Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw

nazwisko jednego z nich lub nazwisko
utworzone z połączenia nazwiska matki z
nazwiskiem ojca.
§ 2. Oświadczenia w sprawie nazwiska dzieci
składane są jednocześnie z oświadczeniami o
nazwisku przyszłych małżonków. Jeżeli nie
zostały złożone zgodne oświadczenia w sprawie
nazwiska dzieci, noszą one nazwisko złożone z
nazwiska matki i dołączonego nazwiska ojca.
§ 3. Małżonkowie mogą dokonać zmiany wyboru
nazwiska ich dzieci, składając kierownikowi
urzędu stanu cywilnego przy sporządzeniu aktu
urodzenia ich pierwszego wspólnego dziecka
zgodne oświadczenia, o których mowa w § 1.
§ 4. Przepisy powyższe stosuje się odpowiednio do
nazwiska dziecka, którego rodzice zawarli
małżeństwo po urodzeniu się dziecka. Jeżeli
rodzice zawarli małżeństwo po ukończeniu
przez dziecko trzynastego roku życia, do
zmiany nazwiska dziecka potrzebne jest także
wyrażenie zgody przez dziecko osobiście.
Art. 89. § 1. Jeżeli ojcostwo zostało ustalone przez uznanie,
dziecko nosi nazwisko wskazane przez
rodziców. Rodzice mogą wskazać nazwisko
matki lub ojca, albo nazwisko utworzone z
połączenia nazwiska matki z nazwiskiem ojca.
W braku porozumienia rodziców dziecko nosi
nazwisko złożone z
nazwiska matki i
dołączonego nazwiska ojca. Jeżeli w chwili
uznania dziecko ukończyło trzynasty rok życia,
do zmiany nazwiska dziecka potrzebne jest także
wyrażenie zgody przez dziecko osobiście.

14

§ 2. Sąd w wyroku ustalającym ojcostwo albo sąd
opiekuńczy w wydanym później postanowieniu
nadaje dziecku nazwisko stosując odpowiednio
przepis § 1.
§ 3. Jeżeli dziecko ukończyło lat trzynaście, do
nadania nazwiska ojca albo nazwiska
utworzonego z połączenia nazwiska matki z
nazwiskiem ojca potrzebne jest także wyrażenie
zgody przez dziecko osobiście.
§ 4. Jeżeli ojcostwa dziecka nie ustalono, dziecko
nosi nazwisko matki. Dziecku nieznanych
rodziców nazwisko nadaje sąd opiekuńczy.
Art. 90. § 1. Jeżeli matka małoletniego dziecka zawarła
małżeństwo z mężczyzną, który nie jest ojcem
tego dziecka, małżonkowie mogą złożyć przed
kierownikiem urzędu stanu cywilnego
oświadczenie, że dziecko będzie nosiło
nazwisko męża matki lub takie samo nazwisko
obojga małżonków, albo nazwisko utworzone z
połączenia nazwiska matki z nazwiskiem męża,
jeżeli małżonkowie mają różne nazwiska. Do
zmiany nazwiska dziecka, które ukończyło lat
trzynaście potrzebne jest wyrażenie przez nie
zgody osobiście.
§ 2. Nadanie dziecku nazwiska męża matki nie jest
dopuszczalne, jeżeli nosi ono nazwisko ojca lub
nazwisko utworzone z połączenia nazwiska
matki z nazwiskiem ojca, chyba że nazwisko
ojca zostało nadane na podstawie sądowego
ustalenia ojcostwa w braku porozumienia
rodziców.
Art. 901. § 1.
Nazwisko dziecka utworzone przez połączenie
nazwiska matki z nazwiskiem ojca dziecka lub

