Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, a także o zapewnieniu bezpieczeństwa w związku z organizacją Turnieju Finałowego UEFA EURO 2012

Art. 1 projektu ustawy wprowadza szereg zmian w obowiązującej ustawie o bezpieczeństwie
imprez masowych.

Rozszerzenie definicji imprezy masowej artystyczno-rozrywkowej o strefy tzw. publicznego
oglądania przekazów telewizyjnych z meczów piłki nożnej będzie dobrym sposobem
zapobiegania przemocy i ekscesom kibiców, a także zaspokojenia potrzeby wspólnego
oglądaniu wydarzeń sportowych i artystycznych przy zachowaniu ściśle określonych zasad
i warunków bezpieczeństwa.
Zapewnienie warunków do oglądania meczów i innych wydarzeń w strefach publicznego
oglądania może być odpowiednim sposobem zaspokajania potrzeby kibiców „uczestniczenia
w wielkim święcie sportowym” oraz zapewnić odpowiednią rozrywkę, a także zaoferować im
kontrolowany sposób spędzania czasu, co może zapobiec nadużywaniu alkoholu

i zachowaniom aspołecznym. Wprowadzone w pkt 1 rozwiązanie dotychczas nie było
przedmiotem regulacji ustawowych.

Określenie wymagań dotyczących zabezpieczenia medycznego imprez masowych,
proporcjonalnie do liczby uczestników i adekwatnie do rodzaju imprezy masowej, jest
jednym z podstawowych elementów zapewniających bezpieczeństwo jej uczestników (pkt 2).
Jest to problem, który dotychczas nie został ujednolicony w przepisach prawa, co
powodowało duże zróżnicowanie zabezpieczenia medycznego organizowanych w Polsce
imprez masowych. Proponowane rozwiązanie jest zbieżne ze światowymi standardami
zabezpieczenia imprez masowych.

Ustawa o bezpieczeństwie imprez masowych nie wprowadza ograniczeń związanych
z czasem trwania imprez masowych. Dotychczasowa praktyka wskazuje, że często imprezy
masowe trwają wiele godzin i uczestniczy w nich zmienna liczba osób w określonym czasie –
dotyczy to szczególnie imprez o charakterze otwartym. Rozwiązanie takie będzie również
wykorzystane w ramach organizacji publicznego oglądania przekazów meczów UEFA
EURO 2012 w tzw. strefach kibiców. Przepisy zawarte w pkt 3 umożliwią sprawne
zarządzanie przez organizatora służbami w trakcie trwania wielogodzinnych imprez
masowych.


Zawarta w art. 1 pkt 4 i 5 propozycja umożliwia przeniesienie na grunt polski
ogólnoeuropejskiej praktyki zezwalania na spożywanie przez kibiców w wydzielonych
strefach podczas imprez masowych alkoholi niskoprocentowych – zawierających nie więcej
niż 3,5 % alkoholu.
2/46
Sprzedaż, podawanie i spożywanie napojów alkoholowych na imprezie masowej może
odbywać się wyłącznie w miejscach do tego wyznaczonych. O dopuszczeniu podawania
i sprzedaży napojów alkoholowych na imprezie masowej będzie decydował właściwy organ
gminy na zasadach określonych w art. 181 ust. 4 ustawy z dnia 26 października 1982 r.
o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Doświadczenia, chociażby turniejów Mistrzostw Europy w Portugalii w 2004 r. oraz
w Szwajcarii i Austrii w 2008 r., jak również Mistrzostw wiata w Niemczech w 2006 r.,
a także lig europejskich, takich jak angielska, niemiecka czy holenderska, wydają się dość
jednoznacznie potwierdzać, że fakt dostępności napojów alkoholowych niskoprocentowych
na stadionach nie wpływa w decydujący sposób na występowanie na stadionach zachowań
chuligańskich.

Przepis art. 1 pkt 6 projektu ustawy wprowadza wymóg wyposażenia obiektów
wykorzystywanych do organizacji meczów piłki nożnej w kompatybilne między sobą
elektroniczne systemy identyfikacji osób, służące do sprzedaży biletów, kontroli przebywania
w miejscu i w czasie trwania meczu piłki nożnej, kontroli dostępu do określonych miejsc oraz
weryfikacji informacji o orzeczonym zakazie wstępu na imprezy masowe lub zakazie
klubowym. Budowa na polskich stadionach współpracujących ze sobą systemów identyfikacji
osób stworzy doskonałe narządzie do poprawy bezpieczeństwa meczów piłki nożnej, jak
również skutecznie uniemożliwi udział w imprezach osób z orzeczonym tzw. zakazem
stadionowym. W przypadku wystąpienia czynów zabronionych system umożliwi sprawną
identyfikację osób, które się ich dopuściły. Przyjęcie takiego rozwiązania popierane jest przez
środowiska piłkarskie, w tym Polski Związek Piłki Nożnej, który w ramach konsultacji
projektu ustawy zgłosił propozycję budowy sytemu obejmującego wszystkie klasy
rozgrywkowe.
Zgodnie z przepisami art. 23 projektu, przepisy dotyczące elektronicznego sytemu
identyfikacji powinny być zainstalowane na obiektach:
– ligi zawodowej z chwilą wejścia w życie ustawy,
– I ligi piłki nożnej do dnia 1 stycznia 2013 r.,
– pozostałych klas rozgrywkowych do dnia1 stycznia 2014 r.

