Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Porozumienia o Międzynarodowym Programie Energetycznym, sporządzonego w Paryżu dnia 18 listopada 1974 r., ze zmianami z dnia 30 listopada 2007 r.
projekt dotyczy ratyfikacji Porozumienia, które tworzy podstawowe ramy prawne funkcjonowania mechanizmu wzajemnego wspierania się państw członkowskich w sytuacjach kryzysowych na rynku naftowym
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 429
- Data wpłynięcia: 2008-04-17
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o ratyfikacji Porozumienia o Międzynarodowym Programie Energetycznym, sporządzonego w Paryżu dnia 18 listopada 1974 r., ze zmianami z dnia 30 listopada 2007 r.
- data uchwalenia: 2008-05-30
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 127, poz. 815
429
Artykuł 6
l. Każde Państwo Uczestniczące zobowiązuje się powziąć środki niezbędne
do alokacji ropy zgodnie z niniejszym Rozdziałem i Rozdziałem IV.
2. Stała Grupa ds. Zagadnień Kryzysowych będzie na bieżąco dokonywała
przeglądu i oceny:
-
środków podejmowanych przez każde Państwo Uczestniczące
mających na celu alokację ropy w sposób zgodny z niniejszym
Rozdziałem i Rozdziałem IV,
- skuteczności środków faktycznie podejmowanych przez każde
Państwo Uczestniczące.
3. Stała Grupa ds. Zagadnień Kryzysowych będzie przedkładała
sprawozdania Komitetowi Zarządzającemu, który będzie przygotowywał
stosowne propozycje dla Rady Zarządzającej. Rada Zarządzająca może
uchwalać większością głosów rekomendacje dla Państw Uczestniczących.
4. Rada
Zarządzająca podejmuje niezwłocznie decyzje uchwalane
większością głosów w sprawach praktycznych procedur alokacji ropy oraz
w sprawach procedur i zasad uczestnictwa spółek naftowych w tych
procedurach w ramach niniejszego Porozumienia.
Artykuł 7
1.
W przypadku, gdy alokacja ropy odbywa się zgodnie z Artykułem 13, 14
lub 15, każdemu Państwu Uczestniczącemu przysługiwać będzie prawo do
dostaw równe dopuszczalnej konsumpcji danego Państwa, pomniejszonej
o wolumen obowiązkowego uwolnienia rezerwy kryzysowej.
2. Państwu Uczestniczącemu, którego prawo do dostaw przewyższa sumę
zwykłej produkcji krajowej i faktycznego importu netto dostępnego
podczas kryzysu naftowego, przysługiwać będzie prawo alokacji
upoważniające do dokonywania dodatkowego importu netto równego
powyższej różnicy.
3. Państwo Uczestniczące, którego suma zwykłej produkcji krajowej
i faktycznego importu netto dostępnego podczas kryzysu naftowego
przewyższa prawo do dostaw przysługujące temu Państwu, zobowiązane
jest do alokacji, która wymagałaby od tego Państwa dostarczenia w sposób
bezpośredni lub pośredni ilości ropy równej powyższej różnicy do
pozostałych Państw Uczestniczących. Niniejsze postanowienie nie
wyklucza możliwości eksportu ropy przez którekolwiek Państwo
Uczestniczące do państw nie uczestniczących w niniejszym Porozumieniu.
10
4.
Zwrot “dopuszczalna konsumpcja” oznaczać będzie średni dzienny poziom
ostatecznej konsumpcji dopuszczalnej po wprowadzeniu w życie
kryzysowych środków ograniczania popytu do odpowiedniego poziomu.
Możliwe dalsze dobrowolne ograniczenie popytu przez którekolwiek
Państwo Uczestniczące nie będzie miało wpływu na prawo alokacji lub
zobowiązanie danego Państwa.
5. Zwrot
“obowiązkowe uwolnienie rezerw kryzysowych” oznaczać będzie
rezerwy kryzysowe danego Państwa Uczestniczącego podzielone przez
łączne rezerwy grupy i pomnożone przez niedobór podaży grupy.
6.
