Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw

wytoczone przeciwko kuratorowi
ustanowionemu przez sąd opiekuńczy.
Art. 71. Zaprzeczenie ojcostwa nie jest dopuszczalne po
śmierci dziecka.
Art. 72. § 1. Jeżeli nie zachodzi domniemanie, że ojcem
dziecka jest mąż jego matki, albo gdy
domniemanie takie zostało obalone, ustalenie
ojcostwa może nastąpić albo przez uznanie
ojcostwa, albo na mocy orzeczenia sądu.
§
2. Uznanie ojcostwa nie może nastąpić po
osiągnięciu przez dziecko pełnoletności.
§ 3. Uznanie ojcostwa nie może nastąpić, jeżeli toczy
się sprawa o ustalenie ojcostwa.
Art. 73. § 1. Uznanie ojcostwa następuje gdy mężczyzna, od
którego dziecko pochodzi, oświadczy przed
kierownikiem urzędu stanu cywilnego, że jest
ojcem dziecka, a matka dziecka potwierdzi
jednocześnie albo w ciągu trzech miesięcy od
daty oświadczenia mężczyzny, że ojcem dziecka
jest ten mężczyzna.
§ 2. Kierownik urzędu stanu cywilnego wyjaśnia
osobom zamierzającym złożyć oświadczenia
konieczne do uznania ojcostwa, przepisy
regulujące obowiązki i prawa wynikające z
uznania, przepisy o nazwisku dziecka oraz
różnicę pomiędzy uznaniem ojcostwa
a przysposobieniem dziecka.
§ 3. Kierownik urzędu stanu cywilnego odmawia
przyjęcia oświadczenia o uznaniu ojcostwa,
jeżeli uznanie jest niedopuszczalne albo gdy
powziął wątpliwość co do pochodzenia dziecka.

9

§ 4. Uznanie ojcostwa może nastąpić także przed
sądem opiekuńczym a za granicą również przed
polskim konsulem lub osobą wyznaczoną do
wykonywania funkcji konsula, jeżeli uznanie
dotyczy dziecka, którego oboje rodzice albo
jedno z nich są obywatelami polskimi. Paragrafy
poprzedzające stosuje się odpowiednio.
Art. 74. § 1.
W
razie
niebezpieczeństwa grożącego
bezpośrednio życiu dziecka, matki i
męż-
czyzny, od którego dziecko pochodzi,
oświadczenia konieczne do uznania ojcostwa
mogą zostać zaprotokołowane przez notariusza
albo złożone do protokołu wobec wójta
(burmistrza, prezydenta miasta), starosty,
marszałka województwa, sekretarza powiatu
albo gminy.
§ 2.
Protokół podpisuje osoba, która przyjęła
oświadczenie oraz osoby, które je złożyły,
chyba że któraś z nich nie może go podpisać.
Przyczynę braku podpisu należy podać w
protokole.
§ 3.
Protokół lub wypis aktu notarialnego
zawierające oświadczenie o uznaniu ojcostwa
powinny być niezwłocznie przesłane do
urzędu stanu cywilnego właściwego dla
sporządzenia aktu urodzenia dziecka.
Art. 75. § 1.
Można uznać ojcostwo przed urodzeniem się
dziecka już poczętego.
§ 2.
Jeżeli dziecko urodziło się po zawarciu przez
matkę małżeństwa z innym mężczyzną niż ten,
który uznał ojcostwo, przepisu art. 62 nie
stosuje się.

