Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji poprawek do Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r., przyjętych podczas konferencji rewizyjnej w Kampali (rezolucje nr 5 i 6) w dniach 10 i 11 lipca 2010 r.

Druk nr 2028

Warszawa, 17 grudnia 2013 r.
S EJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-116-13



Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1 997 r. p rzedstawiam Sejmowi Rzecz ypospolitej P olskiej projek t
ustawy
- o ratyfikacji poprawek do Rzymskiego
Statutu Międzynarodowego Trybunału
Karnego, sporządzonego w Rzymie
dnia 17 lipca 1998 r., przyjętych
podczas k onferencji rewizyjnej w
Kampali ( rezolucje nr 5 i 6 ) w dnia ch
10 i 11 lipca 2010 r.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku
prac parla mentarnych zosta li upoważnieni Minister
Sprawiedliwości i Minister Spraw Zagranicznych.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk










PROJEKT

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:


W dniach 10 i 11 lipca 2010 r. podczas konferencji rewizyjnej w Kampali przyjęte zostały
poprawki (rezolucje nr 5 i 6) do Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego,
sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r.

Po zaznajomieniu się z powyższymi poprawkami, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
oświadczam, że:
− zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jaki i każde z postanowień w nich
zawartych,
− są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,
− będą niezmiennie zachowywane.
Na dow ód c zego w ydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej
Polskiej.
Dano w Warszawie dnia



PREZYDENT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ




PREZES RADY MINISTRÓW

PROJEKT
U S T AWA
z dnia
o ratyfikacji poprawek do Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego,
sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r., przyjętych podczas konferencji
rewizyjnej w Kampali (rezolucje nr 5 i 6) w dniach 10 i 11 lipca 2010 r.
Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
ratyfikacji poprawek do Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego,
sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r., przyjętych podczas k onferencji r ewizyjnej
w Kampali (rezolucje nr 5 i 6) w dniach 10 i 11 lipca 2010 r.
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

































01/12/EP
UZASADNIENIE

1. Treść poprawek przyjętych przez Zgromadzenie Państw-Stron Statutu Rzymskiego
Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego (dalej: Statut) został przyjęty
w dniu 17 l ipca 1998 r. Polska ratyfikowała go w dniu 9 października 2001 r. (Dz. U.
z 2003 r. Nr 78, poz. 708). Zakres jurysdykcji Trybunału określony jest w art. 5 Statutu,
który wskazuje katalog najpoważniejszych zbrodni wagi międzynarodowej. Są to:
zbrodnia ludobójstwa, zbrodnie przeciwko ludzkości, zbrodnie wojenne oraz zbrodnia
agresji.
Na konferencji rzymskiej w dniach 15 czerwca – 17 lipca 1998 r ., gdzie przyjęto treść
Statutu, nie udało się uzgodnić definicji zbrodni agresji. Ustalono więc, że jurysdykcja
w stosunku do niej będzie wykonywana dopiero po przyjęciu tej definicji p odczas
pierwszej zaplanowanej konferencji rewizyjnej Statutu.
Konferencja rewizyjna odbyła się w dniach 31 maja – 11 cz erwca 2010 r . w s tolicy
Ugandy, K ampali. W j ej toku przyjęto poprawki do Statutu, tj. rozszerzono definicję
zbrodni w ojennych p opełnionych podczas konfliktów niemających charakteru
międzynarodowego (Rezolucja nr 5, tzw. „poprawka belgijska”) oraz przyjęto definicję
zbrodni agresji i określono warunki jej obowiązywania (Rezolucja nr 6).
Rezolucja nr 5 wprowadza do katalogu środków walki z akazanych w konf liktach
niemających charakteru międzynarodowego 3 doda tkowe poz ycje (art. 8 ust. 2 lit. e
pkt xiii–xv Statutu), tj.
1) trucizna lub zatruta broń,
2) duszące, trujące lub inne gazy oraz wszelkie podobne ciecze, materiały i urządzenia,
3) pociski, które z łatwością rozszerzają się lub spłaszczają w ciele człowieka, takie jak
pociski z twardą łuską, która nie pokrywa w całości rdzenia lub jest ponacinana.
Warto zaznaczyć, że używanie wszystkich wymienionych środków walki było już
wcześniej zakazane na gruncie Statutu MTK w konfliktach o charakterze
międzynarodowym (art. 8 ust. 2 lit. b pkt xvii–xix Statutu).
W R ezolucji nr 5 przewidziane jest także uzupełnienie Elementów Definicji Zbrodni
(EDZ) – dokumentu pomocniczego zawierającego wykładnię przepisów Statutu –
o zasady wykładni nowo wprowadzonych zakazów. Uzupełnienie to stanowi
powtórzenie wcześniej już obowiązujących art. 8 ust. 2 lit. b pkt xvii–xix EDZ,
z wyjątkiem tego, że w każdym przypadku odniesione jest ono do konf liktów
niemających charakteru międzynarodowego.
Rezolucja nr 6 w prowadza do S tatutu nowy art. 8 bis, który zawiera definicję zbrodni
agresji. Odwołuje się ona do wcześniejszego dorobku prawa międzynarodowego,
w szczególności do Rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 3314 (XXIX) z dni a
14 grudnia 1974 r. Art. 8 bis przewiduje, że zbrodnią agresji jest akt agresji stanowiący
oczywiste naruszenie Karty Narodów Zjednoczonych. Oprócz samego dokonania aktu
agresji penalizowane jest także jego „planowanie, pr zygotowywanie, inicjowanie”.
W myśl art. 8 bis us t. 2 , akt agresji oznacza użycie przez państwo sił zbrojnych
przeciwko suwerenności, terytorialnej integralności lub politycznej niepodległości
innego państwa lub w jakikolwiek inny sposób niezgodny z Kartą Narodów
Zjednoczonych. Zawiera też listę czynów, których waga i charakter przesądzają o tym,
że zawsze będą uznawane za akt agresji.
W Rezolucji nr 6 przewidziane jest także uzupełnienie EDZ wprowadzające wskazówki
wyjaśniające, jak należy rozumieć poszczególne elementy definicji zbrodni agresji.
Rezolucja nr 6 w prowadza ponadto dwa p rzepisy o ch arakterze p roceduralnym –
art. 15 bis i art. 15 ter. Określają one warunki, na jakich MTK może wykonywać swoją
jurysdykcję w odniesieniu do zbrodni agresji. W szczególności wskazują, że możliwe to
będzie dopiero po upływie roku od ratyfikacji tej poprawki przez 30 stron Statutu oraz
jeżeli strony podejmą w tym zakresie odrębną decyzję po dniu 1 stycznia 2017 r. Dają
także stronom możliwość złożenia deklaracji, która będzie wyłączała je spod
jurysdykcji M TK w z akresie zbrodni agresji (deklaracja taka nie będzie jednak miała
mocy w pr zypadku pr zekazania Trybunałowi sprawy przez Radę Bezpieczeństwa
ONZ). Art. 15 bis przewiduje także szczególną procedurę kierowania przez Prokuratora
do Trybunału spraw dotyczących zbrodni agresji.
Wreszcie Rezolucja nr 6 przewiduje kilka postanowień o charakterze technicznym,
które mają za zadanie dostosowanie istniejących przepisów Statutu do stanu powstałego
po dodaniu art. 8 bis.
2. Potrzeba i cel związania się poprawkami
Wskazane jest, aby Polska związała się przyjętymi w Kampali poprawkami.
2