Poselski projekt ustawy o szczególnych uprawnieniach pracowników zakładów opieki zdrowotnej

właściwego poziomu udzielania świadczeń zdrowotnych, zakazać albo ograniczyć możliwość
wydłużenia maksymalnego tygodniowego wymiaru czasu pracy.
4. Pracodawca nie może podejmować działań dyskryminujących wobec pracowników,
którzy nie wyrazili zgody, o której mowa w ust. 1.
5. Pracodawca jest obowiązany dostarczać organom, o których mowa w ust. 3, na ich
wniosek informacje o przypadkach, w których pracownicy wyrazili zgodę w celu
wykonywania pracy w wymiarze przekraczającym 48 godzin na tydzień w przyjętym okresie
rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 2.
6. Pracownik może cofnąć zgodę na pracę w wymiarze przekraczającym 48 godzin na
tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, informując o tym pracodawcę na piśmie, z
zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia.
7. Do wynagrodzenia za pracę w wymiarze przekraczającym przeciętnie 48 godzin na
tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym stosuje się odpowiednio art. 1511 § 1-3 Kodeksu
pracy.

Art. 7. 1. Pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin
nieprzerwanego odpoczynku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 5 ust. 2 i 3 oraz art. 132 § 2 i 3
Kodeksu pracy.
2. Pracownikowi pełniącemu dyżur medyczny okres odpoczynku, o którym mowa w ust.
1, powinien być udzielony bezpośrednio po zakończeniu pełnienia dyżuru medycznego.
3. Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin
nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego
odpoczynku dobowego.
4. W przypadku uzasadnionym organizacją pracy w zakładzie pracownikowi, o którym
mowa w art. 5 ust. 1, przysługuje w każdym tygodniu prawo, do co najmniej 24 godzin
nieprzerwanego odpoczynku, udzielanego w okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 14 dni.

Art. 8. 1. Tygodniowy czas pracy lekarzy stażystów oraz odbywających specjalizację
zatrudnionych w zakładzie opieki zdrowotnej na podstawie umowy o pracę nie może
przekraczać przeciętnie 52 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.
2. Do lekarzy, których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 5 - 7.


4
Art. 9. 1. Osoby, o których mowa w art. 5 ust. 1, mogą zostać zobowiązane do
pozostawania poza zakładem opieki zdrowotnej w gotowości do udzielania świadczeń
zdrowotnych.
2. Za każdą godzinę pozostawania w gotowości do udzielania świadczeń zdrowotnych
przysługuje wynagrodzenie w wysokości 50% stawki godzinowej.
3. W przypadku wezwania do zakładu opieki zdrowotnej zastosowanie mają przepisy
dotyczące dyżuru medycznego.

Art.
10. Pracownikom wykonującym zawód medyczny, zatrudnionym w systemie pracy
zmianowej w zakładach opieki zdrowotnej przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia
wymaga całodobowych świadczeń zdrowotnych, przysługuje dodatek w wysokości:

1) co najmniej 65% stawki godzinowej za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze
nocnej;
2) co najmniej 45% stawki godzinowej za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze
dziennej w niedziele i święta oraz dni wolne od pracy wynikające z przeciętnie
pięciodniowego tygodnia pracy.

Art. 11. 1. Pracownikom wykonującym zawód medyczny zatrudnionym w zespole
wyjazdowym pogotowia ratunkowego (pomocy doraźnej) przysługuje dodatek w wysokości
30% stawki godzinowej za każdą godzinę pracy.
2. Pracownikom wymienionym w ust. 1 zatrudnionym w pogotowiu ratunkowym
(pomocy doraźnej) poza zespołem wyjazdowym przysługuje dodatek w wysokości 20%
stawki godzinowej za każdą godzinę pracy.

Rozdział 3
Szczególne uprawnienia pracowników zatrudnionych w samodzielnym publicznym
zakładzie opieki zdrowotnej

Art. 12. 1. W przypadku wzrostu kwoty zobowiązania Narodowego Funduszu Zdrowia,
o której mowa w art. 136 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późń.
zm.), wobec samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, w stosunku do kwoty

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1110, Nr 138,
poz. 1154, Nr 157, poz. 1314, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1411 i Nr 179, poz. 1485, z 2006 r. Nr 75, poz.

5
wynikającej z poprzedniej umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej dotyczącej tego
samego rodzaju lub zakresu świadczeń opieki zdrowotnej, kierownik samodzielnego
publicznego zakładu opieki zdrowotnej jest obowiązany do przeznaczenia nie mniej niż 40%
kwoty, o którą wzrosło zobowiązanie, na wzrost wynagrodzeń osób zatrudnionych w tym
zakładzie.
2. Wykonywanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1, następuje w uzgodnieniu z
zakładową organizacją związkową. W przypadku gdy w samodzielnym publicznym zakładzie
opieki zdrowotnej działa więcej niż jedna organizacja związkowa, organizacje wspólnie
uzgadniają wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1.
3. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, u którego nie działa zakładowa
organizacja związkowa, wykonuje obowiązek, o którym mowa w ust. 1, w uzgodnieniu z
pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.
4. W przypadku nieuzgodnienia wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, w
terminie 30 dni od dnia przekazania propozycji sposobu jego wykonania, decyzję podejmuje
kierownik samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.
5. Do wzrostu kwoty zobowiązania Narodowego Funduszu Zdrowia, o której mowa w
art. 136 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych w umowach o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, których przedmiotem jest wyłącznie stosowanie leków w rozumieniu tej ustawy,
nie stosuje się przepisów ust. 1-4.
6. Do wzrostu rocznej stawki kapitacyjnej określonej w przepisach wydanych na
podstawie art. 137 ust. 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych stosuje się przepisy ust. 1-4.

