Rządowy projekt ustawy o weteranach działań poza granicami państwa

lub ich skutkom, akcji ratowniczej i poszukiwawczej lub humanitarnej, szkoleniu i ćwiczeniach
policyjnych oraz przedsięwzięciach reprezentacyjnych.
Zakłada się, że zakresem podmiotowym ustawy objęci zostaną tylko funkcjonariusze
i pracownicy Policji, którzy uczestniczyli w działaniach podjętych w ramach misji pokojowej,
akcji zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom, akcji ratowniczej i poszukiwawczej lub
humanitarnej.
Zgodnie natomiast z art. 147c ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży
Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997, z późn. zm.) do realizacji zadań poza
granicami państwa może zostać wydzielony kontyngent Straży Granicznej, w celu udziału w
organizowaniu i kontroli ruchu granicznego, organizowaniu ochrony granicy państwowej,
zapewnieniu bezpieczeństwa w komunikacji międzynarodowej, rozpoznawaniu i
przeciwdziałaniu zagrożeniom terroryzmem, szkoleniu i ćwiczeniach służb granicznych oraz
przedsięwzięciach reprezentacyjnych.

W konsekwencji przepisami projektowanej ustawy objęci zostaną tylko funkcjonariusze
i pracownicy Straży Granicznej, którzy uczestniczyli w działaniach podjętych w celu:
organizowania i kontroli ruchu granicznego, organizowania ochrony granicy państwowej,
zapewnienia bezpieczeństwa w komunikacji międzynarodowej, rozpoznawania i
przeciwdziałaniu zagrożeniom terroryzmem.
Dodatkowo do grupy weteranów zostaną
włączeni funkcjonariusze

i pracownicy Biura Ochrony Rządu, którzy brali udział w zadaniach służbowych
wykonywanych na terytorium państw w całości lub w części uznanych za strefę działań
wojennych oraz państw, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 60a ust. 2
ustawy z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz. 1712,
z późn. zm.).
Formacją zamykającą katalog osób, do których będzie miała zastosowanie
projektowana ustawa, są funkcjonariusze i pracownicy Państwowej Straży Pożarnej, którzy
realizują swoje zadania poza granicami państwa na podstawie art. 49b ust. 1 ustawy z dnia 24
sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68, z późn. zm.).
Jednym z podstawowych zadań Państwowej Straży Pożarnej jest współdziałanie ze strażami
pożarnymi i służbami ratowniczymi innych państw oraz organizacjami międzynarodowymi na
podstawie wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych i odrębnych
przepisów. Udział w działaniach międzynarodowych w ramach pomocy ratowniczej lub
humanitarnej wynika również ze zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej związanych z

3
członkowstwem w Organizacji Narodów Zjednoczonych, Unii Europejskiej i Pakcie
Północnoatlantyckim.
Szczególne
zobowiązanie Polski do udziału w międzynarodowych akcjach
ratowniczych wynika z posiadania w strukturach Państwowej Straży Pożarnej ciężkiej grupy
poszukiwawczo-ratowniczej legitymującej się certyfikatem międzynarodowym według
standardów Międzynarodowej Grupy Doradczej ds. Poszukiwania i Ratownictwa (INSARAG),
nadanym przez Organizację Narodów Zjednoczonych, a dokładniej Biuro do Koordynacji
Spraw Humanitarnych ONZ (UN OCHA). Standardy INSARAG są wyznacznikiem tworzenia
grup poszukiwawczo-ratowniczych oraz definiowania metod ich pracy przy udzielaniu pomocy
ratowniczej państwom dotkniętym klęską lub katastrofą.
Resort spraw wewnętrznych i administracji szacuje w ramach:
Policji – 2735 weteranów, 30 weteranów poszkodowanych.
1) UNPROFOR – United Nations Protection Force (1992 – 1995) – 92 policjantów;
2) UNGCI – United Nations Guards Contingent (1995 – 1996) – 5 policjantów;
3) UNTAES – United Nations Transitional Authority in Eastern Slavonia, Baranja and
Western Sirmium. (1996 – 1998) – 8 policjantów;
4) UNMIBH – United Nations Mission in Bosnia and Hercegovina (1995 – 2002) – 327
policjantów;
5) UNMOT – United Nations Mission of Observers to Tajikistan – 2 policjantów;
6) UNMIS – United Nations Mission in the Sudan – 1 policjant;
7) OBWE (1998 – 2001) – 7 policjantów;
8) MAPE – Multi -Advisory Police Element, Albania (1997 – 2001) – 5 policjantów;
9) EUPOL Proxima – Macedonia (2004 – 2005) – 6 policjantów;
10) Jordania (2004 – 2005) – 6 policjantów, 10 ekspertów szkoleniowych;
11)
UNMIK – United Nations Interim Mission in the Kosovo (1999 – nadal) –
I. Jednostka Specjalna Polskiej Policji (JSPP) ze stanem osobowym 115 policjantów. Służbę
JSPP rozpoczęła w 2000 r. zakończała z dniem 01.12.2008 r. 15 zmian – 1746 policjantów.
II. 83 ekspertów policyjnych, od 2000 r. do 30.11.2008 r., od 01.12.2008 r. po rekonfiguracji
misji UNMIK służbę pełni 2 ekspertów policyjnych.
12) UNOMIG - United Nations Observer Mission in Georgia (27.11.2003 r. – nadal) –
8 ekspertów policyjnych;

