Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Konwencji Rady Europy w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi, sporządzonej w Warszawie dnia 16 maja 2005 r.

24
Artykuł 33
rodki związane z zagrożonymi lub zaginionymi osobami

1. Jeżeli Strona w oparciu o posiadane informacje ma uzasadnione podstawy by
przypuszczać, że życie, wolność, integralność fizyczna osoby, o której mowa w artykule 28
ustęp 1, znajduje się w bezpośrednim zagrożeniu na terytorium innej Strony, to Strona
posiadająca informacje, w tej wyjątkowej sytuacji, przekaże je bezzwłocznie drugiej Stronie
celem podjęcia właściwych działań ochronnych.

2. Strony niniejszej Konwencji mogą rozważyć wzmocnienie wzajemnej współpracy
w zakresie poszukiwania zaginionych osób, w szczególności zaginionych dzieci, jeżeli
dostępne informacje prowadzą je do przekonania, że dana osoba jest ofiarą handlu ludźmi.
W tym celu strony mogą zawierać ze sobą umowy dwustronne lub wielostronne.


Artykuł 34
Informacje

1. Strona wezwana poinformuje niezwłocznie Stronę wzywającą o końcowym wyniku
działań podjętych stosownie do niniejszego rozdziału. Strona wezwana poinformuje również
niezwłocznie Stronę wzywającą, o jakichkolwiek okolicznościach, które czynią niemożliwym
przeprowadzenie żądanego działania lub mogą je znacznie opóźnić.

2. Strona może, w granicach wynikających z jej prawa wewnętrznego i bez
wcześniejszego wniosku, przekazać innej Stronie informacje uzyskane w ramach swoich
własnych działań śledczych, jeśli uzna, że ujawnienie takich informacji mogłoby pomóc
Stronie otrzymującej we wszczęciu lub prowadzeniu postępowań przygotowawczych lub
sądowych dotyczących czynów uznanych za przestępstwa określone zgodnie z niniejszą
Konwencją lub jeżeli informacje te mogłyby doprowadzić do wystąpienia przez tę Stronę
z wnioskiem o współpracę na podstawie niniejszego rozdziału.

3. Przed przekazaniem tychże informacji Strona dostarczająca je może zażądać, aby
pozostały poufne lub były wykorzystywane z zastrzeżeniem warunków. Jeżeli Strona
otrzymująca nie może spełnić tego żądania, powinna poinformować o tym drugą Stronę, która


25
wówczas rozstrzygnie, czy mimo to informacje powinny zostać przekazane. Jeżeli Strona
otrzymująca informacje zaakceptuje warunki dotyczące wykorzystania informacji, wówczas
będzie nimi związana.

4. Wszelkie żądane informacje dotyczące artykułów 13, 14 i 16, niezbędne dla
zapewnienia praw przyznanych w tych artykułach, będą z należytym poszanowaniem artykułu
11 niniejszej Konwencji bezzwłocznie przesyłane na wniosek zainteresowanej Strony.


Artykuł 35
Współpraca ze społeczeństwem obywatelskim

Każda Strona zachęci organy państwowe i urzędników publicznych, do współpracy
z organizacjami pozarządowymi, innymi właściwymi organizacjami oraz członkami
społeczeństwa obywatelskiego w nawiązywaniu strategicznych partnerstw dla osiągnięcia
celów niniejszej Konwencji.


Rozdział VII
Mechanizm monitoringu

Artykuł 36
Grupa ekspertów do spraw działań przeciwko handlowi ludźmi

1. Grupa ekspertów do spraw działań przeciwko handlowi ludźmi (zwana dalej
„GRETA”) będzie monitorować implementację niniejszej Konwencji przez Strony.

2. GRETA składać się będzie z minimum 10, a maksimum z 15 członków,
z uwzględnieniem równego udziału kobiet i mężczyzn oraz czynnika geograficznego, jak
również wszechstronnej, specjalistycznej wiedzy. Członkowie GRETA będą wybierani przez
Komitet Stron spośród obywateli Państw-Stron Konwencji na okres 4 lat, z zastrzeżeniem
możliwości jednokrotnego ponownego wyboru.

3. Wybory członków GRETA oparte będą na następujących zasadach:


26
a) eksperci będą wybierani spośród osób o wysokiej moralności, znanych za ich uznane
kompetencje w dziedzinie praw człowieka, udzielania pomocy i ochrony ofiarom oraz
działań przeciwko handlowi ludźmi, bądź też posiadających doświadczenie zawodowe
w obszarach objętych regulacją niniejszej Konwencji,
b) będą sprawować swoje funkcje osobiście, będą niezależni i bezstronni w wykonywaniu
swoich funkcji oraz zdolni do skutecznego wykonywania swoich obowiązków,
c) dwóch obywateli tego samego państwa nie może być członkami GRETA,
d) eksperci powinni reprezentować główne systemy prawne.