10

Art. 76. Uznanie ojcostwa nie może nastąpić po śmierci
dziecka.
Art. 77.
Oświadczenia konieczne do uznania ojcostwa mogą
złożyć osoby, które ukończyły szesnaście lat i nie
istnieją podstawy do ich całkowitego
ubezwłasnowolnienia.
Art. 78. § 1. Mężczyzna, który uznał ojcostwo może
wytoczyć powództwo o
ustalenie
bezskuteczności uznania w terminie sześciu
miesięcy od dnia, w którym dowiedział się, że
nie jest ojcem uznanego dziecka. W razie
uznania ojcostwa przed urodzeniem się dziecka
już poczętego bieg tego terminu nie może
rozpocząć się przed urodzeniem się dziecka.
§ 2. Przepisy art. 64 i 65 stosuje się odpowiednio.
Art. 79.
Przepisy o ustaleniu bezskuteczności uznania
ojcostwa stosuje się odpowiednio do matki dziecka,
która potwierdziła ojcostwo.
Art. 80.
Po
osiągnięciu przez dziecko pełnoletności
powództwo o ustalenie bezskuteczności uznania
ojcostwa nie może być wytoczone ani przez matkę
dziecka, ani przez mężczyznę, który uznał
ojcostwo.
Art. 81. § 1. Dziecko może żądać ustalenia bezskuteczności
uznania ojcostwa, jeżeli uznający mężczyzna nie
jest jego ojcem.
§ 2. Z żądaniem tym dziecko może wystąpić po
dojściu do pełnoletności, nie później jednak niż
w ciągu trzech lat od jej osiągnięcia.
§ 3. Przepisy art. 64 i 65 stosuje się odpowiednio.
Art. 82. § 1. Mężczyzna, który uznał swoje ojcostwo wytacza
powództwo o ustalenie bezskuteczności uznania

11

przeciwko dziecku i matce, a jeżeli matka nie
żyje – przeciwko dziecku.
§
2.

Matka wytacza powództwo o ustalenie
bezskuteczności uznania ojcostwa przeciwko
dziecku i mężczyźnie, który uznał ojcostwo, a
jeżeli mężczyzna ten nie żyje – przeciwko
dziecku.
§
3. Dziecko wytacza powództwo o ustalenie
bezskuteczności uznania przeciwko mężczyźnie,
który uznał ojcostwo i przeciwko matce, a gdy
matka nie żyje – tylko przeciwko temu
mężczyźnie. Jeżeli mężczyzna ten nie żyje,
powództwo powinno być wytoczone przeciwko
kuratorowi ustanowionemu przez sąd
opiekuńczy.
Art. 83.
Po śmierci dziecka ustalenie bezskuteczności
uznania ojcostwa nie jest dopuszczalne.
Art. 84. § 1. Sądowego ustalenia ojcostwa może żądać
dziecko, jego matka oraz domniemany ojciec
dziecka. Jednakże matka ani domniemany ojciec
nie mogą wystąpić z takim żądaniem po śmierci
dziecka lub po osiągnięciu przez nie
pełnoletności.
§
2. Dziecko albo matka wytacza powództwo
o ustalenie ojcostwa przeciwko domniemanemu
ojcu, a gdy ten nie żyje – przeciwko kuratorowi
ustanowionemu przez sąd opiekuńczy.
§
3.
Domniemany ojciec dziecka wytacza
powództwo o ustalenie ojcostwa przeciwko
dziecku i matce, a gdy matka nie żyje –
przeciwko dziecku.

12

§ 4. W razie śmierci dziecka, które było powodem w
sprawie o ustalenie ojcostwa, ustalenia mogą
dochodzić jego zstępni.
Art. 85. § 1.
Domniemywa się, że ojcem dziecka jest ten, kto
obcował z matką dziecka nie dawniej niż w
trzechsetnym, a nie później niż w sto
osiemdziesiątym pierwszym dniu przed
urodzeniem się dziecka.
§ 2. Okoliczność, że matka w tym okresie obcowała
także z innym mężczyzną, może być podstawą
do obalenia domniemania tylko wtedy, gdy z
okoliczności wynika, że ojcostwo innego
mężczyzny jest bardziej prawdopodobne.
Art. 86. Powództwo o ustalenie lub zaprzeczenie ojcostwa
oraz o ustalenie bezskuteczności uznania ojcostwa
może wytoczyć także prokurator, jeżeli wymaga
tego dobro dziecka lub ochrona interesu
społecznego; wytoczenie powództwa o zaprzeczenie
ojcostwa oraz o ustalenie bezskuteczności uznania
ojcostwa nie jest dopuszczalne po śmierci dziecka.
Rozdział II.
Stosunki między rodzicami i dziećmi
Oddział 1.
Przepisy ogólne
Art. 87.
Rodzice i dzieci obowiązani są do wzajemnego
szacunku i wspierania się.
Art. 88. § 1. Dziecko, co do którego istnieje domniemanie, że
pochodzi od męża matki, nosi takie samo
nazwisko obojga małżonków. Jeżeli
małżonkowie mają różne nazwiska, dziecko nosi
nazwisko wskazane w zgodnych oświadczeniach
małżonków. Małżonkowie mogą wskazać

13