4
13) UNMIL – United Nations Mission in Liberia (14.01.2004 r. – nadal) – 20 ekspertów
policyjnych
14) EUPM BiH – European Union Police Mission in Bośnia and Herzegowina (06.01.2003 r. –
nadal) – 53 ekspertów policyjnych;
15) EUPOL AFGHANISTAN – European Union Police Mission in Afganistan
(21 stycznia 2008 r. – nadal) – 9 ekspertów policyjnych;
16) EUMM – European Union Monitoring Mission in Georgia (26.09.2008 r. – nadal) – 18
ekspertów policyjnych;
17) EULEX Kosovo, Misja w zakresie praworządności w Kosowie (01.12.2008 r. – nadal) – I.
Jednostka Specjalna Polskiej Policji, 350 policjantów, II. 15 Ekspertów policyjnych.
Straży Granicznej – brak realizacji przez funkcjonariuszy Straży Granicznej zadań
w ramach kontyngentu Straży Granicznej, o którym mowa w art. 147c ustawy z dnia
12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997, z późn. zm.).
Biura Ochrony Rządu – 231 weteranów, 5 weteranów poszkodowanych.
Funkcjonariusze Biura Ochrony Rządu uczestniczyli w działaniach poza granicami w:
1) Ambasada RP w Bagdadzie (Irak) 2003 r. – 2010 r. – 132 funkcjonariuszy;
2) Ambasada RP w Kabulu (Afganistan) 2007 r. – 2010 r. – 57 funkcjonariuszy;
3) Ambasada RP w Al. Kuwejt (Kuwejt) 2004 r. – 2008 r. – 16 funkcjonariuszy;
4) Ambasada RP w Taszkiencie (Uzbekistan) 2002 r. – 2003 r. – 4 funkcjonariuszy;
5) Ambasada RP w Istambadzie (Pakistan) 2009 r. – 2010 r. – 22 funkcjonariuszy.
Państwowej Straży Pożarnej – 11 weteranów, BRAK weteranów poszkodowanych.
Strażacy Państwowej Straży Pożarnej uczestniczyli w następujących akcjach pomocy
ratowniczej i humanitarnej:
Akcje ratownicze:
1) Turcja (czerwiec i sierpień 1999)

Akcje poszukiwawczo-ratownicze po dwóch trzęsieniach ziemi. W każdej brało udział
po 50 ratowników.
2) Węgry (kwiecień 2000)
Likwidacja
skutków
powodzi. 90 ratowników prowadziło działania przez 10 dni.
3) Republika Czeska (sierpień 2002)

100 ratowników Państwowej Straży Pożarnej usuwało skutki powodzi.

5
4) Niemcy (sierpień 2002)

41 ratowników Państwowej Straży Pożarnej usuwało skutki powodzi.
5) Algieria (maj 2003)

Akcja poszukiwawczo-ratownicza po trzęsieniu ziemi prowadzona przez 5 dni, przez 27
ratowników.

6) Iran (grudzień 2003)

Akcja poszukiwawczo-ratownicza po trzęsieniu ziemi prowadzona przez 6 dni, przez 28
ratowników.

