Komisyjny projekt ustawy o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej
projekt ustawy określa zasady współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej.
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 3000
- Data wpłynięcia: 2010-04-28
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej
- data uchwalenia: 2010-10-08
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 213, poz. 1395
3000
Przepis jest powtórzeniem art. 11 obecnie obowiązującej ustawy
kooperacyjnej.
Artykuł 18
Przepis określa którzy z kandydatów na stanowiska związane z członkostwem
Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej powinni być opiniowani przez właściwy
organ Sejmu.
Proponowany przepis jest odpowiednikiem art. 12 obowiązującej ustawy
kooperacyjnej. Zmiany, w stosunku do obecnego brzmienia, dotycząc punktów 3, 4 i
8.
W przypadku punktu 3 zmiana wynika ze zmiany nazewnictwa sądów unijnych
(Sąd Pierwszej Instancji, po wejściu w ycie Traktatu z Lizbony, zgodnie z art. 254
TfUE, został przemianowany na Sąd), a równocześnie uwzględnia sądy, które
zostały powołane ju po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej (Sąd do spraw
Słu by Publicznej został utworzony decyzją Rady z dnia 2 listopada 2004 r.
ustanawiającą Sąd do spraw Słu by Publicznej Unii Europejskiej; Dz. Urz. UE L 333
z 9 listopada 2004 r., s. 7). Z uwagi na dotychczasowe uprawnienie Sejmu do
opiniowania kandydatów na sędziów Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Pierwszej
Instancji, a tak e kandydata na stanowisko rzecznika generalnego Trybunału
Sprawiedliwości, wskazane jest przyznanie Sejmowi uprawnienia do opiniowania
kandydata na stanowisko sędziego Sądu do spraw Słu by Publicznej oraz Rzecznika
Generalnego w Sądzie.
W przypadku punktu 4 zmiana uwzględnia stanowisko Rzecznika generalnego
przy Sądzie.
Natomiast zmiana w punkcie 8 polega wyłącznie na innym opisie stanowiska –
Stały Przedstawiciel RP przy UE jest przedstawicielem RP w Komitecie stałych
przedstawicieli przy UE.
Artykuł 19
Przepis reguluje tryb opiniowania kandydatów na stanowiska, o których mowa
w art. 18 projektu ustawy. Proponowany artykuł jest powtórzeniem obecnie
obowiązującego art. 13 ustawy kooperacyjnej. Zmiana polega na dodaniu ust. 4,
który reguluje konsekwencje nieuwzględnienia opinii organu właściwego na
podstawie regulaminu Sejmu.
Rozdział 6 Współpraca w związku ze sprawowaniem przez
przedstawicieli Rady Ministrów prezydencji składów Rady
Artykuł 20
Proponowany przepis stanowi regulację szczególną w stosunku do art. 3
projektu ustawy. Określa obowiązki informacyjne cią ące na Radzie Ministrów
względem Sejmu i Senatu w okresie sprawowania przez Polskę prezydencji składów
Rady.
Artykuł 21
Przepis przewiduje ograniczenia w stosowaniu art. 3 ust. 2 i art. 10 ust. 1
projektowanej ustawy w czasie sprawowania przez Polskę prezydencji składów
Rady. Związane jest to ze zwiększonymi obowiązkami informacyjnymi Rady
Ministrów w okresie sprawowania przez Polskę prezydencji, przewidzianymi w
projektowanym art. 20.
Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i
końcowe
Artykuł 22
Zmiany proponowane w ustawie o umowach międzynarodowych wią ą się z
potrzebą uregulowania dwóch zagadnień: (1) procedury ratyfikacji tych aktów
prawnych UE, które zgodnie z postanowieniami traktatów powinny jej podlegać oraz
(2) procedury krajowej związanej z decyzją o wystąpieniu z Unii Europejskiej.