Wprowadzanie zmian w art. 14 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych (art. 1 pkt 7
projektu ustawy) umożliwi rozszerzenie zastosowania zakazu klubowego na wyjazdowe
mecze drużyny, jak również zastosowanie zakazu za naruszenia regulaminu imprezy masowej
lub regulaminu obiektu popełnione przez kibica na meczu wyjazdowym.
Dodatkowo, mając na uwadze konieczność wyposażenia organizatora w dodatkowe narzędzia
umożliwiające mu zapewnienie bezpieczeństwa imprezy, w art. 14 uchylono ustęp 7
skutkujący zawieszeniem stosowania zakazu klubowego do czasu rozstrzygnięcia odwołania.
3/46
Ponadto zaproponowana zmiana w art. 14 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych ma na
celu usunięcie luki prawnej dotyczącej braku możliwości skorzystania ze środka
odwoławczego od zakazu klubowego, w przypadku gdy podmiotem stosującym ten środek
jest podmiot prowadzący rozgrywki. Ponieważ nie jest w takiej sytuacji możliwe odwołanie,
projekt wprowadza wzorem Kodeksu postępowania administracyjnego instytucję wniosku
o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Zawarty w art. 1 pkt 8 przepis wyposaży organizatora imprezy masowej w dodatkowe
narzędzie umożliwiające wyeliminowanie z grona kibiców osób, co do których zachodzi
uzasadnione podejrzenie, że w czasie trwania imprezy masowej mogą one stwarzać
zagrożenie bezpieczeństwa imprezy masowej.
Zmiana brzmienia art. 25 ust. 1 pkt 2 (art. 1 pkt 9) została wprowadzona w celu dostosowania
brzmienia tego przepisu do terminologii ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

Wprowadzona w art. 1 pkt 10 zmiana jest konsekwencją zmian zaproponowanych w pkt 3
projektu.
Skoro planowane jest wprowadzenie możliwości określania liczby członków służby
porządkowej oraz informacyjnej proporcjonalnie do zmieniającej się liczby uczestników
imprezy masowej, konieczne jest, aby organizator takiej imprezy mógł przedstawić
informację, zgodnie z którą wskaże przewidywaną liczbę uczestników imprezy na
poszczególnych jej etapach. Dlatego też projekt przewiduje wprowadzenie harmonogramu
udostępnienia obiektu lub terenu uczestnikom imprezy masowej oraz harmonogramu
opuszczenia przez nich tego obiektu lub terenu. Wprowadzenie do ustawy o bezpieczeństwie
imprez masowych tego rozwiązania daje organizatorowi imprezy masowej możliwość
określania liczebności służby porządkowej oraz służby informacyjnej, którą określa się
proporcjonalnie do liczby osób obecnych na imprezie, przy czym liczba osób podlega
ustaleniu we wskazanym harmonogramie. Rozwiązanie to będzie miało zastosowanie
wyłącznie do imprez masowych artystyczno-rozrywkowych i spowoduje znaczącą redukcję
kosztów ponoszonych przez organizatorów na zatrudnienie członków służb porządkowych
i informacyjnych.

Zawarte w art. 1 pkt 11 zapisy stanowią uzupełnienie przesłanek umożliwiających odmowę
wydania zezwolenia na przeprowadzenie imprezy masowej i stanowią gwarant realizacji
nowego obowiązku zawartego w art. 1 pkt 6 projektu ustawy.
Brak elektronicznego systemu identyfikacji osób na obiekcie da podstawę organowi
wydającemu zezwolenie do odmowy wydania zezwolenia na jej przeprowadzenie.

Dodatkowo zmiana treści art. 29 ust. 5 ustawy ma na celu stworzenie mechanizmu
umożliwiającego przekazywanie informacji, przez organy wydające zezwolenie, o wydanych
4/46
zezwoleniach na przeprowadzenie imprezy masowej właściwemu miejscowo wojewodzie.
Mając na uwadze projektowane uzupełnienie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych
o nowy art. 34a przewidujący rozwiązanie prawne umożliwiające wojewodzie przerwanie
imprezy masowej w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia wielu osób albo mienia
w znacznych
rozmiarach,
konieczne
jest zapewnienie wojewodzie informacji
o przeprowadzanych na terenie województwa imprezach masowych, jak również informacji
o odmowach wydania takich zezwoleń.


Przepis art. 1 pkt 12 wprowadza obowiązek powiadomienia wojewody w przypadku, gdy
wójt, prezydent lub burmistrz przerwą imprezę masową w przypadku stwierdzenia
niespełnienia przez organizatora imprezy masowej warunków wydanych w zezwoleniu.
Rozwiązanie to da wojewodzie możliwość aktywnego monitorowania stanu bezpieczeństwa
imprez masowych na terenie województwa.