Zwrot “niedobór podaży grupy” oznaczać będzie niedobór w grupie
ustalany jako łączna dozwolona konsumpcja w grupie minus dzienny
poziom dostaw ropy dostępnych grupie podczas sytuacji kryzysowej.
7.
Zwrot “dostawy ropy dostępne grupie” oznacza:
-
łączną ilość ropy naftowej dostępną grupie,
-
wszystkie produkty naftowe importowane spoza grupy, oraz
-
wszystkie produkty gotowe oraz surowce rafineryjne otrzymywane
z gazu ziemnego oraz ropy naftowej dostępne grupie.
8.
Zwrot “ostateczna konsumpcja” oznaczać będzie krajową konsumpcję
wszelkich gotowych produktów naftowych.
Artykuł 8
1. W przypadku alokacji ropy Państwu Uczestniczącemu zgodnie
z postanowieniami Artykułu 17, dane Państwo Uczestniczące:
- zobowiązane jest do zmniejszenia poziomu ostatecznej konsumpcji
o ilość równą 7 procentom jego ostatecznej konsumpcji w okresie
bazowym,
-
posiada prawo do alokacji równe zmniejszeniu dostaw ropy, które
prowadziłoby do obniżenia jego ostatecznej konsumpcji ponad ten
poziom.
2. Zobowiązanie do alokacji powyższej ilości ropy dzielone jest na wszystkie
Państwa Uczestniczące na podstawie ich ostatecznej konsumpcji podczas
okresu bazowego.
3. Państwa Uczestniczące mogą wypełnić zobowiązania do alokacji dowolnie
wybranymi środkami, w tym również za pomocą ograniczeń popytu lub
korzystaniem z rezerw kryzysowych.
Artykuł 9
11
1. Następujące pozycje będą uwzględniane przy wypełnianiu praw oraz
zobowiązań do alokacji:
-
łączna ilość ropy naftowej,
-
wszystkie produkty naftowe,
-
wszystkie surowce rafineryjne, oraz
-
wszystkie produkty gotowe otrzymane z gazu ziemnego i ropy
naftowej.
2.
W celu ustalenia prawa do alokacji Państwa Uczestniczącego, produkty
naftowe zwykle importowane przez dane Państwo Uczestniczące
z pozostałych Państw Uczestniczących lub państw nieuczestniczących
będą wyrażane w formie ekwiwalentu ropy naftowej oraz uwzględniane
jako import ropy naftowej do danego Państwa Uczestniczącego.
3. W
miarę możliwości, utrzymywane będą standardowe źródła dostaw oraz
standardowe proporcje dostaw ropy naftowej i produktów naftowych oraz
innych kategorii ropy naftowej i produktów naftowych.
4.
W momencie alokacji, celem Programu będzie podział dostępnych
zasobów ropy naftowej i produktów naftowych, w granicach możliwości,
pomiędzy sektorem rafineryjnym i dystrybucyjnym jak również pomiędzy
spółkami rafineryjnymi i dystrybucyjnymi zgodnie z historyczną strukturą
dostaw.
Artykuł 10
1.
Cele Programu obejmują równe traktowanie wszystkich Państw
Uczestniczących oraz ustalanie cen alokowanej ropy na podstawie
warunków cenowych przeważających w porównywalnych transakcjach
handlowych.
2. Sprawy
związane z ceną ropy alokowanej podczas kryzysu rozpatrywane
będą przez Stałą Grupę ds. Zagadnień Kryzysowych.
12
Artykuł 11
1.
Celem Programu nie jest zwiększenie udziału światowych dostaw ropy
przypadających państwom grupy w normalnych warunkach rynkowych.
Historyczna struktura handlu ropą naftową powinna być zachowana,
dopóki jest to uzasadnione, z uwzględnieniem stanowisk poszczególnych
państw nieuczestniczących.
2.
W celu przestrzegania postanowień ust. 1, Komitet Zarządzający
przedkładał będzie stosowne rekomendacje do Rady Zarządzającej, która
większością głosów będzie podejmować decyzje dotyczące przedłożonych
rekomendacji.
