Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Umowy wewnętrznej między przedstawicielami rządów państw członkowskich Unii Europejskiej, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania pomocy unijnej na podstawie wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020 zgodnie z umową o partnerstwie AKP-UE oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, sporządzonej w Luksemburgu i w Brukseli, odpowiednio dnia 24 i 26 czerwca 2013 r.

precyzuje wieloletnie ramy finansowania współpracy Unii Europejskiej z krajami
Afryki, Karaibów i Pacyfiku na lata 2014–2020 i jest spójny z tekstem Umowy
Wewnętrznej ustanawiającej 11. edycję EFR. Kolejna edycja EFR ma kontynuować
realizację celów zawartych w Umowie z Kotonu, takich jak: likwidacja ubóstwa, trwały
i zrównoważony rozwój, stopniowa integracja krajów AKP z gospodarką światową przy
zachowaniu wcześniej przyjętej reguły uprzywilejowanego traktowania krajów najmniej
rozwiniętych.
Wkład Rzeczypospolitej Polskiej do 11. edycji EFR jest częścią jej oficjalnej pomocy
rozwojowej (ang. ODA).
Treść Umowy
Umowa, na podstawie Konkluzji (Załącznik I i II), określa wskaźniki partycypacji
w 11. edycji EFR każdego z państw członkowskich (Polska – 2,00734%) oraz wielkość
11. edycji EFR w wysokości 30 506 mln euro (w cenach bieżących).
W ramach wieloletnich ram finansowych (2014–2020) Umowa precyzuje następujące
zagospodarowanie ww. kwoty:
1) 29 089 mln euro ma być przeznaczone na współpracę z krajami AKP, w tym:
a) 24 365 mln euro na finansowanie krajowych, regionalnych i interregionalnych
programów wspierających współpracę i integrację regionalną oraz
międzyregionalną państw AKP, zgodnie z odpowiednimi regulacjami Umowy
o partnerstwie AKP–UE,
b) 3 590 mln euro na finansowanie współpracy wewnątrz krajów AKP oraz
współpracy międzyregionalnej ze szczególnym ukierunkowaniem na wsparcie
strukturalne dla instytucji i organów, zgodnie ze wskazanymi w Umowie
o partnerstwie AKP–UE artykułami,
c) 1 134 mln euro z alokacją w Europejskim Banku Inwestycyjnym (EBI) na
finansowanie Instrumentu Inwestycyjnego (Investment Facility) zgodnie
z Aneksem II do Umowy o partnerstwie AKP–UE. Kwota ta zawiera dodatkowy
fundusz odnawialny (500 mln euro), środki w formie dotacji przeznaczone na
finansowanie dopłat do oprocentowania i pomocy technicznej (634 mln euro);
2) 364,5 mln euro na finansowanie pomocy dla KTZ z podziałem na:
a) 359,5 mln euro – na finansowanie programów terytorialnych i regionalnych,
3

b) 5 mln euro – na finansowanie dotacji na spłaty odsetek EBI i pomoc techniczną.
W Umowie określono zasady współpracy krajów AKP z EBI (wyznaczając
granice możliwych pożyczek), rolę państw członkowskich w charakterze
gwarantów oraz zasady i warunki działania.
Umowa uwzględnia również orientacyjną kwotę do wysokości 2 600 mln euro w formie
pożyczek przyznawanych przez EBI z jego zasobów własnych zgodnie z celami
określonymi w Załączniku II do Umowy o partnerstwie AKP–UE. W ramach tej kwoty
przewiduje się nie więcej niż 2 500 mln euro dla krajów AKP oraz do 100 mln euro dla
KTZ. Państwa członkowskie UE są zobowiązane Umową wewnętrzną do działania
w charakterze gwarantów wobec EBI proporcjonalnie do wysokości własnych wkładów
do kapitału banku.
Kwotę 1 052,5 mln euro przeznaczono na finansowanie wydatków administracyjnych
stanowiących 3,45% całkowitej wielkości EFR.
Ponadto Umowa określa:
1) reguły zarządzania saldami po wejściu w życie Wieloletnich Ram Finansowych,
z położeniem szczególnego akcentu na regulacje dotyczące finansowania zasobów
EFR oraz Instrumentu Inwestycyjnego (Rozdział I: art. 1 pkt 2 lit. b do pkt 6, art. 2
lit. c i d);
2) zasady zarządzania pożyczkami EBI (Rozdział I: art. 4 i art. 5);
3) wydatki administracyjne związane z przygotowaniem i implementacją projektów/
programów pomocowych, ich oceną i analizą (Rozdział I: art. 6);
4) zasady prognozowania rocznego budżetu EFR, składek poszczególnych państw
członkowskich (Rozdział II: art. 7 pkt 1 do pkt 6) oraz sposób działania Komitetów
EFR i Instrumentu Inwestycyjnego (Rozdział II: art. 8 i art. 9);
5) zasady liczenia głosów przy podejmowaniu decyzji przez Komitet EFR w ramach
procedury większości kwalifikowanej (większość kwalifikowaną stanowić będzie
720 głosów spośród 998, mniejszość blokująca to 279 głosów). Polska będzie
dysponować 20 głosami.
Wkład Polski w latach 2014–2020 kształtować się będzie na poziomie 2,00734%, co
odpowiada kwocie 612 359 140 euro. Pięć państw członkowskich o największym
udziale w 11. edycji EFR, tj. Republika Federalna Niemiec, Republika Francuska,
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Republika Włoska,
4