Akty prawne Unii Europejskiej, o których mowa w:
- art. 48 ust. 6 TUE (decyzja Rady Europejskiej zmieniająca wszystkie lub
część postanowień części trzeciej TFUE)
- art. 25 TFUE (wydawane przez Radę przepisy uzupełniające prawa
związane z obywatelstwem Unii)
- art. 218 ust. 8 akapit drugi zdanie drugie TFUE (decyzja Rady dotycząca
przystąpienia Unii do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i
podstawowych wolności)
- art. 223 ust. 1 TFUE (przepisy, wydawane przez Radę, umo liwiające wybór
członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich
zgodnie z jednolitą procedurę, lub zasadami wspólnymi, we wszystkich państwach
członkowskich)
- art. 262 TFUE (postanowienia Rady w sprawie przyznania Trybunałowi
Sprawiedliwości Unii Europejskiej właściwości w odniesieniu do sporów dotyczących
stosowania aktów przyjętych na podstawie Traktatów, które tworzą europejskie tytuły
prawne w dziedzinie własności intelektualnej).
- art. 311 akapit trzeci TFUE (decyzja Rady określająca przepisy mające
zastosowanie do systemu zasobów własnych Unii),
wymagają dla swojej skuteczności zatwierdzenia przez państwa członkowskie
zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.
W obecnym stanie prawnym istnieje wątpliwość związana z trybem ratyfikacji
aktów prawnych Unii Europejskiej. Nie stanowią one typowych umów
międzynarodowych co rodzi konieczność określania w ustawie właściwej procedury
postępowania. Propozycja zawarta w art. 22 pkt 1-3 projektu przewiduje, e do
ratyfikacji tych aktów prawnych zastosowanie będzie miał dotychczasowy tryb
postępowania z umowami międzynarodowymi.
W art. 22 pkt 4-5 projektu zawarte zostały zmiany ustawy o umowach
międzynarodowych określające tryb postępowania w sprawie decyzji o wystąpieniu z
Unii Europejskiej. Proponowane rozwiązanie oparte jest na zało eniu, e decyzja o
wystąpieniu jest formą wypowiedzenia umów międzynarodowych konstytuujących
Unię Europejską. Decyzję o wstąpieniu z Unii Europejskiej podejmuje Prezydent
zgodnie z art. 133 ust. 1 pkt 1 Konstytucji RP. Przedło enie Prezydentowi projektu
decyzji o wystąpieniu z Unii Europejskiej dokonywane jest po uzyskaniu zgody
wyra onej w ustawie (proponowane brzmienie art. 22a ust. 2 ustawy o umowach
międzynarodowych). Prezes Rady Ministrów notyfikuje Radzie Europejskiej decyzję o
wystąpieniu z Unii Europejskiej (proponowane brzmienie art. 22a ust. 4 ustawy o
umowach międzynarodowych).
Skutki prawne decyzji Prezydenta określa art. 50 ust. 2 i 3 TUE. Notyfikacja
Radzie Europejskiej decyzji o wystąpieniu uruchamia negocjacje z Unią w sprawie
zawarcia umowy określającej warunki wystąpienia, która uwzględniać będzie ramy
przyszłych stosunków z Unią. Umowa jest zawierana w imieniu Unii przez Radę,
stanowiącą większością kwalifikowaną po uzyskaniu zgody Parlamentu
Europejskiego (art. 50 ust. 2 TUE). Tryb zawierania takiej umowy - z perspektywy
prawa krajowego - podlega rutynowej procedurze określonej przepisami Konstytucji i
ustawy o umowach międzynarodowych. Traktaty przestają mieć zastosowanie do
Państwa, które podjęło decyzję o wystąpieniu z Unii Europejskiej od dnia wejścia w
ycie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, chyba
e Rada Europejska w porozumieniu z danym państwem członkowskim podejmie
jednomyślnie decyzję o przedłu eniu tego okresu (art. 50 ust. 3 TUE).
