Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny

Druk nr 1108

Warszawa, 9 lipca 2012 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja







Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej



Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu ni ej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:


- o zmianie ustawy - Kodeks karny.


Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upowa niamy pana posła Andrzeja Romanka.



(-) Jacek
Bogucki;
(-) Andrzej
Dąbrowski;
(-) Andrzej
Dera;
(-) Mieczysław Golba; (-) Tomasz Górski; (-) Patryk Jaki; (-) Mariusz
Orion Jędrysek; (-) Beata Kempa; (-) Bartosz Kownacki; (-) Arkadiusz
Mularczyk; (-) Jerzy Rębek; (-) Józef Rojek; (-)
Andrzej Romanek;
(-) Edward Siarka; (-) Piotr Szeliga; (-) Tadeusz Wo niak; (-) Marzena
Dorota Wróbel; (-) Jan Ziobro; (-) Kazimierz Ziobro; (-) Jarosław aczek.


Projekt

Ustawa
z dnia 2012 r.
o zmianie ustawy Kodeks karny

Art. 1
W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553,
z późn. zm. wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 148 § 2 otrzymuje brzmienie:

„§ 2. Kto zabija człowieka:
1) ze szczególnym okrucieństwem,
2) w związku z wzięciem zakładnika, zgwałceniem albo rozbojem,
3) w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie,
4) z użyciem materiałów wybuchowych, podlega karze 25 lat
pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia
wolności.”;

2) w art. 148 dodaje się § 2a w brzmieniu:

„2a. Karze określonej w § 2 podlega, kto zabija osobę małoletnią.”;

3) w art. 148 dodaje się § 5 w brzmieniu:

1Zmiany tekstu ustawy zostały ogłoszone w Dzienniku Ustaw z 1997 Nr 128 poz. 840, z 1999 Nr
64 poz.729 oraz Nr 83 poz.931, z 2000 r. Nr 48 poz. 548, Nr 93 poz. 1027, Nr 116 poz. 1216, z 2001 r.
Nr 98 poz. 1071, z 2003 r. Nr 111 poz. 1061, Nr 121 poz. 1142, Nr 179 poz. 1750, Nr 199 poz. 1935,
oraz Nr 228 poz. 2255, z 2004 r. Nr 25 poz. 219, Nr 69 poz. 626, Nr 93 poz. 889 oraz Nr 243 poz.
2426, z 2005 r. Nr 86 poz. 732, Nr 90 poz. 757, Nr 132 poz. 1109, Nr 163 poz. 1363, Nr 178 poz.
1479, Nr 180 poz. 1493, z 2006 r. Nr 190 poz. 1409, Nr 218 poz. 1592, Nr 226 poz. 1648, z 2007 r. Nr
89 poz. 589, Nr 123 poz. 850, Nr 124 poz. 859, Nr 192 poz. 1378, z 2008 r. Nr 90 poz. 560, Nr 122
poz. 782, Nr 171 poz. 1056, Nr 173 poz. 1080, Nr 214 poz. 1344, z 2009 r. Nr 62 poz. 504, Nr 63 poz.
533, Nr 166 poz. 1317, Nr 168 poz. 1323, Nr 190 poz. 1474, Nr 201 poz. 1540, Nr 206 poz. 1589, z
2010 r. Nr 7 poz. 46, Nr 40 poz. 227, Nr 40 poz. 229, Nr 98 poz. 626, Nr 125 poz. 842, Nr 127 poz.
857, Nr 152 poz. 1018, Nr 152 poz. 1021, Nr 182 poz. 1228, Nr 225 poz. 1474, Nr 240 poz. 1602,

z 2011 r. Nr 24 poz. 130, Nr 17 poz. 78, Nr 48 poz. 245, Nr 72 poz. 381, Nr 94 poz. 549, Nr
117 poz. 678, Nr 133 poz. 767, Nr 160 poz. 964, Nr 191 poz. 1135, Nr 217 poz. 1280, Nr 233 poz.
1381, Nr 240 poz. 1431, z 2012 r. poz. 611.

„§ 5. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w § 1-3,
podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.”.

Art. 2
Ustawa wchodzi w życie z po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia.































U Z A S A D N I E N I E

1. Cel projektu i przesłanki jego przyjęcia.
Celem projektu jest wzmocnienie prawnokarnej ochrony osób małoletnich.
Zabójstwo stanowi najcięższe przestępstwo, jakie może zostać popełnione.
Jednak zabójstwo dziecka stanowi czyn o jeszcze większym ładunku szkodliwości
spośród tych najcięższych zbrodni, jaką jest zabójstwo. Dziecko jest osobą
bezbronną, często nie mającą jeszcze rozeznania w niebezpieczeństwach życia,
ufną w dobre intencje otoczenia, pozostającą zależną od osób dorosłych. Zabójstwo
dziecka stanowi zawsze zbrodnię zbrodni, czyn wzbudzający powszechną odrazę
społeczną i zasługujący na najsurowsze potępienie ze strony wymiaru
sprawiedliwości.
W zakresie normatywnym, wzmocnienie ochrony prawnokarnej wymaga
ustanowienia dodatkowego typu kwalifikowanego zabójstwa poprzez dodanie typu
kwalifikowanego znamieniem wieku osoby pokrzywdzonej.