7) Pakistan (październik 2005)


Akcja poszukiwawczo-ratownicza po trzęsieniu ziemi prowadzona przez 10 dni przez 22
ratowników.

8) Haiti (styczeń 2010)
Akcja poszukiwawczo-ratownicza po trzęsieniu ziemi prowadzona przez 54 ratowników
przez 10 dni.
Akcje pomocy humanitarnej:
1) Pomoc medyczna dla uchodźców z Kosowa w Albanii (1999)

66 ratowników i 33 osoby personelu medycznego prowadziło akcję pomocy medycznej
przez 4 miesiące.
2) Rumunia (2000)

11 ratowników i 5 lekarzy prowadziło akcję pomocy medycznej przez 7 dni.
3) Indie (styczeń 2001)
21 ratowników i lekarzy zbudowało szpital polowy i udzieliło pomocy 300
poszkodowanym po trzęsieniu ziemi.
4) Indonezja (czerwiec 2006)

Akcja pomocy ludności poszkodowanej w wyniku trzęsienia ziemi prowadzona przez 14
dni przez 16 ratowników i lekarzy.
Cele do osiągnięcia przez projektowane rozwiązania:
1. Zapewnienie weteranom – uczestnikom odpowiedniego uhonorowania (podziękowania) za
udział w działaniach poza granicami państwa mających na celu utrzymanie pokoju na
świecie, przez nadanie im odrębnego statusu.
2. Zapewnienie pomocy w przystosowaniu do życia i pracy osobom poszkodowanym.

6
3. Związanie zakresu wsparcia z rzeczywistymi potrzebami wynikającymi z doznanego
uszczerbku na zdrowiu.
4. Zapewnienie spójności pomiędzy istniejącymi przepisami regulującymi uprawnienia osób
poszkodowanych.
Realizując powołane wyżej cele w projekcie ustawy uregulowano następujące kwestie:
W rozdziale 1 zawarto określenie definicji „weterana działań poza granicami państwa”.
Definicja ta obejmuje zarówno żołnierza, funkcjonariusza Służby Kontrwywiadu Wojskowego
i Służby Wywiadu Wojskowego, a także pracownika wojska, uczestniczącego w misji przez
cały okres jej trwania jednak nie krócej niż przez okres 60 dni. Od tej ogólnej zasady
przewidziano jeden wyjątek, a mianowicie niezależnie od wymienionych okresów status
weterana oraz weterana poszkodowanego będzie przysługiwał osobie, która doznała
uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku lub choroby powstałych podczas pobytu na misji, i z
tytułu których przyznano jej świadczenia odszkodowawcze.
Definicja ta obejmuje również funkcjonariuszy podległych resortowi spraw
wewnętrznych i administracji. Funkcjonariusze Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony
Rządu i Państwowej Straży Pożarnej będą uznani za weteranów działań poza granicami
państwa w przypadku udziału w działaniach poza granicami państwa na podstawie skierowania
w ramach odpowiednio kontyngentu policji – działań podjętych na podstawie art. 145a ust. 1
pkt 1 – 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji; kontyngentu straży granicznej – działań
podjętych w celach, o których mowa w art. 147c pkt 1 – 3a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o
Straży Granicznej; zadań ochronnych BOR – wykonywania zadań służbowych na terytorium
państw w całości lub w części uznanych za strefę działań wojennych oraz państw, o których
mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 60a ust. 2 ustawy z dnia 16 marca 2001 r.
o Biurze Ochrony Rządu, a także grupy ratowniczej PSP – działań podjętych na podstawie
art. 49b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej.
W odniesieniu do funkcjonariuszy Policji, SG i BOR – nieprzerwanie przez okres na
jaki funkcjonariusz został skierowany jednak nie krócej niż przez okres 60 dni, zaś
funkcjonariusze PSP ze względu na specyfikę prowadzonych działań – łącznie przez okres 60
dni.
Art. 3 określa komu będzie można przyznać status weterana poszkodowanego w
działaniach poza granicami państwa. Przyjęto, iż o status ten będzie mogła ubiegać się osoba,
która brała udział na podstawie skierowania w działaniach poza granicami państwa i doznała
uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z tymi działaniami lub

7