Zgodę na przedłu enie dwuletniego okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3
Traktatu o Unii Europejskiej, w imieniu państwa polskiego wyra ać będzie Prezydent
RP, na wniosek Rady Ministrów (proponowane brzmienie art. 22a ust. 5).
Przedło enie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku dotyczącego
przedłu enia okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, jest
dokonywane po uzyskaniu zgody wyra onej w ustawie (proponowane brzmienie art.
22a ust. 6). Przyjęta w projekcie konstrukcja pozostaje zbie na z unormowaniem
zawartym w obecnie obowiązującym art. 25 ust. 1 i 2 w związku z art. 23 pkt 1
ustawy o umowach międzynarodowych. Zgodnie z postanowieniami tych przepisów
decyzję o przedłu eniu obowiązywania ratyfikowanej umowy międzynarodowej, nie
zawierającej klauzuli o automatycznym przedłu eniu mocy obowiązującej, podejmuje
Prezydent na wniosek Rady Ministrów. Przedłu enie obowiązywania umowy
międzynarodowej ratyfikowanej, za zgodą o której mowa w art. 89 ust. 1 i art. 90
Konstytucji RP, wymaga uprzedniej zgody Sejmu i Senatu wyra onej w ustawie.
Podobieństwo sytuacji prawnej, w której wyra ana jest, w imieniu państwa polskiego,
zgoda na przedłu enie okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE do przypadku, o
którym mowa w art. 23 pkt 1 ustawy o umowach międzynarodowych, uzasadnia
zastosowanie takiej samej procedury w obu wypadkach.
Artykuł 23
Zakres proponowanych w projekcie zmian uzasadnia ustanowienie nowej
ustawy o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z
członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej i uchylenie ustawy
dotychczas obowiązującej.
Projekt ustawy nie spowoduje adnych skutków społecznych, gospodarczych,
ani finansowych.
Projekt ustawy nie pociąga za sobą obcią enia bud etu państwa, ani
bud etów jednostek samorządów terytorialnego.
Nie przeprowadzono konsultacji, o których mowa w art. 34 ust. 3 regulaminu
Sejmu.
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
kooperacyjnej.
Artykuł 18
Przepis określa którzy z kandydatów na stanowiska związane z członkostwem
Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej powinni być opiniowani przez właściwy
organ Sejmu.
Proponowany przepis jest odpowiednikiem art. 12 obowiązującej ustawy
kooperacyjnej. Zmiany, w stosunku do obecnego brzmienia, dotycząc punktów 3, 4 i
8.
W przypadku punktu 3 zmiana wynika ze zmiany nazewnictwa sądów unijnych
(Sąd Pierwszej Instancji, po wejściu w ycie Traktatu z Lizbony, zgodnie z art. 254
TfUE, został przemianowany na Sąd), a równocześnie uwzględnia sądy, które
zostały powołane ju po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej (Sąd do spraw
Słu by Publicznej został utworzony decyzją Rady z dnia 2 listopada 2004 r.
ustanawiającą Sąd do spraw Słu by Publicznej Unii Europejskiej; Dz. Urz. UE L 333
z 9 listopada 2004 r., s. 7). Z uwagi na dotychczasowe uprawnienie Sejmu do
opiniowania kandydatów na sędziów Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Pierwszej
Instancji, a tak e kandydata na stanowisko rzecznika generalnego Trybunału
Sprawiedliwości, wskazane jest przyznanie Sejmowi uprawnienia do opiniowania
kandydata na stanowisko sędziego Sądu do spraw Słu by Publicznej oraz Rzecznika
Generalnego w Sądzie.
W przypadku punktu 4 zmiana uwzględnia stanowisko Rzecznika generalnego
przy Sądzie.
Natomiast zmiana w punkcie 8 polega wyłącznie na innym opisie stanowiska –
Stały Przedstawiciel RP przy UE jest przedstawicielem RP w Komitecie stałych
przedstawicieli przy UE.
