Rządowy projekt ustawy o weteranach działań poza granicami państwa

„44b) weteran poszkodowany – osobę, posiadającą status weterana poszkodowanego
nadany na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia .... o weteranach działań poza
granicami państwa;”;
2) po art. 24a dodaje się art. 24b w brzmieniu:
„Art. 24b. Przepisów art. 20 – 23 nie stosuje się w stosunku do weterana
poszkodowanego. Osoby te korzystają ze świadczeń opieki zdrowotnej, o których
mowa w art. 20, w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas wykonywania
zadań poza granicami państwa, poza kolejnością.”;
3) w art. 42 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. wiadczenia opieki zdrowotnej niezakwalifikowane jako świadczenia
gwarantowane oraz odpłatne świadczenia opieki zdrowotnej udzielane weteranom
poszkodowanym w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas wykonywania
zadań poza granicami państwa pokrywa się z budżetu państwa z części, której
dysponentem jest Minister Obrony Narodowej lub minister właściwy do spraw
wewnętrznych.”;
4) w art. 44 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
„1b. Weteranowi poszkodowanemu przysługuje bezpłatne zaopatrzenie w leki
umieszczone w wykazach leków podstawowych i uzupełniających oraz leki
recepturowe na czas leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania
zadań poza granicami państwa.”;
5) w art. 47 po ust. 2 dodaje się ust. 2a – 2d w brzmieniu:
„2a. Weteranowi poszkodowanemu w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych
podczas wykonywania zadań poza granicami państwa, z tytułu których przyznano
świadczenia odszkodowawcze, przysługuje prawo do bezpłatnych wyrobów
medycznych będących przedmiotami ortopedycznymi i środków pomocniczych

na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego albo felczera ubezpieczenia
zdrowotnego lub lekarza albo felczera niebędącego lekarzem albo felczerem
ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli posiada uprawnienia do wykonywania zawodu oraz
zawarł z oddziałem wojewódzkim Funduszu umowę upoważniającą go do wystawiania
takich recept, do wysokości limitu ceny określonego w przepisach wydanych
na podstawie art. 31d pkt 1.
2b. W przypadku gdy cena wyrobów medycznych będących przedmiotami
ortopedycznymi i środków pomocniczych jest wyższa od wysokości limitu ceny
określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 31d pkt 1, wówczas weteranom

20
poszkodowanym, o których mowa w ust. 2a, służy prawo do dofinansowania kwotą
wykraczającą poza wysokości limitu ceny określonego w przepisach wydanych
na podstawie art. 31d pkt 1.
2c. Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 2b, może być dokonane ze środków
budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej,
w odniesieniu do weteranów poszkodowanych-żołnierzy, oraz z części pozostającej
w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w odniesieniu

do weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy.
2d. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb ubiegania się
o dofinansowanie kosztów, o których mowa w ust. 2b. Rozporządzenie powinno
zapewnić sprawność postępowania w tych sprawach oraz adekwatność udzielanego
dofinansowania w stosunku do ceny wyrobów medycznych będących przedmiotami
ortopedycznymi i środków pomocniczych.”;
6) w art. 47b:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Weteran poszkodowany korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej, o których
mowa w art. 24b, art. 44 ust. 1b, art. 47 ust. 2a oraz art. 57 ust. 2 pkt 13, na podstawie
dokumentu potwierdzającego przysługujące mu uprawnienia.”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw wewnętrznych,
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii
organu, o którym mowa w art. 98 ust. 1 pkt 2, określą, w drodze rozporządzenia,
podmioty uprawnione do wydawania dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 1a, wzór
tych dokumentów, tryb ich wydawania, wymiany lub zwrotu, a także dane zawarte
w tych dokumentach, mając na względzie realizację uprawnień wynikających z ustawy
oraz kierując się koniecznością zapewnienia sprawności postępowania przy wydawaniu
dokumentów potwierdzających uprawnienia.”;
7) w art. 57 w ust. 2 dodaje się pkt 13 w brzmieniu:
„13) dla weterana poszkodowanego w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych
podczas wykonywania zadań poza granicami państwa.”;
8) w art. 97:
a) w ust. 3 dodaje się pkt 10 w brzmieniu:

