Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych
projekt dotyczy wprowadzenia regulacji prawnych w zakresie transgranicznego sponsorowania pracowniczych programów emerytalnych, regulacji warunków zarządzania składkami wnoszonymi do pracowniczych funduszy emerytalnych przez pracodawców mających siedzibę w innym niż Polska państwie Unii Europejskiej, zmiany przepisów określających statut pracowniczych funduszy (w tym emerytalnego)
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 4326
- Data wpłynięcia: 2011-06-10
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych
- data uchwalenia: 2011-07-28
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 187, poz. 1111
4326
żadne uwagi.
Projekt został skierowany do konsultacji społecznych w trybie art. 16 ustawy z dnia
23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców oraz art. 19 ustawy z dnia 23 maja 1991 r.
o związkach zawodowych w dniu 28 lutego 2011 r. W toku tych konsultacji nie zostały
zgłoszone żadne uwagi.
Informacja o zgłoszeniach podmiotów, które zgłosiły zainteresowanie pracami nad projektem
ustawy w trybie przepisów o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa lub
o ich braku
Zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia
prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 337) projekt ustawy został
zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej.
Do Ministerstwa nie wpłynęły żadne opinie w trybie wyżej wymienionej ustawy.
06/06rch
27
ó
ó
ó
ą
ę
ó
Ł
3
ł
ś
ó
Ł
ł
ś
AKTU
ó
Ó
Prze-
Przepis
Konie-
ustawy
czność
zmienionej
wdro-
zgodnie z
Przepis prawa krajowego
enia
tywy
projektem
Treść przepisu dyrektywy
ju implementowany
Niniejsza dyrektywa ustanawia zasady podejmowania i prowadzenia działalności prowadzonej przez
N
1 art. 1
instytucje pracowniczych programów emerytalnych.
Niniejszą dyrektywę stosuje się do instytucji pracowniczych programów emerytalnych. W przypadku
gdy zgodnie z prawem krajowym instytucje pracowniczych programów emerytalnych nie posiadają
art. 2 osobowości prawnej, Państwa Członkowskie stosują niniejszą dyrektywę albo do tych instytucji lub, z
N
zastrzeżeniem ust. 2, do tych upoważnionych podmiotów, które są odpowiedzialne za zarządzenie tymi
2 ust. 1
systemami i działają na ich rzecz.
Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do:
a) instytucji
zarządzających systemami zabezpieczenia społecznego, objętych rozporządzeniem
(EWG) nr 1408/71 i rozporządzeniem (EWG) nr 574/72;
b) instytucji,
objętych dyrektywą 73/239/EWG, dyrektywą 85/611/EWG, dyrektywą 93/22/EWG,
dyrektywą 2000/12/WE i dyrektywą 2002/83/WE;
c) instytucji działających na zasadzie finansowania repartycyjnego;
N
d)
instytucji, w których pracownicy instytucji finansujących nie posiadają uprawnień do świadczeń i
w których instytucja finansująca może umarzać aktywa w dowolnym czasie i niekoniecznie
wywiązuje się ze swoich zobowiązań z tytułu płatności świadczeń emerytalnych;
art. 2 e) przedsiębiorstw stosujących systemy księgowania rezerw w celu wypłaty świadczeń
emerytalnych swoim pracownikom.
3 ust. 2
Instytucje pracowniczych programów emerytalnych, które obsługują również obowiązkowe systemy
emerytalne związane z zatrudnieniem, traktowane jako systemy zabezpieczenia społecznego, objęte
rozporządzeniami (EWG) nr 1408/71 i (EWG) nr 574/72, objęte są niniejszą dyrektywą w odniesieniu
do ich nieobligatoryjnej działalności w zakresie pracowniczych programów emerytalnych. W takim
N
przypadku, pasywa i odpowiadające im aktywa wyodrębnia się i nie jest możliwe przeniesienie ich do
obowiązkowych systemów emerytalnych, które są traktowane jako systemy zabezpieczenia społecznego
4 art. 3
lub odwrotnie.
Rodzime Państwo Członkowskie może wybrać stosowanie przepisów art. 9-16 i 18-20 niniejszej
dyrektywy do działalności zakładu ubezpieczeń w zakresie pracowniczych programów emerytalnych,
objętych dyrektywą 2002/83/WE. W takim przypadku, wszystkie aktywa i pasywa odpowiadające
wymienionej działalności są wyodrębnione, zarządzane i tworzone odrębnie od innej działalności
zakładów ubezpieczeń, bez możliwości przeniesienia.
W takim przypadku i tylko o ile dotyczy to działalności ich pracowniczego programu emerytalnego,
N
zakłady ubezpieczeń nie są objęte art. 20-26, 31 i 36 dyrektywy 2002/83/WE.
Rodzime Państwo Członkowskie zapewnia, że albo właściwe władze albo władze odpowiedzialne za W zakresie wymienionym w
nadzór nad zakładami ubezpieczeń, objętych dyrektywą 2002/83/WE, jako część ich działań przepisie zdecydowano się
nadzorczych, weryfikują wyraźne rozdzielenie odpowiedniej działalności w zakresie pracowniczych stosować zasady określone w
programów emerytalnych.
przepisach dyrektywy
5 art. 4
2002/83/WE.
