Rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową

Druk nr 1268

Warszawa, 8 kwietnia 2013 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-18-13



Pani

Ewa
Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy


- o zmianie niektórych ustaw
dotyczących praw pasażerów
podróżujących drogą morską i drogą
wodną śródlądową z projektami aktów
wykonawczych.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską
i drogą wodną śródlądową1),2)

Art. 1. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe (Dz. U. z 2012 r.
poz. 1173 i 1529) po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu:
„Art. 1a. Do umowy przewozu podróżnego w przypadku przewozu wykonywanego
śródlądową drogą wodną w rozumieniu art. 3 lit. i rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 1177/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach
pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową oraz zmieniającego
rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 (Dz. Urz. UE L 334 z 17.12.2010, str. 1, z późn.
zm.), przepisy ustawy stosuje się w zakresie nieuregulowanym w tym rozporządzeniu.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej
Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.3))
wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 42 w ust. 2 dodaje się pkt 28 w brzmieniu:
„28) związane z wykonywaniem zadań organu krajowego, o którym mowa
w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1177/2010 z dnia
24 listopada 2010 r. o prawach pasażerów podróżujących drogą morską i drogą
wodną śródlądową oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2006/2004
(Dz.
Urz. UE L 334 z 17.12.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej

1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe, ustawę z dnia
21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, ustawę z dnia
29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych, ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej oraz
ustawę z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski.
2) Niniejsza ustawa wykonuje postanowienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 1177/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną
śródlądową oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 (Dz. Urz. UE L 334 z 17.12.2010, str. 1,
z późn. zm.).
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1652,
z 2004 r. Nr 6, poz. 41, Nr 93, poz. 895 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 203, poz. 1683, z 2006 r. Nr 220,
poz. 1600 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 21, poz. 125, z 2008 r. Nr 171, poz. 1055, z 2009 r. Nr 92, poz.
753 i Nr 98, poz. 817, z 2011 r. Nr 32, poz. 159, Nr 106, poz. 622, Nr 134, poz. 778 i Nr 228, poz. 1368,
z 2012 r. poz. 951 i 1069 oraz z 2013 r. poz. 165.
– 2 –
„rozporządzeniem nr 1177/2010”, w zakresie usług przewozu drogą morską, z tym
że rozpatrywanie skarg, o których mowa w art. 25 ust. 3 tego rozporządzenia,
należy do zadań dyrektora urzędu morskiego określonego w przepisach wydanych
na podstawie art. 43a ust. 5.”;
2)
po art. 43 dodaje się art. 43a w brzmieniu:
„Art. 43a. 1. W przypadku gdy pasażer nie jest zadowolony ze sposobu
rozpatrzenia przez przewoźnika lub operatora terminalu, w rozumieniu rozporządzenia
nr 1177/2010, skargi, o której mowa w art. 24 tego rozporządzenia, lub nie uzyska on
odpowiedzi na taką skargę, może wnieść skargę do dyrektora urzędu morskiego
określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 5.
2. Do skargi wnoszonej do dyrektora urzędu morskiego pasażer dołącza:
1) kopię skargi skierowanej do przewoźnika lub operatora terminalu, w rozumieniu
rozporządzenia nr 1177/2010;
2) kopię odpowiedzi na skargę, o której mowa w pkt 1, albo oświadczenie, że
odpowiedź nie została udzielona w terminie określonym w art. 24 ust. 2
rozporządzenia nr 1177/2010;
3) kopię biletu lub potwierdzonej rezerwacji na daną trasę.
3. Do rozpatrywania skarg pasażerów przez dyrektora urzędu morskiego stosuje się
przepisy działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego.
4. W przypadku stwierdzenia naruszenia prawa przez przewoźnika lub operatora
terminalu, w rozumieniu rozporządzenia nr 1177/2010, dyrektor urzędu morskiego,
określa, w drodze decyzji administracyjnej, zakres stwierdzonych nieprawidłowości oraz
wyznacza termin ich usunięcia.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia, dyrektora urzędu morskiego właściwego do rozpatrywania skarg,
o których mowa w art. 25 ust. 3 rozporządzenia nr 1177/2010, kierując się natężeniem
ruchu pasażerskiego w portach i przystaniach morskich.”;
3)
w art. 50 w ust. 1:
a)
wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Wykonując w polskich obszarach morskich zadania, o których mowa w art. 42
ust. 2 pkt 1–6, 9 i 28:”,
b) w ust. 1 w pkt 1 dodaje się lit. e w brzmieniu:
– 3 –
„e) kontrolowania, czy przewoźnik, operator terminalu lub sprzedawca biletów,
w rozumieniu rozporządzenia nr 1177/2010, wypełniają obowiązki określone
w rozporządzeniu nr 1177/2010;”;
4)
po art. 56 dodaje się art. 56a w brzmieniu:
„Art. 56a. 1. Przewoźnik, operator terminalu lub sprzedawca biletów,
w rozumieniu rozporządzenia nr 1177/2010, który działa z naruszeniem obowiązków
lub warunków określonych w art. 4 ust. 2, art. 7, art. 8 ust. 2, 3 i 5 , art. 9 ust. 1, 2 i 4,
art. 10, art. 11 ust. 1, 4 i 5, art. 12–19, art. 22, art. 23 ust. 1 i 3 oraz art. 24
rozporządzenia nr 1177/2010, podlega karze pieniężnej o równowartości do
10 000 jednostek obliczeniowych, o których mowa w art. 55 ust. 1.
2. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, ustala dyrektor urzędu
morskiego z uwzględnieniem, w szczególności zakresu naruszenia, powtarzalności
naruszeń lub korzyści finansowych uzyskanych z tytułu naruszenia.”;
5)
w art. 57:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 55–56a, wymierza dyrektor urzędu
morskiego w drodze decyzji administracyjnej.”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej
wykonalności, z wyłączeniem decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej, o której
mowa w art. 56a ust. 1.”;
6)
w art. 59 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Kary ustalone na podstawie art. 55–56a, nieuiszczone w wyznaczonym
terminie, podlegają, wraz z odsetkami za zwłokę, ściągnięciu w trybie określonym
w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.”.
Art. 3. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2004 r.
Nr 223, poz. 2268, z późn. zm.4)) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 9 po ust. 1b dodaje się ust. 1c w brzmieniu:
„1c. Marszałek województwa jest upoważniony do kontroli zgodności działalności
prowadzonej przez organizatorów turystyki lub pośredników turystycznych z art. 7,

