Rządowy projekt ustawy o podpisach elektronicznych

się, że ze względu na brak związku ze świadczeniem usług certyfikacyjnych tego rodzaju
narzędzie mogłoby być ewentualnie regulowane przepisami dotyczącymi informatyzacji.
Odstąpiono również od propozycji tzw. podpisu identyfikacyjnego i łącznego, które
krytykowane były jako nadmiarowe w stosunku do zwykłego podpisu elektronicznego lub
wielokrotnego podpisywania podpisem zaawansowanym. Na wniosek podmiotów
kwalifikowanych wprowadzono nową usługę informacji o statusie certyfikatu, która będzie
realizowana w czasie rzeczywistym.

Zgłaszana w trakcie konsultacji społecznych konieczność dostosowania do
wprowadzanych zmian oraz uwzględnienia prowadzonych obecnie prac wspólnotowych
wymaga, co do zasady, półrocznego okresu vacatio legis dla wejścia w życie ustawy
o podpisach elektronicznych. Harmonogram prac wspólnotowych przewidziany w „Planie
działań na rzecz e-podpisu i e-identyfikacji ...” zakładał, że w III kwartale 2009 r. prowadzone
będą m.in. prace w zakresie opracowania nowych standardów referencyjnych dla podpisu
elektronicznego. Prowadzone z mandatu Komisji Europejskiej prace nad nowymi standardami
zostały niestety rozpoczęte dopiero w grudniu 2009 r. Nowe ustalenia w sprawie standardów
referencyjnych dla podpisów zaawansowanych będą mieć istotny wpływ na treść aktów
wykonawczych do ustawy o podpisach elektronicznych. Z tego względu nie będzie możliwe
przedłożenie wraz z nową ustawą projektów niektórych aktów wykonawczych.
Projekt ustawy o podpisach elektronicznych został zamieszczony na stronie
internetowej Ministerstwa Gospodarki, zgodnie z ustawą z dn. 7 lipca 2005 o działalności
lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.). W toku
prowadzonych prac nie wpłynęło żadne prawidłowe zgłoszenie działalności lobbingowej
w przedmiocie procedowanego projektu ustawy.

4. Zakres oceny skutków regulacji

Podmioty, na które bezpośrednio oddziałuje projekt ustawy o podpisach
elektronicznych, to Ministerstwo Gospodarki, Narodowy Bank Polski oraz podmioty
świadczące usługi certyfikacyjne. Pośrednio projekt wpłynie na funkcjonowanie administracji
publicznej oraz przedsiębiorców, poprzez m.in. umożliwienie korzystania z szerokiego
katalogu podpisów elektronicznych oraz usług certyfikacyjnych związanych elektronicznymi
podpisami. Przepisy ustawy wpływają na tzw. kwalifikowane podmioty świadczące usługi

32
certyfikacyjne (podmioty kwalifikowane) poprzez umożliwienie świadczenia nowych usług
certyfikacyjnych, a
zwłaszcza nowych rodzajów podpisu elektronicznego. Przepisy
przedmiotowej ustawy pozwalają na skrócenie czasu przechowywania danych w związku ze
świadczeniem usług certyfikacyjnych do 10 lat oraz zastosowanie elektronicznej archiwizacji.
Zmiana przepisów w tym zakresie pozytywnie wpłynie na obniżenie kosztów funkcjonowania
podmiotów kwalifikowanych. Dopuszczenie możliwości świadczenia kwalifikowanych usług
certyfikacyjnych przez ministra właściwego ds. wewnętrznych pozwoli na ewentualną
interwencję państwa w związku z potrzebami państwa w zakresie informatyzacji.
W
odniesieniu do prowadzenia listy podmiotów kwalifikowanych oraz zniesienia
zaświadczeń i poświadczeń przepisy ustawy wpłyną na funkcjonowanie Narodowego
Centrum Certyfikacji (NBP).