21
„10) monitorowanie i koordynowanie realizacji uprawnień wynikających z art. 24a,
art. 24b, art. 44 ust. 1a i 1b, art. 47 ust. 2 i 2a oraz art. 57 ust. 2 pkt 12 i 13.”,
b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Zadania Funduszu określone w ust. 3 pkt 1, 2, 4, 6 i 10 w odniesieniu do zakładów
opieki zdrowotnej tworzonych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej,
Ministra Sprawiedliwości i ministra właściwego do spraw wewnętrznych realizuje
komórka organizacyjna oddziału wojewódzkiego Funduszu, o której mowa w art. 96
ust. 4.”;
9) w art. 102 w ust. 5 dodaje się pkt 26 w brzmieniu:
„26) realizacja zadań, o których mowa w art. 21 ustawy z dnia …. o weteranach
działań poza granicami państwa.”;
10) w art. 103 w ust. 8 po pkt 1 dodaje się pkt 1a i 1b w brzmieniu:
„1a) nadzorowanie i koordynowanie działań związanych z realizacją prawa

do świadczeń dla ubezpieczonych, o których mowa w art. 5 pkt 44a i 44b;
1b) rozpatrywanie indywidualnych spraw związanych z realizacją prawa do świadczeń
dla ubezpieczonych, o których mowa w art. 5 pkt 44a i 44b;”;
11) w art. 107 w ust. 5 w pkt 12 dodaje się lit. c w brzmieniu:
„c) realizacji prawa do świadczeń dla ubezpieczonych, o których mowa w art. 5 pkt
44a i 44 b;”;
12) w art. 188 w ust. 4 pkt 15 otrzymuje brzmienie:
„15) rodzaj uprawnień oraz numer i termin ważności dokumentu potwierdzającego
uprawnienia osób, o których mowa w art. 43 ust. 1, art. 44 ust. 1, art. 45 ust. 1, art. 46 ust.
1 i art. 47, a także osób posiadających na podstawie odrębnych przepisów szersze
uprawnienia do świadczeń opieki zdrowotnej niż wynikające z ustawy;”.

Rozdział 9


Przepisy końcowe
Art. 39. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

31/12/KC

22
UZASADNIENIE

Aktywna polityka zagraniczna Polski i udział polskich żołnierzy i pracowników wojska
w licznych operacjach militarnych i pokojowych wymaga regulacji prawnej nadającej tej
grupie odrębny status i związane z nim uprawnienia. W latach 1953 – 2010 w misjach
wojskowych wzięło udział ponad 95.000 uczestników. Udział Polaków w utrwalaniu
międzynarodowego pokoju jest wysoko ceniony przez opinię światową. wiatowa Federacja
Kombatantów i Weteranów, zrzeszająca organizacje kombatanckie z ponad 80 państw – w tym
także z Polski - uznała, że byli uczestnicy misji pokojowych są kombatantami stosownie do
zmienionego w 1997 r. Statutu Federacji.
Jednakże uznanie tej grupy za kombatantów jest sprzeczne z aksjologią polskiego prawa
kombatanckiego. Uczestników misji trudno uznać za osoby walczące za wolność i suwerenność
państwa Polskiego. Powyższa kwestia wymaga więc uregulowania odrębną ustawą, która
powinna precyzyjnie określać beneficjentów ustawy oraz stanowić zadośćuczynienie
oczekiwaniom polskich uczestników misji. Wnioskodawcom projektu znany jest wyrok
Trybunału Konstytucyjnego odnośnie zastosowania art. 19 Konstytucji w zakresie otoczenia
szczególną opieką państwa weteranów walk o niepodległość. W wyroku tym wskazano
również na konieczność utrzymania uprawnień, wynikających z powołanego wyżej artykułu
Konstytucji, w granicach, które nie przekroczą nakazu urzeczywistniania zasady
sprawiedliwości społecznej. Specjalna opieka państwa musi pozostawać w zgodzie z tą zasadą.
Norma wynikająca z art. 19 Konstytucji ma charakter pozytywny, nakazujący zagwarantowanie
stosownych uprawnień określonemu kręgowi osób. Wykonanie jej nie jest w żaden sposób
związane z ograniczeniem uprawnień innych podmiotów. Nie łączy się także z koniecznością
ustalenia (poziomu) świadczeń, którego ewentualne przekroczenie jest zabronione. Projekt
szanuje tę normę przez to, że zakłada, iż szczególną opieką powinni być objęci przede
wszystkim ci weterani, którzy doznali uszczerbku na zdrowiu w wyniku pełnienia służby oraz
wykonywania pracy w misjach zagranicznych. Osoby te uczestniczyły w działaniach poza
granicami państwa na zaproszenie, bądź prośbę organizacji międzynarodowych lub też
konkretnego kraju, skierowaną do Rzeczypospolitej Polskiej (jego konstytucyjnych organów to
znaczy Rady Ministrów albo Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej). W związku z powyższym,
w świetle przywołanego wyroku Trybunału Konstytucyjnego, proponowane rozwiązania nie
wydają się sprzeczne. Przyznanie uprawnień dla weteranów poszkodowanych w wyniku
działań bojowych, bądź działań skierowanych przeciwko tym weteranom jest w tej sytuacji w
pełni uzasadnione. Weterani ci z narażeniem zdrowia, a bardzo często również życia,
wypełniali i wypełniają nadal postawione przed nimi zadania poza granicami państwa, tak aby
pomóc w utrzymaniu pokoju na świecie, którego stabilność jest gwarantem pokoju dla
Rzeczypospolitej Polskiej.