4. Procedura wyborów członków GRETA zostanie określona przez Komitet Ministrów
w ciągu roku od wejścia w życie niniejszej Konwencji, po odbyciu konsultacji i uzyskaniu
jednomyślnej zgody ze strony Państw-Stron Konwencji. GRETA przyjmie własny regulamin.


Artykuł 37
Komitet Stron

1. Komitet Stron składa się z przedstawicieli Państw-Stron niniejszej Konwencji
wchodzących w skład Komitetu Ministrów Rady Europy oraz przedstawicieli Stron
Konwencji nie będących członkami Rady Europy.

2. Komitet Stron będzie zwoływany przez Sekretarza Generalnego Rady Europy. Jego
pierwsze posiedzenie odbędzie się w ciągu roku od wejścia w życie niniejszej Konwencji
w celu dokonania wyboru członków GRETA. Kolejne spotkania będą odbywać się na
wniosek jednej trzeciej Stron, Przewodniczącego GRETA lub Sekretarza Generalnego.

3. Komitet Stron przyjmie własny regulamin.









27
Artykuł 38
Procedura

1. Proces oceny dotyczył będzie Stron Konwencji i zostanie podzielony na etapy,
których długość określi GRETA. Na początku każdego etapu GRETA dokona wskaże
szczegółowe postanowienia, na których opierać się będzie proces oceny.

2. GRETA określi najwłaściwsze środki służące przeprowadzeniu tejże ewaluacji.
GRETA może w szczególności przyjąć kwestionariusz dla każdego z etapów procesu oceny,
który może służyć za podstawę do oceny implementacji przez Strony niniejszej Konwencji.
Kwestionariusz ten zostanie skierowany do wszystkich Stron. Strony są zobowiązane do
udzielenia odpowiedzi na tenże kwestionariusz, jak również na każdy inny wniosek
o udzielenie informacji ze strony GRETA.

3. GRETA może zwrócić się z prośbą o udzielenie informacji do społeczeństwa
obywatelskiego.

4. Dodatkowo, GRETA, we współpracy z władzami krajowymi i ustanowioną przez te
władze osobą kontaktową oraz w razie potrzeby, z pomocą niezależnych ekspertów
krajowych, może organizować wizyty w poszczególnych krajach. Podczas tych wizyt,
członkom GRETA mogą towarzyszyć specjaliści z poszczególnych dziedzin.

5. GRETA przygotuje projekt raportu, zawierający analizę dotyczącą implementacji
poszczególnych przepisów, na których opiera się ocena, a także sugestie i propozycje
dotyczące sposobu w jaki dana Strona może rozwiązać problemy zidentyfikowane w wyniku
przeprowadzonej oceny. Projekt raportu zostanie przekazany, w celu przedstawienia uwag
Stronie poddawanej ocenie. Uwagi Strony zostaną wzięte pod uwagę przez GRETA przy
opracowywaniu raportu.

6. Na tej podstawie GRETA przyjmie swój raport oraz wnioski dotyczące działań
podejmowanych przez ocenianą Stronę w celu implementacji postanowień niniejszej
Konwencji. Raport wraz z wnioskami zostanie przesłany do zainteresowanej Strony i do
Komitetu Stron. Raport i wnioski GRETA wraz z ewentualnymi uwagami zainteresowanego
Państwa, będą podane do publicznej wiadomości od chwili ich przyjęcia.


28
7. Nie naruszając postanowień ustępów od 1 do 6 niniejszego artykułu, Komitet Stron
może przyjąć, na podstawie raportu i wniosków GRETA, rekomendacje adresowane do
Strony: a) dotyczące działań, które powinny zostać podjęte w celu implementacji wniosków
GRETA, w razie konieczności ustalając datę przedłożenia informacji na temat ich
implementacji, i b) mające na celu wspieranie współpracy ze Stroną dla właściwej
implementacji niniejszej Konwencji.


Rozdział VIII
Stosunek do innych międzynarodowych instrumentów

Artykuł 39
Stosunek do Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi,
w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającego Konwencję Narodów
Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej

Konwencja niniejsza nie narusza praw i obowiązków wynikających z postanowień
Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności
kobietami i dziećmi, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko
międzynarodowej przestępczości zorganizowanej i dąży do wzmocnienia zapewnionej przez
niego ochrony oraz rozwoju zawartych w nim standardów.


Artykuł 40
Stosunek do innych instrumentów międzynarodowych

1. Konwencja niniejsza nie narusza praw i obowiązków wynikających z innych
instrumentów międzynarodowych, których Strony niniejszej Konwencji są lub staną się
Stronami i które zawierają postanowienia w kwestiach uregulowanych niniejszą Konwencją
oraz które zapewniają większą ochronę i pomoc ofiarom handlu ludźmi.

2. Strony Konwencji mogą zawierać ze sobą umowy dwustronne lub wielostronne
w sprawach będących przedmiotem regulacji niniejszej Konwencji, w celu uzupełnienia lub
wzmocnienia jej postanowień albo w celu ułatwienia realizacji zasad w niej zawartych.