Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych

Warszawa, 18 czerwca 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

DSPA-140-75(5)/08

Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej






Przekazuję przyjęte przez Radę Ministrów stanowisko wobec
poselskiego projektu ustawy


- o zmianie ustawy o rehabilitacji
zawodowej i społecznej oraz
zatrudnianiu osób niepełnosprawnych
(druk nr 308).

Jednocześnie informuję, że Rada Ministrów upoważniła Ministra Pracy
i Polityki Społecznej do reprezentowania Rządu w tej sprawie w toku prac
parlamentarnych.



(-) Donald Tusk


















Stanowisko Rządu do poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy
o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych
(druk nr 308)

Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz
zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, przewiduje zmianę ustawy o rehabilitacji zawodowej
i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych poprzez dodanie po art. 20 art. 20a ,
który regulowałby kwestię osób niewidomych lub niedowidzących, które korzystają
z pomocy wyszkolonych psów - przewodników mają prawo do swobodnego wstępu wraz
z tymi zwierzętami do budynków użyteczności publicznej, o których mowa w § 3 pkt
6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz.690,
z późn. zm.), w godzinach ich otwarcia. Warunkiem skorzystania z uprawnienia,

o którym mowa w ust. 1 przedmiotowego projektu, jest wyposażenie psa - przewodnika
w uprząż oraz posiadanie przez osobę niepełnosprawną lub niedowidzącą właściwego
dokumentu potwierdzającego status psa - przewodnika i zaświadczenia o wykonaniu
wymaganych szczepień weterynaryjnych.
Jako uzasadnienie proponowanych zmian wnioskodawcy wskazują, iż osoby
niepełnosprawne, którym towarzyszą psy - przewodnicy mają problem z wejściem do
budynków użyteczności publicznej.
Obecne przepisy nie regulują tej kwestii. Zapisy aktów prawa miejscowego

w niewielkim zakresie normują sytuacje w zakresie korzystania przez osoby niewidome
z psami – przewodnikami z innych niż komunalne obiektów użyteczności publicznej.
Przepisy prawa UE dotyczące zasad i procedur wstępu i przebywania (przez zwierzęta
domowe) w przedsiębiorstwach sektora spożywczego regulowane są przepisami
rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia

29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych.
Biorąc pod uwagę powyższe należy przedstawić, co następuje.
Przyjęcie postulowanych zmian dotyczy tylko jednej grupy osób niepełnosprawnych, nie
rozwiązuje natomiast kwestii osób niepełnosprawnych z innymi niepełnosprawnościami,
które wykorzystują do pomocy psy towarzyszące pomijając tym samym ich analogiczne
potrzeby.
Konieczne jest zatem ewentualne wypracowanie kompleksowej regulacji prawnej

obejmującej m.in. uprawnienie osób niepełnosprawnych (bez względu na rodzaj
niepełnosprawności) do wstępu do budynków użyteczności publicznej z psem towarzyszącym
(asystującym). Nowelizacja powinna polegać również na właściwym zdefiniowaniu psa
(będącego podmiotem regulacji) oraz określeniu wymogów, jakie powinien spełniać pies
towarzyszący (m.in. specjalne oznaczenie, certyfikat oraz sposób wydawania, uzyskania
i uznawania certyfikatów) jak również wprowadzenie zapisu, iż osoba niepełnosprawna nie
jest zobowiązana do zakładania psu towarzyszącemu kagańca oraz prowadzenia psa
towarzyszącego na smyczy. Wskazane jest również uwzględnienie przepisów

o innego rodzaju (szczegółowej) odpowiedzialności osób niepełnosprawnych, niż określonej
w przepisach kodeksu cywilnego, w związku z zaistnieniem ewentualnych zdarzeń
negatywnie ocenianych przez prawo, a dotyczących wstępu z psem towarzyszącym do
budynków użyteczności publicznej.
Przepisy te muszą być skorelowane z innymi normami prawnymi regulującymi przedmiotowe
kwestie w szczególności z przepisami sanitarnymi, obowiązującymi w służbie zdrowie oraz
u przewoźników krajowych, tak aby tworzyły spójny system prawny.
Jednocześnie podkreślić należy, że odwołanie się w art. 20a projektu ustawy o zmianie
ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych do
definicji ”budynków użyteczności publicznej” zawartej w rozporządzeniu Ministra
Infrastruktury jest sprzeczne z zasadami techniki prawodawczej, ponieważ odwołuje się do
aktu niższej rangi.
W odniesieniu do powyższego oraz mając na uwadze istotę problemu, strona rządowa
stoi na stanowisku, że przyjęcie proponowanych regulacji dotyczących grupy osób
niepełnosprawnych korzystających z pomocy psów towarzyszących wymaga dalszych prac
nad projektem ustawy w powyższym zakresie.