Zawarte w art. 1 pkt 13 zapisy wyposażą wojewodę w narzędzie mające służyć reagowaniu na
zagrożenie bezpieczeństwa imprezy masowej oraz zagrożenia dla jej uczestników.
Przepisy nowego art. 34a ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych umożliwią
wojewodzie przerwanie imprezy masowej, w przypadkach gdy jej kontynuowanie może
zagrozić życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w znacznych rozmiarach, a działania
podejmowane przez organizatora są niewystarczające do zapewnienia bezpieczeństwa
i porządku publicznego. Przerwanie imprezy następuje w drodze decyzji, która doręczana jest
organizatorowi w terminie 7 dni od przerwania imprezy.

Nowe rozwiązanie stanowi kolejny element działań podejmowanych przez podmioty
odpowiedzialne za bezpieczeństwo na terytorium gminy lub miasta i stanowi swoiste
uzupełnienie katalogu uprawnień kontrolno-nadzorczych wobec organizatora imprezy
masowej.
Zgodnie z postanowieniami art. 31 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych organ
wydający zezwolenie uprawniony jest do kontrolowania zgodności przebiegu imprezy
masowej z warunkami określonymi w zezwoleniu. W przypadku stwierdzenia niespełnienia
przez organizatora tych warunków, organ wydaje decyzję o przerwaniu imprezy masowej,
nadając jej rygor natychmiastowej wykonalności. Uprawnienie to może być podejmowane
samoistnie przez organ wydający zezwolenie, jak również na wniosek podmiotów biorących
udział w zabezpieczeniu imprezy masowej, w tym Policji. Uprawnienie to dotyczy głównie
spełnienia przesłanek formalnych, zawartych w zezwoleniu na przeprowadzenie imprezy
masowej.

5/46
W przypadkach gdy działania służb organizatora imprezy masowej są nieskuteczne,
organizator ma prawo wystąpić do Policji o udzielenie pomocy.

Powyższe rozwiązanie daje możliwość przerwania imprezy masowej w przypadkach
zaniechania podjęcia takiej decyzji przez organizatora imprezy masowej. Wyposażenie
wojewody we wskazane w art. 1 pkt 13 narzędzie pozwoli na przerwanie imprezy masowej
w przypadku zagrożenia jej uczestników.

Na wniosek Ministra Sportu i Turystyki w art. 1 pkt 14 rozszerzono katalog podmiotów
uprawnionych do otrzymywania informacji dotyczących bezpieczeństwa imprez masowych
od Komendanta Głównego Policji o ministra właściwego do spraw kultury fizycznej.

Zgodnie z art. 36 ust. 1 i 2 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych Komendant Główny
Policji, jako organ administracji rządowej, jest właściwy do gromadzenia i przetwarzania
informacji dotyczących bezpieczeństwa imprez masowych. Zakres informacji obejmujący
masowe imprezy sportowe został określony w art. 40. W szczególności w art. 40 pkt 6
zobowiązano Komendanta do gromadzenia i przetwarzania informacji o terminarzu
rozgrywek.
W chwili obecnej zasadniczy mechanizm przekazywania informacji z zasobów, o których
mowa w art. 36, 37 i 40 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych, polega na udzielaniu
przez Komendanta stosownych odpowiedzi na kartach, po złożeniu przez podmioty
uprawnione, określone w art. 38 (Policja, prokuratura, sądy), zapytań wraz z uzasadnieniem
na sformalizowanych kartach zapytania. Mechanizm ten jest dalece niewystarczający w celu
realizacji bieżącej kontroli obowiązku przebywania w miejscu stałego pobytu za pomocą
aparatury monitorującej. W ustawie o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza
zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego jest niezbędny zapis zobowiązujący
podmiot prowadzący centralę monitorowania do niezwłocznego informowania skazanego
o terminach imprez masowych, w czasie trwania których ma on obowiązek przebywać
w miejscu stałego pobytu.
Centrala monitorowania powinna być zatem na bieżąco niezwłocznie informowana przez
podmiot posiadający zbiór informacji o terminach wszystkich imprez masowych, których
dotyczą orzeczone zakazy. W tym celu po art. 42 – 45, określających dotychczasowy sposób
przekazywania informacji przez Komendanta podmiotom uprawnionym, niezbędne jest
dodanie nowego przepisu, oznaczonego w projekcie jako art. 45a (art. 1 pkt 14 projektu
ustawy), zobowiązującego Komendanta do niezwłocznego przekazania podmiotowi
prowadzącemu centralę monitorowania, określoną w przepisach o wykonywaniu kary
pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, informacji
o terminach imprez masowych w zakresie dotyczącym poszczególnych osób, o których mowa
w art. 22 ust. 1 pkt 1 lit. a, w stosunku do których orzeczono obowiązek przebywania w czasie
6/46