Artykuł 19
Przepis reguluje tryb opiniowania kandydatów na stanowiska, o których mowa
w art. 18 projektu ustawy. Proponowany artykuł jest powtórzeniem obecnie
obowiązującego art. 13 ustawy kooperacyjnej. Zmiana polega na dodaniu ust. 4,
który reguluje konsekwencje nieuwzględnienia opinii organu właściwego na
podstawie regulaminu Sejmu.
Rozdział 6 Współpraca w związku ze sprawowaniem przez
przedstawicieli Rady Ministrów prezydencji składów Rady
Artykuł 20
Proponowany przepis stanowi regulację szczególną w stosunku do art. 3
projektu ustawy. Określa obowiązki informacyjne cią ące na Radzie Ministrów
względem Sejmu i Senatu w okresie sprawowania przez Polskę prezydencji składów
Rady.
Artykuł 21
Przepis przewiduje ograniczenia w stosowaniu art. 3 ust. 2 i art. 10 ust. 1
projektowanej ustawy w czasie sprawowania przez Polskę prezydencji składów
Rady. Związane jest to ze zwiększonymi obowiązkami informacyjnymi Rady
Ministrów w okresie sprawowania przez Polskę prezydencji, przewidzianymi w
projektowanym art. 20.
Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i
końcowe
Artykuł 22
Zmiany proponowane w ustawie o umowach międzynarodowych wią ą się z
potrzebą uregulowania dwóch zagadnień: (1) procedury ratyfikacji tych aktów
prawnych UE, które zgodnie z postanowieniami traktatów powinny jej podlegać oraz
(2) procedury krajowej związanej z decyzją o wystąpieniu z Unii Europejskiej.
Akty prawne Unii Europejskiej, o których mowa w:
- art. 48 ust. 6 TUE (decyzja Rady Europejskiej zmieniająca wszystkie lub
część postanowień części trzeciej TFUE)
- art. 25 TFUE (wydawane przez Radę przepisy uzupełniające prawa
związane z obywatelstwem Unii)
- art. 218 ust. 8 akapit drugi zdanie drugie TFUE (decyzja Rady dotycząca
przystąpienia Unii do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i
podstawowych wolności)
- art. 223 ust. 1 TFUE (przepisy, wydawane przez Radę, umo liwiające wybór
członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich
zgodnie z jednolitą procedurę, lub zasadami wspólnymi, we wszystkich państwach
członkowskich)
- art. 262 TFUE (postanowienia Rady w sprawie przyznania Trybunałowi
Sprawiedliwości Unii Europejskiej właściwości w odniesieniu do sporów dotyczących
stosowania aktów przyjętych na podstawie Traktatów, które tworzą europejskie tytuły
prawne w dziedzinie własności intelektualnej).
- art. 311 akapit trzeci TFUE (decyzja Rady określająca przepisy mające
zastosowanie do systemu zasobów własnych Unii),
wymagają dla swojej skuteczności zatwierdzenia przez państwa członkowskie
zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.
W obecnym stanie prawnym istnieje wątpliwość związana z trybem ratyfikacji
aktów prawnych Unii Europejskiej. Nie stanowią one typowych umów
międzynarodowych co rodzi konieczność określania w ustawie właściwej procedury
postępowania. Propozycja zawarta w art. 22 pkt 1-3 projektu przewiduje, e do
ratyfikacji tych aktów prawnych zastosowanie będzie miał dotychczasowy tryb
postępowania z umowami międzynarodowymi.
