Komisyjny projekt ustawy o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej

5
2) wstrzymać się od głosu.
3. Ustawa, o której mowa w ust. 1, upoważnia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do za-
twierdzenia stanowiska Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w ust. 1.
4. Przedstawiciel Rzeczypospolitej Polskiej opowiada się za odrzuceniem projektu aktu
prawnego Unii Europejskiej, jeżeli ustawa, o której mowa w ust. 1, nie weszła w życie
przed podjęciem decyzji przez Radę Europejską lub Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
nie zatwierdził stanowiska, o którym mowa w ust. 1.

Art. 14.
1. Stanowisko Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie projektu aktu prawnego Unii Europej-
skiej, o którym mowa w art. 82 ust. 2 lit. d, art. 83 ust. 1 akapit trzeci, art. 153 ust. 2 aka-
pit 4, art. 192 ust. 2 akapit 2, art. 333 ust. 1 lub art. 333 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu
Unii Europejskiej, określa ustawa.
2. Ustawa, o której mowa w ust. 1, określa, że przedstawiciel Rzeczypospolitej Polskiej w
Radzie jest obowiązany:
1) opowiedzieć się za przyjęciem projektu aktu prawnego Unii Europejskiej albo
2) wstrzymać się od głosu.
3. Ustawa, o której mowa w ust. 1, upoważnia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do za-
twierdzenia stanowiska Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w ust. 1.
4. Przedstawiciel Rzeczypospolitej Polskiej opowiada się za odrzuceniem projektu aktu
prawnego Unii Europejskiej, jeżeli ustawa, o której mowa w ust. 1, nie weszła w życie
przed podjęciem decyzji przez Radę lub Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nie za-
twierdził stanowiska, o którym mowa w ust. 1.

Art. 15.
1. Przed podjęciem przez Radę Europejską decyzji o niezwoływaniu konwentu, o którym
mowa w art. 48 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, Prezes Rady Ministrów zasięga opinii
Sejmu i Senatu.
2. Jeżeli Sejm wydał opinię w sprawie, o której mowa w ust. 1, powinna ona stanowić pod-
stawę stanowiska Rzeczypospolitej Polskiej.
3. W przypadku gdy stanowisko, o którym mowa w ust. 2, nie uwzględnia opinii Sejmu,
Prezes Rady Ministrów ma obowiązek niezwłocznie wyjaśnić Sejmowi przyczyny roz-
bieżności.

Rozdział 3
Współpraca w zakresie wnoszenia przez Sejm i Senat skarg
do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej

Art. 16.
1. W przypadku otrzymania przez Prezesa Rady Ministrów przesłanej przez Marszałka
Sejmu uchwały Sejmu lub przesłanej przez Marszałka Senatu uchwały Senatu w sprawie
wniesienia do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej skargi w sprawie naruszenia
przez akt ustawodawczy Unii Europejskiej zasady pomocniczości, o której mowa w art. 5
ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, wraz ze skargą, Prezes Rady Ministrów, niezwłocz-
nie, z zachowaniem terminów wynikających z prawa Unii Europejskiej, wnosi skargę do
Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.


6
2. W postępowaniu przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie skargi
Rzeczpospolitą Polską reprezentuje Rada Ministrów. Rada Ministrów jest związana za-
kresem skargi.
3. W postępowaniu przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej Rada Ministrów
przedstawia wnioski i twierdzenia wspierające skargę. Ustanowiony przez Radę Mini-
strów pełnomocnik niezwłocznie informuje odpowiednio Marszałka Sejmu lub Marszał-
ka Senatu o wszystkich istotnych zdarzeniach w tym postępowaniu.
4. O cofnięciu skargi mogą zdecydować wyłącznie odpowiednio Sejm lub Senat.

Rozdział 4
Współpraca w zakresie tworzenia prawa polskiego wykonującego prawo Unii Europej-
skiej

Art. 17.
1. Rada Ministrów wnosi do Sejmu projekt ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej
nie później niż na 3 miesiące przed upływem terminu wykonania wynikającego z prawa
Unii Europejskiej.
2. Jeżeli termin wykonania, o którym mowa w ust. 1, przekracza 6 miesięcy, Rada Mini-
strów wnosi do Sejmu projekt ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej nie później
niż na 5 miesięcy przed upływem tego terminu.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Rada Ministrów, po zasięgnięciu opinii orga-
nu właściwego na podstawie regulaminu Sejmu, może wnieść projekt ustawy wykonują-
cej prawo Unii Europejskiej bez zachowania terminów, o których mowa w ust. 1 lub 2.