4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703,
z 2005 r. Nr 175, poz. 1462, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600, z 2008 r. Nr 180, poz. 1112, z 2010 r. Nr 106,
poz. 672 oraz z 2011 r. Nr 80, poz. 432 i Nr 171, poz. 1016.
– 4 –
art. 8 ust. 2 i 5, art. 9 ust. 3 i 4 oraz art. 12 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 1177/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach
pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową oraz zmieniającego
rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 (Dz. Urz. UE L 334 z 17.12.2010, str. 1,
z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1177/2010”.”;
2)
w po rozdziale 5 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu:
„Rozdział 5a
Kary pieniężne
Art. 45a. 1. Organizator turystyki lub pośrednik turystyczny, który działa
z naruszeniem obowiązków lub warunków określonych w art. 7, art. 8 ust. 2 i 5, art. 9
ust. 3 i 4 oraz art. 12 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 1177/2010, podlega karze pieniężnej
o równowartości do 10 000 jednostek obliczeniowych, zwanych Specjalnym Prawem
Ciągnienia (SDR), określanych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy.
2. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, określa marszałek
województwa, z uwzględnieniem w szczególności zakresu naruszenia, powtarzalności
naruszeń lub korzyści finansowych uzyskanych z tytułu naruszenia.
3. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, ustala marszałek województwa
w drodze decyzji administracyjnej.
4. Od decyzji, o której mowa w ust. 3, przysługuje odwołanie do Samorządowego
Kolegium Odwoławczego.
Art. 45b. 1. Nie można nałożyć kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia czynu
upłynęło 5 lat.
2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od daty wydania
ostatecznej decyzji o nałożeniu kary.
3. Kary ustalone na podstawie art. 45a, nieuiszczone w wyznaczonym terminie,
podlegają, wraz z odsetkami za zwłokę, ściągnięciu w trybie określonym w przepisach
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Art. 45c. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.”.
Art. 4. W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2006 r.
Nr 123, poz. 857, z późn. zm.5)) wprowadza się następujące zmiany:

5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 123, poz. 846
i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 171, poz. 1057, z 2009 r. Nr 98, poz. 818, z 2010 r. Nr 127, poz. 857