W art. 22 pkt 4-5 projektu zawarte zostały zmiany ustawy o umowach
międzynarodowych określające tryb postępowania w sprawie decyzji o wystąpieniu z
Unii Europejskiej. Proponowane rozwiązanie oparte jest na zało eniu, e decyzja o
wystąpieniu jest formą wypowiedzenia umów międzynarodowych konstytuujących
Unię Europejską. Decyzję o wstąpieniu z Unii Europejskiej podejmuje Prezydent
zgodnie z art. 133 ust. 1 pkt 1 Konstytucji RP. Przedło enie Prezydentowi projektu
decyzji o wystąpieniu z Unii Europejskiej dokonywane jest po uzyskaniu zgody
wyra onej w ustawie (proponowane brzmienie art. 22a ust. 2 ustawy o umowach
międzynarodowych). Prezes Rady Ministrów notyfikuje Radzie Europejskiej decyzję o
wystąpieniu z Unii Europejskiej (proponowane brzmienie art. 22a ust. 4 ustawy o
umowach międzynarodowych).
Skutki prawne decyzji Prezydenta określa art. 50 ust. 2 i 3 TUE. Notyfikacja
Radzie Europejskiej decyzji o wystąpieniu uruchamia negocjacje z Unią w sprawie
zawarcia umowy określającej warunki wystąpienia, która uwzględniać będzie ramy
przyszłych stosunków z Unią. Umowa jest zawierana w imieniu Unii przez Radę,
stanowiącą większością kwalifikowaną po uzyskaniu zgody Parlamentu
Europejskiego (art. 50 ust. 2 TUE). Tryb zawierania takiej umowy - z perspektywy
prawa krajowego - podlega rutynowej procedurze określonej przepisami Konstytucji i
ustawy o umowach międzynarodowych. Traktaty przestają mieć zastosowanie do
Państwa, które podjęło decyzję o wystąpieniu z Unii Europejskiej od dnia wejścia w
ycie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, chyba
e Rada Europejska w porozumieniu z danym państwem członkowskim podejmie
jednomyślnie decyzję o przedłu eniu tego okresu (art. 50 ust. 3 TUE).
Zgodę na przedłu enie dwuletniego okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3
Traktatu o Unii Europejskiej, w imieniu państwa polskiego wyra ać będzie Prezydent
RP, na wniosek Rady Ministrów (proponowane brzmienie art. 22a ust. 5).
Przedło enie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku dotyczącego
przedłu enia okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, jest
dokonywane po uzyskaniu zgody wyra onej w ustawie (proponowane brzmienie art.
22a ust. 6). Przyjęta w projekcie konstrukcja pozostaje zbie na z unormowaniem
zawartym w obecnie obowiązującym art. 25 ust. 1 i 2 w związku z art. 23 pkt 1
ustawy o umowach międzynarodowych. Zgodnie z postanowieniami tych przepisów
decyzję o przedłu eniu obowiązywania ratyfikowanej umowy międzynarodowej, nie
zawierającej klauzuli o automatycznym przedłu eniu mocy obowiązującej, podejmuje
Prezydent na wniosek Rady Ministrów. Przedłu enie obowiązywania umowy
międzynarodowej ratyfikowanej, za zgodą o której mowa w art. 89 ust. 1 i art. 90
Konstytucji RP, wymaga uprzedniej zgody Sejmu i Senatu wyra onej w ustawie.
Podobieństwo sytuacji prawnej, w której wyra ana jest, w imieniu państwa polskiego,
zgoda na przedłu enie okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE do przypadku, o
którym mowa w art. 23 pkt 1 ustawy o umowach międzynarodowych, uzasadnia
zastosowanie takiej samej procedury w obu wypadkach.
Artykuł 23
Zakres proponowanych w projekcie zmian uzasadnia ustanowienie nowej
ustawy o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z
członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej i uchylenie ustawy
dotychczas obowiązującej.
Projekt ustawy nie spowoduje adnych skutków społecznych, gospodarczych,
ani finansowych.
Projekt ustawy nie pociąga za sobą obcią enia bud etu państwa, ani
bud etów jednostek samorządów terytorialnego.
Nie przeprowadzono konsultacji, o których mowa w art. 34 ust. 3 regulaminu
Sejmu.
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.