5. Skutki wprowadzenia ustawy

– wpływ regulacji na dochody i wydatki sektora finansów publicznych, w tym budżetu
państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego
Zniesiona zostanie opłata za wpis do rejestru kwalifikowanych podmiotów
świadczących usługi certyfikacyjne w zakresie podpisu elektronicznego. Opłata za wpis do
rejestru posiadała charakter zryczałtowany i wynosiła 10 000 euro. Przez cały okres od chwili
wejścia w życie ustawy o podpisie elektronicznym od dnia 16 sierpnia 2003 opłata taka
została uiszczona ośmiokrotnie. Uszczuplenie budżetu państwa w tym zakresie nie jest
możliwe do oszacowania, gdyż trudno przewidzieć przyszłą liczbę podmiotów
zainteresowanych wpisem do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi
certyfikacyjne. Koszt wdrożenia projektowanej regulacji będzie związany z koniecznością
modernizacji krajowego urzędu certyfikującego poprzez m.in. nałożenie obowiązku
prowadzenia listy podmiotów kwalifikowanych. Koszty te będą nieznaczne i obciążą budżet
Narodowego Banku Polskiego, który w chwili obecnej prowadzi Narodowe Centrum
Certyfikacji. Przepisy projektu ustawy wpływają też bezpośrednio na organ nadzoru, którym
jest minister właściwy do spraw gospodarki poprzez uproszczenie systemu rejestracji
i ograniczenie nadzoru wyłącznie do podmiotów kwalifikowanych. Zniesienie obowiązku
nadzoru nad świadczeniem zwykłych usług certyfikacyjnych pozwoli uniknąć znaczących
nakładów na kontrole oraz ewentualną rozbudowę systemu nadzoru państwowego w tym

33
zakresie. Kwestie jakości usług komercyjnych świadczonych w związku z wydawaniem
„zwykłych” certyfikatów regulują w większości krajów Unii Europejskiej mechanizmy rynku.
Wpływ ustawy na budżety jednostek samorządu terytorialnego nie jest możliwy do
oszacowania. Wpływ taki jest możliwy w związku z wprowadzanymi tym projektem
zmianami w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (art. 76 pkt 1 ustawy
o podpisach elektronicznych). Konieczność zastosowania pieczęci elektronicznej przez
powiatowe urzędy pracy może generować dodatkowe koszty, które będą finansowane bądź to
ze środków Funduszu Pracy, bądź też z budżetu samorządu powiatu. Ministerstwo Pracy
i Polityki Społecznej nie dysponuje danymi, które umożliwiłyby dokładne ich oszacowanie.
Koszty takie powstaną również w przypadku udostępniania danych z rejestru centralnego
przez ministra właściwego ds. pracy.

– wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny

Oddziaływanie na sytuację i rozwój regionów nie będzie znaczne, chociaż
upowszechnienie podpisu elektronicznego może pośrednio wpłynąć na ułatwienie dostępu do
elektronicznej administracji na obszarach wiejskich oraz dla osób zamieszkujących za
granicą. W tym ostatnim przypadku szczególnie ważne jest zapewnienie niezawodnych
mechanizmów uznawania podpisów wspólnotowych, co pozwoli na korzystanie
z realizowanych drogą elektroniczną usług publicznych przedsiębiorców z innych krajów
Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Przyjęcie projektu sprawi, że polska administracja
publiczna będzie bardziej przyjazna obywatelom i przedsiębiorcom. Projektowana regulacja
wpisuje się w szerokie działania administracji państwowej związane z koniecznością
zapewnienia procedur elektronicznych przewidzianych w art. 8 dyrektywy o usługach na
rynku wewnętrznym.

– wpływ regulacji na rynek pracy

Można oczekiwać, że zawarte w ustawie rozwiązania mające na celu zmniejszenie
obciążeń regulacyjnych dla podmiotów kwalifikowanych skłoni większą grupę
przedsiębiorców do podejmowania działalności usługowej polegającej na świadczeniu usług
certyfikacyjnych. Ponieważ funkcjonowanie podmiotu kwalifikowanego zapewnia zwykle

34
zespół około kilkudziesięciu osób, zatrudnienie może tylko nieznacznie wzrosnąć. W całej
Unii Europejskiej jest około 90 podmiotów kwalifikowanych, co lokuje obecną liczbę
podmiotów w naszym kraju w pobliżu europejskiej średniej. Przyszłość i dalszy rozwój firm
sektora usług certyfikacyjnych zależy przede wszystkim od liczby usług dostępnych drogą
elektroniczną, w których podpis elektroniczny oraz pieczęć elektroniczna mogą znaleźć
zastosowanie. Wprowadzenie nowych usług certyfikacyjnych może nieznacznie wpłynąć na
zwiększenie liczby pracowników w tych podmiotach, które zdecydują się na ich świadczenie.