2. Cel uchwalenia projektowanej regulacji.
Celem uchwalenia projektowanej regulacji jest wzmocnienie ochrony
prawnokarnej dzieci (osób małoletnich, to jest osób w wieku do lat 18), poprzez
wprowadzenie zasady, że zabójstwo dziecka a także usiłowanie zabójstwa dziecka,
stanowi typ kwalifikowany zabójstwa, co oznacza podniesienie zagrożenia karnego
w zakresie minimalnej dopuszczalnej kary pozbawienia wolności.
Projekt przywraca ponadto surowszą karalność typów kwalifikowanych
zabójstwa i przyjęcie kary 25 lat pozbawienia wolności albo dożywotniego
pozbawienia wolności jako wyłącznej kary za zabójstwo dokonane w typie
kwalifikowanym. Regulacja taka wprowadzona została w roku 2005, jednak w 2009 r.
Trybunał Konstytucyjny uznał tryb wprowadzonych zmian za sprzeczny z zasadami
poprawnej legislacji i w efekcie przywrócił w typie kwalifikowanym sankcje sprzed
nowelizacji z 2005 r.
Projekt wprowadza wreszcie karalność przygotowania do zbrodni zabójstwa.

3. Rozwiązania przyjęte w projekcie.
Projekt ustawy dodaje do już istniejących typów kwalifikowanych zabójstwa
przewidzianych w art. 148 § 2 oraz § 3 nowego typu kwalifikowanego

w projektowanym §2a. Zagrożenie karą dla nowego typu kwalifikowanego jest takie
jak już przewidziane w art. 148 § 2, to jest karą pozbawienia wolności od lat 12, karze
25 lat pozbawienia wolności lub karze dożywotniego pozbawienia wolności.
W obecnym stanie prawnym, w niektórych przepisach związanych z wolnością
seksualną, Kodeks karny stanowi, że popełnienie czynu na szkodę osoby małoletniej
stanowi uzasadnienie wyższej karalności. Tak jest np. w art. 197 § 3 pkt 2, czy art.
199 § 2. Odwołując się do tej techniki, projekt tworzy nowy typ kwalifikowany
zabójstwa poprzez dodanie znamienia wieku osoby pokrzywdzonej.
Projekt przywraca surowszą karalność typów kwalifikowanych zabójstwa
poprzez przyjęcie kary 25 lat pozbawienia wolności albo dożywotniego pozbawienia
wolności jako wyłącznej kary za zabójstwo dokonane w typie kwalifikowanym.
Regulacja taka wprowadzona została do Kodeksu karnego w roku 2005, jednak
w 2009 r. Trybunał Konstytucyjny uznał tryb wprowadzonych zmian za sprzeczny
z zasadami poprawnej legislacji i w efekcie przywrócił w typie kwalifikowanym
sankcje sprzed nowelizacji z 2005 r. Trybunał nie zakwestionował w swoim wyroku
samego brzmienia przepisu, lecz wyłącznie tryb jego wprowadzenia, poprzez
zawarcie go w poprawce poselskiej na dalszym etapie prac legislacyjnych. Skutki
wyroku Trybunału Konstytucyjnego doprowadziły w rezultacie do złagodzenia
odpowiedzialności karnej sprawców najbardziej brutalnych zabójstw, co jest skutkiem
niemożliwym do zaakceptowania.
W nowym przepisie § 5 projekt proponuje wprowadzenie karalności
przygotowania do zbrodni zabójstwa określonej w art. 148 § 1 - 3. Podkreślić należy
okoliczność, że dotychczasowy brak karalności przygotowania do zbrodni zabójstwa
w polskim prawie karnym stanowi przejaw istotnej niekonsekwencji w zakresie
wyselekcjonowania przez ustawodawcę katalogu czynów, w odniesieniu do których
ta forma stadialna przestępczej aktywności jest formą penalizowaną. Jeżeli zważyć
na stopień karygodności czynów wypełniających znamiona typów określonych w art.
148 K.k., wykazywany również wysokością zagrożenia ustawowego przewidzianego
za te zbrodnie, jako bezsporna jawi się potrzeba penalizacji aktywności sprawcy na
najwcześniejszym, pomijając powzięcie zamiaru, etapie iter delicti, i objęcia
penalizacją – z zagrożeniem ustawowym adekwatnym do ciężaru przestępstwa – już
pierwszych działań sprawcy uzewnętrzniających jego przestępczy zamiar
i zmierzających do stworzenia warunków do ataku na dobro prawnie chronione.

5. Ocena skutków regulacji.

I. Skutki społeczne.