Rozdział IV
URUCHOMIENIE RODKÓW KRYZYSOWYCH
Artykuł 12
W przypadku, kiedy cała grupa lub którekolwiek z Państw
Uczestniczących doświadcza lub może zasadnie spodziewać się zaistnienia
redukcji w dostawach ropy, środki kryzysowe składające się z obowiązkowego
ograniczenia popytu,
o którym mowa w Rozdziale II oraz z alokacji dostępnych zasobów ropy, o której
mowa w Rozdziale III, zostaną uruchomione zgodnie z postanowieniami
niniejszego Rozdziału.
Artykuł 13
W przypadku, kiedy grupa doświadcza lub może zasadnie spodziewać się
zaistnienia redukcji dziennego poziomu dostaw ropy równego, co najmniej 7
procentom średniego dziennego poziomu ostatecznej konsumpcji w okresie
bazowym, każde Państwo Uczestniczące wprowadzi środki ograniczenia popytu
w zakresie umożliwiającym redukcję własnej ostatecznej konsumpcji równą 7
procentom własnej ostatecznej konsumpcji w okresie bazowym jak również
zostanie wprowadzona alokacja dostępnych zasobów ropy pomiędzy Państwa
Uczestniczące zgodnie z postanowieniami Artykułów 7, 9, 10 i 11.
13
Artykuł 14
W przypadku, kiedy grupa doświadcza lub może zasadnie spodziewać się
zaistnienia redukcji dziennego poziomu dostaw ropy równej, co najmniej 12
procentom średniego dziennego poziomu ostatecznej konsumpcji w okresie
bazowym, każde Państwo Uczestniczące wprowadzi środki ograniczenia popytu
w zakresie umożliwiającym redukcję własnej ostatecznej konsumpcji równą 10
procentom własnej ostatecznej konsumpcji w okresie bazowym jak również
zostanie wprowadzona alokacja dostępnych zasobów ropy pomiędzy Państwa
Uczestniczące zgodnie z postanowieniami Artykułów 7, 9, 10 i 11.
Artykuł 15
W momencie, gdy łączne dzienne obowiązkowe uwolnienie rezerw
kryzysowych opisane w Artykule 7 osiągnie 50 procent wielkości rezerw, do
jakich utrzymywania zobowiązane jest Państwo Uczestniczące oraz gdy podjęta
zostanie decyzja zgodnie z Artykułem 20, każde Państwo Uczestniczące podejmie
środki zgodnie z decyzją, a alokacja dostępnych zasobów ropy pomiędzy
Państwami Uczestniczącymi zostanie wprowadzona zgodnie z postanowieniami
Artykułów 7, 9, 10 i 11.
Artykuł 16
Przy wprowadzonym ograniczeniu popytu zgodnie z niniejszym
Rozdziałem, każde Państwo Uczestniczące może zastąpić ograniczenie popytu
użyciem własnych rezerw kryzysowych utrzymywanych ponad wielkości rezerw,
do jakich utrzymywania zobowiązane jest Państwo Uczestniczące przewidzianych
w Programie.
Artykuł 17
1.
W przypadku, kiedy Państwo Uczestniczące doświadcza lub może zasadnie
spodziewać się redukcji dziennego poziomu dostaw ropy skutkującej
redukcją dziennego poziomu ostatecznej konsumpcji większej niż 7
procent średniego dziennego poziomu ostatecznej konsumpcji w okresie
bazowym, alokacja zasobów ropy do tego Państwa Uczestniczącego
nastąpi zgodnie z Artykułami 8-11.
2. Alokacja
dostępnych zasobów ropy zostanie wprowadzona również
w przypadku spełnienia warunków przewidzianych w ust. 1 w ważnym
regionie Państwa Uczestniczącego, którego rynek ropy naftowej nie jest
całkowicie zintegrowany. W takim przypadku, zobowiązanie do alokacji
innych Państw Uczestniczących zostanie pomniejszone o wartość
teoretycznego zobowiązania do alokacji innego ważnego regionu lub
regionów danego Państwa Uczestniczącego.
14