Rozdział 5
Współpraca w zakresie opiniowania kandydatów na niektóre stanowiska w Unii Euro-
pejskiej

Art. 18.
Opiniowaniu przez organ właściwy na podstawie regulaminu Sejmu podlegają kandydatury
na stanowiska:
1) członka Komisji Europejskiej;
2) członka Trybunału Obrachunkowego;
3) sędziego Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej;
4) rzecznika generalnego Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej;
5) członka Komitetu Ekonomiczno-Społecznego;
6) członka Komitetu Regionów;
7) dyrektora w Europejskim Banku Inwestycyjnym;
8) Stałego Przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej przy Unii Europejskiej.

Art. 19.
1. Rada Ministrów przedkłada propozycje kandydatur na stanowiska, o których mowa w art.
18, biorąc pod uwagę terminy wynikające z prawa Unii Europejskiej.
2. Organ właściwy na podstawie regulaminu Sejmu może wyrazić opinię w terminie 21 dni
od dnia przedłożenia przez Radę Ministrów propozycji kandydatur.


7
3. Rada Ministrów nie może desygnować kandydatów na stanowiska, o których mowa w art.
18, przed upływem terminu na wyrażenie opinii przez organ właściwy na podstawie regu-
laminu Sejmu, chyba że opinia w tej sprawie została wyrażona wcześniej.
4. W przypadku nieuwzględnienia opinii, o której mowa w ust. 2, Rada Ministrów przekazu-
je organowi właściwemu na podstawie regulaminu Sejmu informację o desygnowaniu
kandydata, którego dotyczyła opinia, wraz z wyjaśnieniem przyczyn nieuwzględnienia
opinii.

Rozdział 6
Współpraca w związku ze sprawowaniem przez przedstawicieli Rady Ministrów prezy-
dencji składów Rady

Art. 20.
1. Nie później niż na miesiąc przed rozpoczęciem sprawowania przez przedstawicieli Rady
Ministrów prezydencji składów Rady, Rada Ministrów przedstawia organowi właściwe-
mu na podstawie regulaminu Sejmu oraz organowi właściwemu na podstawie regulaminu
Senatu informację o swoich priorytetach w tym zakresie.
2. W okresie sprawowania przez przedstawicieli Rady Ministrów prezydencji składów Rady
przedstawiciel Rady Ministrów co miesiąc informuje organ właściwy na podstawie regu-
laminu Sejmu oraz organ właściwy na podstawie regulaminu Senatu o przebiegu spra-
wowania prezydencji.
3. Do informacji, o której mowa w art. 3 ust. 1, dotyczącej okresu sprawowania przez przed-
stawicieli Rady Ministrów prezydencji składów Rady Rada Ministrów dołącza ocenę re-
alizacji priorytetów, o których mowa w ust. 1.

Art. 21.
W okresie sprawowania przez przedstawicieli Rady Ministrów prezydencji składów Rady
informacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 oraz art. 10 ust. 1, nie obejmują spraw związanych
ze sprawowaniem prezydencji składów Rady.

Rozdział 7
Zmiany w przepisach obowiązujących i przepisy końcowe

Art. 22.
W ustawie z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych (Dz. U. Nr 39, poz. 443
oraz z 2002 r. Nr 216, poz. 1824) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 12 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Ratyfikacji podlegają akty prawne Unii Europejskiej, o których mowa w art. 48 ust.
6 Traktatu o Unii Europejskiej oraz w art. 25, art. 218 ust. 8 akapit drugi zdanie dru-
gie, art. 223 ust. 1, art. 262 lub art. 311 akapit trzeci Traktatu o funkcjonowaniu Unii
Europejskiej.”;
2) w art. 14 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. Minister kierujący działem administracji rządowej właściwy do spraw, których doty-
czy akt prawny Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 12 ust. 2a, po uzgodnieniu
z zainteresowanymi ministrami, składa Radzie Ministrów, za pośrednictwem mini-