Z wyjątkiem art. 19, Państwa Członkowskie mogą nie stosować niniejszej dyrektywy w całości lub w
części, do jakiekolwiek instytucji znajdującej się na ich terytorium, która obsługuje programy
emerytalne, w których uczestniczy łącznie mniej niż 100 uczestników. Z zastrzeżeniem art. 2 ust. 2
takim instytucjom należy jednak przyznać prawo stosowania niniejszej dyrektywy na zasadzie
dobrowolności. Art. 20 może być stosowany jedynie pod warunkiem, że stosuje się wszystkie inne
przepisy niniejszej dyrektywy.
N
Państwa Członkowskie mogą nie stosować art. 9-17 do instytucji, które prowadzą pracownicze
programy emerytalne na podstawie statutu, zgodnie z ustawodawstwem i są gwarantowane przez władze
publiczne. Art. 20 można stosować jedynie pod warunkiem, że stosuje się wszystkie inne przepisy
niniejszej dyrektywy.
6 art. 5
Do celów niniejszej dyrektywy:
a) „instytucja
pracowniczych
programów emerytalnych” lub „instytucja” oznacza instytucję
niezależnie od jej formy prawnej, działającą na bazie kapitałowej, ustanowioną niezależnie od
jakiejkolwiek instytucji finansującej lub organizacji handlowej w celu zapewnienia świadczeń
emerytalnych w kontekście działalności zawodowej na podstawie porozumienia lub umowy
uzgodnionej:
–
indywidualnie lub zbiorowo między pracodawcą (pracodawcami) a pracownikiem
(pracownikami) lub ich odpowiednimi przedstawicielami, lub
–
z osobami prowadzącymi działalność na własny rachunek zgodnie z ustawodawstwem
rodzimego i przyjmującego Państwa Członkowskiego
T Art.
8
i która prowadzi działalność bezpośrednio z nich wynikającą;
b)
„program emerytalny” oznacza umowę, porozumienie, umowę powierniczą lub reguły
określające, które świadczenia emerytalne są przyznawane i na jakich warunkach;
c) „instytucja
finansująca” oznacza każde przedsiębiorstwo lub inny podmiot, niezależnie od tego,
czy obejmuje lub składa się z jednej lub więcej osób prawnych lub fizycznych, które pełnią
funkcję pracodawcy lub osoby prowadzącej działalność na własny rachunek lub jakkolwiek ich
połączenia i które wpłacają składki do instytucji pracowniczych programów emerytalnych;
d) „świadczenia emerytalne” oznacza świadczenia wypłacane w zależności od osiągniętego lub
przewidywanego osiągnięcia emerytury lub, gdy są one uzupełnieniem tych świadczeń i
7 art. 6
świadczone dodatkowo w formie wypłat z tytułu śmierci, niepełnosprawności lub zaprzestania
zatrudnienia lub w formie zapomóg lub usług w razie choroby, ubóstwa lub śmierci. W celu
zapewnienia bezpieczeństwa finansowego na emeryturze, świadczenia te przyjmują zazwyczaj
formę dożywotnich wypłat. Mogą to być również wypłaty dokonywane na okresy przejściowe
lub jako ryczałt;
e)
„uczestnik” oznacza osobę, której działalność zawodowa uprawnia lub uprawni jego/ją do
świadczeń emerytalnych zgodnie z przepisami programu emerytalnego;
f)
„beneficjent” oznacza osobę otrzymująca świadczenia emerytalne;
g) „właściwe władze” oznacza krajowe władze wyznaczone do wykonywania zadań
przewidzianych w niniejszej dyrektywie;
h) „ryzyka
biometryczne” oznacza ryzyka związane ze śmiercią, niepełnosprawnością lub
długowiecznością;
i) „rodzime
Państwo Członkowskie oznacza Państwo Członkowskie, w którym instytucja posiada
swoją siedzibę statutową i zarząd lub, jeśli nie posiada siedziby statutowej, zarząd;
j) „przyjmujące Państwo Członkowskie” oznacza Państwo Członkowskie, którego przepisy socjalne i
prawo pracy odnoszące się do pracowniczych programów emerytalnych stosuje się do relacji
między instytucjami finansującymi i uczestnikami.
Każde Państwo Członkowskie wymaga, aby instytucje znajdujące się na jego terytorium ograniczyły
swoje działania do czynności związanych z emeryturami i świadczeniami oraz działań z nich
wynikających.
W przypadku gdy zgodnie z art. 4 zakład ubezpieczeń prowadzi działalność w zakresie pracowniczego
N
programu emerytalnego poprzez wyodrębnienie swoich aktywów i pasywów, wyodrębnione aktywa i art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 28
pasywa ogranicza się do działań związanych z emeryturami i świadczeniami oraz działań z nich sierpnia 1997 r. o organizacji
wynikających.
i funkcjonowaniu funduszy
8 art. 7
emerytalnych.
Każde Państwo Członkowskie zapewnia prawne rozdzielenie instytucji finansującej i instytucji Art. 20 ustawy z dnia 28
art. 2:
pracowniczych programów emerytalnych w celu ochrony aktywów instytucji w interesie uczestników i sierpnia 1997 r. o organizacji
ust. 3; art.
T
beneficjantów w razie upadłości instytucji finansującej.
i funkcjonowaniu funduszy
13
9 art. 8
emerytalnych.
ust. 4 pkt 3
art. 9
Art. 12 pkt 4 w zw. z art. 16
art. 14 ust. 2;
1. Każde Państwo Członkowskie, w odniesieniu do każdej instytucji znajdującej się na jego terytorium, ust.1 w zw. z art. 27 ustawy z
T
10 ust. 1
art. 17 pkt. 5
zapewnia, że:
dnia 28 sierpnia 1997 r. o
Dokumenty związane z tym projektem:
- 4326 › Pobierz plik