15

z nazwiskiem jej męża nie może składać się z
więcej niż dwóch członów. Złożone nazwisko
dziecka składa się z pierwszych członów
nazwiska matki, ojca lub męża matki.
§ 2.
Dzieci pochodzące od tego samego męża
matki noszą takie samo nazwisko.
Art. 91. § 1.
Dziecko, które ma dochody z własnej pracy,
powinno przyczyniać się do pokrywania
kosztów utrzymania rodziny, jeżeli mieszka u
rodziców.
§
2.
Dziecko, które pozostaje na utrzymaniu
rodziców i mieszka u nich, jest obowiązane
pomagać im we wspólnym gospodarstwie.
Oddział 2.
Władza rodzicielska
Art. 92.
Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą
rodzicielską.
Art. 93. § 1.
Władza rodzicielska przysługuje obojgu
rodzicom.
§ 2. Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd
w wyroku ustalającym pochodzenie dziecka
może orzec o zawieszeniu, ograniczeniu lub
pozbawieniu władzy rodzicielskiej jednego lub
obojga rodziców. Przepisy art. 107, art. 109-111
stosuje się odpowiednio.
Art. 94. § 1.
Jeżeli jedno z rodziców nie żyje albo nie ma
pełnej zdolności do czynności prawnych, władza
rodzicielska przysługuje drugiemu z rodziców.
To samo dotyczy wypadku, gdy jedno z
rodziców zostało pozbawione władzy
rodzicielskiej albo gdy jego władza rodzicielska
uległa zawieszeniu.

16

§ 2. Jeżeli żadnemu z rodziców nie przysługuje
władza rodzicielska albo jeżeli rodzice są
nieznani, ustanawia się dla dziecka opiekę.
Art. 95. § 1.
Władza rodzicielska obejmuje w szczególności
obowiązek i prawo rodziców do wykonywania
pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do
wychowania dziecka, z poszanowaniem jego
godności i praw.
§ 2. Dziecko pozostające pod władzą rodzicielską
winno rodzicom posłuszeństwo, a w sprawach,
w których może samodzielnie podejmować
decyzje i składać oświadczenia woli, powinno
wysłuchać opinii i zaleceń rodziców
formułowanych dla jego dobra.
§ 3. Władza rodzicielska powinna być wykonywana
tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes
społeczny.
§
4.
Rodzice przed powzięciem decyzji w
ważniejszych sprawach dotyczących osoby lub
majątku dziecka powinni je wysłuchać, jeżeli
rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień
dojrzałości dziecka na to pozwala oraz
uwzględnić w miarę możliwości jego rozsądne
życzenia.
Art. 96. § 1.
Rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich
władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani
są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój
dziecka i przygotowywać je należycie do pracy
dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego
uzdolnień.
§ 2. Rodzice, którzy nie mają pełnej zdolności do
czynności prawnych uczestniczą w sprawowaniu

17

bieżącej pieczy nad osobą dziecka i w jego
wychowaniu, chyba że sąd opiekuńczy ze
względu na dobro dziecka postanowi inaczej.
Art. 97. § 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu
rodzicom, każde z nich jest obowiązane
i uprawnione do jej wykonywania.
§ 2. Jednakże o istotnych sprawach dziecka rodzice
rozstrzygają wspólnie; w braku porozumienia
między nimi rozstrzyga sąd opiekuńczy.
Art. 98. § 1.
Rodzice są przedstawicielami ustawowymi
dziecka pozostającego pod ich władzą
rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod
władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z
nich może działać samodzielnie jako
przedstawiciel ustawowy dziecka.
§ 2. Jednakże żadne z rodziców nie może
reprezentować dziecka:
1) przy czynnościach prawnych między
dziećmi pozostającymi pod ich władzą
rodzicielską,
2) przy czynnościach prawnych między
dzieckiem a jednym z rodziców lub jego
małżonkiem, chyba że czynność prawna
polega na bezpłatnym przysporzeniu na
rzecz dziecka albo że dotyczy należnych
dziecku od drugiego z rodziców środków
utrzymania i wychowania.
§ 3. Przepisy paragrafu poprzedzającego stosuje się
odpowiednio w postępowaniu przed sądem lub
innym organem państwowym.
Art. 99.
Jeżeli żadne z rodziców nie może reprezentować
dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską,

18