8
stra właściwego do spraw zagranicznych, wniosek o ratyfikację tego aktu prawne-
go.”;
3) w art. 15 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Do uchwały o przedłożeniu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej do ratyfikacji ak-
tu prawnego Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 12a ust. 2, stosuje się odpo-
wiednio przepisy ust. 1-4.”;
4) w art. 22 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przedłożenie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej do wypowiedzenia umowy
międzynarodowej ratyfikowanej za zgodą, o której mowa w art. 89 ust. 1 i art. 90
Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, jest dokonywane po uzyskaniu zgody wyra-
żonej w ustawie, z zastrzeżeniem art. 22a.”;
5) po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu:
„Art. 22a. 1. Do wystąpienia z Unii Europejskiej stosuje się odpowiednio przepisy art.
14 i art. 15 ust. 1 i 2.
2. Przedłożenie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej projektu decyzji o
wystąpieniu z Unii Europejskiej jest dokonywane po uzyskaniu zgody wy-
rażonej w ustawie.
3. Decyzję o wystąpieniu z Unii Europejskiej ogłasza się w Dzienniku Ustaw.
4. Prezes Rady Ministrów notyfikuje Radzie Europejskiej decyzję o wystą-
pieniu z Unii Europejskiej.
5. Zgodę na przedłużenie okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 Traktatu o
Unii Europejskiej, wyraża Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, na wnio-
sek Rady Ministrów.
6. Przedłożenie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku dotyczące-
go przedłużenia okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii
Europejskiej, jest dokonywane po uzyskaniu zgody wyrażonej w usta-
wie.”.

Art. 23.
Traci moc ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem
w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej (Dz.
U. Nr 52, poz. 515 oraz z 2005 r. Nr 11, poz. 89 i Nr 160, poz. 1342).

Art. 24.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.



UZASADNIENIE


I. Wstęp
W dniu 1 grudnia 2009 r. wszedł w ycie Traktat z Lizbony zmieniający Traktat
o Unii Europejskiej, Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską oraz Traktat
ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (dalej: Traktat z Lizbony albo
Traktat)1. Wią e się z tym konieczność wprowadzenia do prawa polskiego zmian
umo liwiających wykorzystanie przyznanych państwom członkowskim uprawnień, w
tym nowych uprawnień Sejmu i Senatu. Traktatowe zmiany polegają na wzmocnieniu
roli izb na forum Unii Europejskiej. Niektóre z przewidzianych w Traktacie
kompetencji wykraczają przy tym poza klasyczne funkcje parlamentu: prawodawczą i
kontrolną (m. in. skarga izb do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej).
Zwa ywszy, i nowe uprawnienia Sejmu i Senatu są nieznane polskiej ustawie
zasadniczej, nale y uznać, e prawidłowa implementacja postanowień Traktatu
zasadniczo wymaga dokonania stosownych zmian w Konstytucji RP. Nale y
przypomnieć, e Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 12 stycznia 2005 r., K 24/04,
konstatując brak w polskiej Konstytucji przepisów bezpośrednio regulujących rolę
Sejmu i Senatu w procesie stanowienia prawa Unii Europejskiej, wyra nie
stwierdził, e „ustrojodawca powinien rozwa yć celowość wprowadzenia regulacji
tej materii”. Redefinicja roli parlamentów narodowych na forum Unii Europejskiej
powoduje,
e postulat ten zyskuje dziś zdecydowanie bardziej imperatywne
znaczenie.
Projekt ustawy realizuje zało enie, zgodnie z którym krajowa regulacja
współpracy organów władzy publicznej w związku z członkostwem w Unii
Europejskiej powinna, z jednej strony, implementować do porządku prawnego
wszystkie te postanowienia Traktatu, które wymagają implementacji, z drugiej zaś
strony, w maksymalnym zakresie mieścić się w ustrojowych ramach wyznaczanych
przepisami obowiązującej Konstytucji. Dlatego te , ze względu na ograniczenia
wynikające z zasady autonomii organizacyjnej obu izb (art. 112 Konstytucji), część
przepisów implementujących postanowienia Traktatu powinna znale ć się w
regulaminach Sejmu i Senatu, a nie w ustawie. Konsekwencją takiego zało enia

1 Dz.U. z 2009 r. Nr 203, poz. 1569.