– zgodność z prawem Unii Europejskiej

W zakresie swojej regulacji ustawa implementuje dyrektywę Parlamentu
Europejskiego i Rady 1999/93/WE z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnotowych ram
w zakresie podpisów elektronicznych. Ustawa usuwa zawężenia definicji oraz rozbieżności
występujące w obowiązującej ustawie o podpisie elektronicznym w stosunku do dyrektywy
1999/93/WE. Przy przygotowaniu projektu uwzględniono rozwój acquis communautaire na
przestrzeni ponad dziesięciu lat od wydania dyrektywy, w tym najnowsze prace prowadzone
pod przewodnictwem Komisji Europejskiej w kontekście implementacji procedur
elektronicznych z art. 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia
2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym (2006/123/WE) oraz decyzję Komisji
Europejskiej z dnia 16 października 2009 r. ustanawiającą środki ułatwiające korzystanie
z procedur realizowanych drogą elektroniczną poprzez „pojedyncze punkty kontaktowe”
zgodnie z dyrektywą 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącą usług na
rynku wewnętrznym.
05/09rch

35
7$%(/$ =%,(į12ģ&,
7<78â 352-(.78
USTAWA O PODPISACH ELEKTRONICZNYCH
7<78â :'5$į$1(*2 $.78 35$:1(*2¬ :'5$į$1<&+ DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 1999/93/WE
$.7Ð: 35$:1<&+
z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnotowych ram w zakresie podpisów elektronicznych
35=(3,6< 81,, (8523(-6.,(-
-HGQ
7UHĤþ SU]HSLVX 8( 
.RQLHF]QRĤþ
-HGQ
7UHĤþ SU]HSLVXyZ SURMHNWX  
8]DVDGQLHQLH XZ]JOčGQLHQLD
UHG
ZGURİHQLD
UHG 
Z SURMHNFLH SU]HSLVyZ
71
Z\NUDF]DMĈF\FK SR]D
PLQLPDOQH Z\PRJL SUDZD
8(  
Art. 1.
Zakres
T
Art. 1.
1. Ustawa okreĞla:
Celem niniejszej dyrektywy jest ułatwienie stosowania
1) rodzaje podpisów elektronicznych oraz
podpisów elektronicznych oraz przyczynienie siĊ do ich
certyfikatów słuĪących do ich weryfikacji;
uznania prawnego.
2) stosowanie podpisów elektronicznych, pieczĊci
Ustanawia ona ramy prawne odnoszące siĊ do
elektronicznej oraz ich skutki prawne;
podpisów elektronicznych i niektórych usług
3) rodzaje usług certyfikacyjnych oraz zasady ich
certyfikacyjnych, w celu zapewnienia właĞciwego
Ğwiadczenia;
funkcjonowania rynku wewnĊtrznego.
4) zasady nadzoru nad podmiotami Ğwiadczącymi
Dyrektywa nie obejmuje aspektów związanych z
usługi certyfikacyjne wydającymi certyfikaty
zawieraniemi waĪnoĞcią umów lub innych zobowiązaĔ
kwalifikowane.
prawnych, dla których wymagana jest okreĞlona forma
przewidziana przez prawokrajowe lub wspólnotowe, nie
2. Przepisy ustawy stosuje siĊ do podmiotów, które
narusza ona równieĪ zasad i ograniczeĔ odnoszących
Ğwiadczą publicznie usługi certyfikacyjne lub inne
siĊ do stosowania z dokumentów okreĞlonych w prawie
usługi związane z podpisem elektronicznym.
krajowym lub wspólnotowym.
Art. 2. 1)
„podpis elektroniczny” oznacza dane w formie
T
Art. 2.
podpis elektroniczny – dane w postaci elektronicznej
elektronicznej dodane do innych danych
1)
dołączone do innych danych elektronicznych lub z
elektronicznych lub logicznie z nimi powiązane i
nimi logicznie powiązane i słuĪące jako metoda
słuĪące jako metoda uwierzytelnienia;
uwierzytelnienia;
Art. 2. 2)
„zaawansowany podpis elektroniczny” oznacza podpis
T
Art. 2.
zaawansowany podpis elektroniczny – podpis
elektroniczny spełniający nastĊpujące wymogi:
2)
elektroniczny:
a) przyporządkowany jest wyłącznie podpisującemu;
a) przyporządkowany wyłącznie podpisującemu,
b) umoĪliwia ustalenie toĪsamoĞci podpisującego;
b) umoĪliwiający identyfikacjĊ podpisującego,
c) stworzony jest za pomocą Ğrodków, które
c) utworzony za pomocą Ğrodków, które podpisujący
podpisujący moĪe mieü pod swoją wyłączną kontrolą; i
moĪe mieü pod wyłączną kontrolą,
d) jest tak powiązany z danymi, do których siĊ odnosi,
d) powiązany z danymi, do których siĊ odnosi, w taki
Īe kaĪda póĨniejsza zmiana danych jest wykrywalna;
sposób Īe kaĪda póĨniejsza zmiana tych danych jest
wykrywalna;
Art. 2. 3)
„podpisujący” oznacza osobĊ posiadającą urządzenie T
Art.
2.
podpisujący – osobĊ fizyczną, osobĊ prawną albo