Królestwo Hiszpanii, (odpowiednio ok. 20,6%; 17,8%; 14,7%; 12,5%; 7,9%), wpłaci
ponad 70% całkowitej wielkości EFR w latach 2014–2020.
Skutki związania Umową
1. Skutki prawne
Rzeczpospolita Polska stanie się stroną przedmiotowej Umowy. Zgodnie z art. 14
ust. 2 Umowy, wejdzie ona w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca po
zawiadomieniu o jej zatwierdzeniu przez ostatnie państwo członkowskie Unii
Europejskiej.
Zawarcie Umowy przez Rzeczpospolitą Polską nie spowoduje zmiany polskiego
ustawodawstwa.
2. Skutki społeczne
Umowa nie stwarza dla Rzeczypospolitej Polskiej bezpośrednich skutków
społecznych.
3. Skutki gospodarcze
Umowa nie rodzi bezpośrednich skutków gospodarczych. Może ona stworzyć
polskim przedsiębiorcom warunki do potencjalnych działań przez możliwość
przystępowania do przetargów organizowanych przez Komisję Europejską
w ramach realizacji projektów rozwojowych na rzecz państw AKP, krajów
i terytoriów zamorskich, finansowanych przez EFR.
4. Skutki finansowe
Umowa pociągnie za sobą skutki finansowe dla Rzeczypospolitej Polskiej, które
wynikać będą z przyjętych przez Radę Europejską Konkluzji EUCO 37/13
z dn. 7–8 lutego 2013 r. dotyczących Wieloletnich Ram Finansowych w latach
2014–2020. Kontrybucja Rzeczypospolitej Polskiej do EFR w nadchodzącym
siedmioletnim okresie, zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt a Umowy, wyniesie 612 359 140
euro (wg klucza dystrybucji 2,00734%). Środki finansowe na udział Polski
w 11. edycji EFR zostaną zaplanowane w części 45. budżetu państwa – sprawy
zagraniczne.

Wyjaśnienie wyboru trybu związania Umową
Przedmiotowa Umowa podlega ratyfikacji w państwach członkowskich Unii
Europejskiej zgodnie z ich ustawodawstwem wewnętrznym (art. 14 ust. 1 Umowy).
5

Związanie się przez Rzeczpospolitą Polską postanowieniami Umowy skutkujące
znacznym obciążeniem budżetu państwa w związku ze zobowiązaniem się do
dokonywania wpłat do EFR w latach 2014–2020 determinuje właściwy tryb dla
związania się Umową zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 4 Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej – ratyfikacja za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie.

6

UMOWA WEWNĘTRZNA
MIĘDZY PRZEDSTAWICIELAMI RZĄDÓW
PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ,
ZEBRANYMI W RADZIE,
W SPRAWIE FINANSOWANIA POMOCY UNIJNEJ
NA PODSTAWIE WIELOLETNICH RAM FINANSOWYCH
NA LATA 2014–2020
ZGODNIE Z UMOWĄ O PARTNERSTWIE AKP–UE
ORAZ W SPRAWIE PRZYDZIELANIA POMOCY FINANSOWEJ
DLA KRAJÓW I TERYTORIÓW ZAMORSKICH,
DO KTÓRYCH STOSUJE SIĘ CZĘŚĆ CZWARTĄ
TRAKTATU O FUNKCJONOWANIU UNII EUROPEJSKIEJ

INT/ACP-EU/pl 1