Art. 13. Do wzrostu wynagrodzeń, o którym mowa w art. 12, nie stosuje się wskaźników
przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o których mowa w ustawie z dnia 16
grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń
u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2, z późn.
zm.)

519, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 143, poz. 1030, Nr 170, poz. 1217, Nr 191, poz. 1410 i Nr 227, poz. 1658, oraz z
2007 r. Nr 64, poz. 427 i Nr 82, poz. 559.
3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1995 r. Nr 43, poz. 221, z 1997 r. Nr 121,
poz. 770, z 1998 r. Nr 162, poz. 1112, z 2001 r. Nr 5, poz. 45 i Nr 100, poz. 1080, z 2003 r. Nr 6, poz.
63 oraz z 2004 r. Nr 26, poz. 226 i Nr 240, poz. 2407.



6
Art. 14. 1. Za wieloletnią pracę pracownikowi samodzielnego publicznego zakładu opieki
zdrowotnej przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości:

1)
75%
miesięcznego wynagrodzenia - po 20 latach pracy;

2)
100%
miesięcznego wynagrodzenia - po 25 latach pracy;

3)
150%
miesięcznego wynagrodzenia - po 30 latach pracy;

4)
200%
miesięcznego wynagrodzenia - po 35 latach pracy;

5)
300%
miesięcznego wynagrodzenia - po 40 latach pracy.
2. Pracownikowi samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przechodzącemu
na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy przysługuje jednorazowa odprawa w
wysokości:

1)
jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli był zatrudniony krócej niż 15 lat;

2)
dwumiesięcznego wynagrodzenia po 15 latach pracy;

3)
trzymiesięcznego wynagrodzenia po 20 latach pracy.
3. Pracownik, który otrzymał odprawę, o której mowa w ust. 2, nie może ponownie nabyć
do niej prawa.

Art. 15. Ustalanie okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej, o której mowa w
art. 14 ust. 1, oraz jednorazowej odprawy przysługującej pracownikowi przechodzącemu na
emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, o której mowa w art. 14 ust. 2, a także
szczegółowe zasady ich obliczania i wypłacania regulują przepisy o wynagrodzeniu
obowiązujące u danego pracodawcy.

Art. 16. 1. Pracownikowi przysługuje dodatek za wieloletnią pracę w wysokości
wynoszącej po 5 latach pracy 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten
wzrasta o 1% za każdy dalszy rok pracy, aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia
zasadniczego.
2. Ustalanie okresów uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę regulują przepisy o
wynagrodzeniu obowiązujące u danego pracodawcy.

Rozdział 4
Szczególne uprawnienia pracowników zatrudnionych w niektórych publicznych
zakładach opieki zdrowotnej

Art. 17. 1. Wynagrodzenie pracownika:

7
1) publicznego zakładu opieki zdrowotnej prowadzonego w formie jednostki
budżetowej,
2) zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez podmiot, o którym mowa w art. …
ustawy z dnia …. 2008 r. o zakładach opieki zdrowotnej, w celu udzielania
świadczeń zdrowotnych swoim pracownikom
- składa się z wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska
pracy, dodatku funkcyjnego oraz dodatku za wieloletnią pracę, a także – w przypadku
pracowników posiadających stopień naukowy doktora lub tytuł naukowy profesora - dodatku
za stopień lub tytuł naukowy, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Wynagrodzenie pracowników zakładów opieki zdrowotnej prowadzonych w formie
jednostki budżetowej, utworzonej przez podmiot, o którym mowa w art. . . . ustawy z dnia
……2008 r. o zakładach opieki zdrowotnej, w celu udzielania świadczeń zdrowotnych
osobom, wobec których sąd orzekł zastosowanie środka zabezpieczającego lub środka
leczniczego, przysługuje oprócz składników wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1
dodatek w wysokości od 10% do 50% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.


Art. 18. 1. Miesięczna stawka wynagrodzenia zasadniczego przysługuje za pełny wymiar
czasu pracy.
2. Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy wszystkie składniki
wynagrodzenia przysługują w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy
określonego w umowie o pracę.
3. Przy ustalaniu stawki dodatku funkcyjnego pracodawca powinien kierować się w
szczególności oraz specyfiką i charakterem wykonywanych zadań a także wielkością komórki
organizacyjnej publicznego zakładu opieki zdrowotnej, w której pracownik wykonuje pracę.
Art. 19. 1. Za długoletnią pracę pracownikowi, o którym mowa w art. 17, przysługują
nagrody jubileuszowe w wysokości:
1) 75% miesięcznego wynagrodzenia - po 20 latach pracy;
2) 100% miesięcznego wynagrodzenia - po 25 latach pracy;
3) 150% miesięcznego wynagrodzenia - po 30 latach pracy;
4) 200% miesięcznego wynagrodzenia - po 35 latach pracy;
5) 300% miesięcznego wynagrodzenia - po 40 latach pracy.
2. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie
poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych

8