Przewidziane w projekcie uprawnienia choć częściowo różne z uprawnieniami
przysługującymi weteranom walk o niepodległość nie podważają konstytucyjnej zasady ich
szczególnego traktowania.

Dlatego uzasadnionym jest, aby weteranom poszkodowanym pomóc w powrocie do
pełnej kondycji fizycznej i psychicznej, po ranach doznanych w trakcie pełnionej
służby/odbywanej pracy na rzecz pokoju. Ważne jest, aby za swoje poświęcenie i trud nie
zostali wyrzuceniu na margines życia społecznego z powodu posiadanego kalectwa. Dlatego
też podstawowym celem projektu ustawy jest przywrócenie ich do normalnego
funkcjonowania w społeczeństwie. Będzie to możliwe przez udzielenie dodatkowej pomocy
zdrowotnej, w tym wsparcia psychologicznego, pomocy w podniesieniu kwalifikacji
zawodowych w postaci podniesienia poziomu wykształcenia lub jego zmiany, czy też
przyznanie dodatkowego wsparcia finansowego, często koniecznego na zakup drogich leków,
bądź dostosowanie mieszkania (domu) do potrzeb osób niepełnosprawnych. Nie można
zapominać o tym, że świat weteranów poszkodowanych, po powrocie do domu uległ
całkowitym zmianom, ich plany życiowe związane zarówno z dalszą drogą zawodową, jak
również rodziną często legły w gruzach. Wszystko trzeba budować od nowa i tylko od zakresu
wsparcia zewnętrznego zależy w jakim stopniu ta odbudowa może się dokonać.
Zasługi Polaków z tytułu udziału w działaniach poza granicami państwa znajdują
również często swoje odzwierciedlenie w tytułach i odznaczeniach, jakie zostają im nadane,
bądź przez organizacje międzynarodowe, bądź bezpośrednio przez państwa współpracujące
z
nami w ramach prowadzonych działań, a także kraje, w których Polacy pomagają
w zachowaniu stabilności państwa i jego bezpieczeństwa.
Działania na rzecz utrzymania i budowania pokoju międzynarodowego, poprzez
uczestnictwo w działaniach poza granicami państwa, podejmują nie tylko Siły Zbrojne
Rzeczypospolitej Polskiej, ale również inne umundurowane i uzbrojone formacje takie jak:
Policja, Straż Graniczna, Biuro Ochrony Rządu i Państwowa Straż Pożarna, dlatego celowym
jest rozszerzenie procedowanej regulacji o wskazane formacje resortu spraw wewnętrznych
i administracji.
Zgodnie z art.145a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43,
poz. 277, z późn. zm.) – policjant może zostać delegowany do pełnienia służby poza granicami
państwa w celu realizacji zadań określonych w art. 1 ust. 2 pkt 7 i ust. 3, w kontyngencie
policyjnym wydzielonym do udziału w misji pokojowej, akcji zapobiegania aktom terroryzmu

2