Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podpisanej w Warszawie dnia 11 grudnia 2009 r.

Druk nr 2677

Warszawa, 13 stycznia 2010 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-175-09


Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej

Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o ratyfikacji Umowy między Rządem
Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem
Stanów Zjednoczonych Ameryki o
statusie sił zbrojnych Stanów
Zjednoczonych Ameryki na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, podpisanej w
Warszawie dnia 11 grudnia 2009 r.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych zostali upoważnieni Minister Spraw
Zagranicznych i Minister Obrony Narodowej.
Z poważaniem

wz. Wiceprezes Rady Ministrów
(-) Waldemar Pawlak
Projekt

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:



W dniu 11 grudnia 2009 r. w Warszawie została podpisana Umowa między Rządem
Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych
Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

w następującym brzmieniu:

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej
zawartych,
– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej
Polskiej.


Dano w Warszawie, dnia



PREZYDENT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ



PREZES RADY MINISTRÓW
01_07zb
Projekt


U S T A W A
z dnia
o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów
Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
podpisanej w Warszawie dnia 11 grudnia 2009 r.



Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów
Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podpisanej w Warszawie dnia 11 grudnia 2009 r.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.


01_08zb
U Z A S A D N I E N I E


1. Potrzeba i cel zawarcia Umowy
Potrzeba zawarcia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów
Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wynika z planowanego poszerzenia współpracy
obronnej między Rzecząpospolitą Polską (dalej: RP) a Stanami Zjednoczonymi Ameryki
(dalej: USA) o przedsięwzięcia obejmujące stacjonowanie sił zbrojnych USA na terytorium
RP. Obecnie przewiduje się, że obecność sił zbrojnych USA na terytorium RP będzie
dotyczyła funkcjonowania bazy systemu obrony przeciwrakietowej (na zasadach
przewidzianych Umową między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów
Zjednoczonych Ameryki dotyczącą rozmieszczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
antybalistycznych obronnych rakiet przechwytujących, podpisaną w Warszawie dnia
20
sierpnia 2008 r.), pobytu na terytorium RP baterii systemu przeciwlotniczego
i przeciwrakietowego Patriot (na podstawie Deklaracji o współpracy strategicznej między
Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki, przyjętej w Warszawie dnia
20 sierpnia 2008 r.), a w przyszłości może objąć również inne przedsięwzięcia związane
z pobytem sił zbrojnych USA na terytorium RP.
Podstawowe zasady stacjonowania sił zbrojnych USA na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej są zawarte we wspólnej dla Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego Umowie
między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił
zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r. (dalej: umowie NATO SOFA).
RP związała się umową NATO SOFA w 1999 r. Ze względu na ogólny charakter umowy
NATO SOFA, a także specyficzne i ewoluujące z upływem czasu warunki współpracy
dwustronnej państw członkowskich NATO, powszechną praktyką w NATO stało się
zawieranie umów uzupełniających umowę NATO SOFA na potrzeby stosunków dwu-
i wielostronnych. Rzeczpospolita Polska dotychczas zawarła tego typu umowę z Republiką
Federalną Niemiec (Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki
Federalnej Niemiec o czasowym pobycie członków sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
i członków sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec na terytorium drugiego państwa,
podpisana w Warszawie dnia 23 sierpnia 2000 r.).


Celem Umowy jest uzupełnienie i doprecyzowanie postanowień umowy NATO SOFA,
a także uregulowanie na potrzeby współpracy obronnej Rzeczypospolitej Polskiej z USA
innych spraw dotyczących pobytu sił zbrojnych USA na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, a nieujętych w umowie NATO SOFA.
2. Przebieg negocjacji prowadzących do podpisania Umowy
Strona amerykańska przedstawiła projekt Umowy w lipcu 2007 r. W odpowiedzi
strona polska (Minister Obrony Narodowej w konsultacji z zainteresowanymi ministrami)
opracowała kontrprojekt Umowy, przekazany stronie amerykańskiej w sierpniu 2008 r.
Negocjacje rozpoczęły się we wrześniu 2008 r. i trwały do listopada 2009 r. Ze strony
polskiej prowadził je międzyresortowy zespół pod przewodnictwem Podsekretarza Stanu
w MON do spraw Polityki Obronnej – Stanisława J. Komorowskiego, działający na
podstawie instrukcji negocjacyjnej zatwierdzonej przez Prezesa Rady Ministrów w lipcu
2008 r. Negocjacje obejmowały 12 sesji plenarnych oraz liczne posiedzenia dwustronnych
wyspecjalizowanych grup roboczych. Umowę podpisano w dniu 11 grudnia 2009 r.
w Warszawie.
Tego samego dnia Strony dokonały również wymiany not zawierających identyczną
jednostronną deklarację interpretacyjną. Zgodnie z treścią takiej deklaracji, każda ze Stron
potwierdza, że wyrażenia użyte w Umowie są rozumiane przez daną Stronę jako mające takie
same znaczenie jak wyrażenia użyte w autentycznych tekstach umowy NATO SOFA
z 1951 r.
Deklaracja ta wyraża zamiar każdej ze Stron Umowy, aby ewentualne wątpliwości
interpretacyjne w Umowie były rozstrzygane za pomocą odwołania się do znaczenia
konkretnych wyrażeń w tekstach autentycznych umowy NATO SOFA. Przedstawienie przez
każdą ze Stron identycznej deklaracji interpretacyjnej zapewni również, że wyrażenia użyte
w umowie NATO SOFA nie będą w Umowie SOFA Supplemental zawartej między RP
i USA interpretowane inaczej niż w umowie NATO SOFA, a tym samym gwarantuje
spójność pojęciową tych dwóch umów międzynarodowych.

3. Treść Umowy – różnice między dotychczasowym a projektowanym stanem prawnym
Umowa dotyczy statusu oraz warunków pobytu na terytorium RP sił zbrojnych USA,
w tym członków sił zbrojnych oraz personelu cywilnego, członków rodzin personelu oraz
podmiotów obecnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie w celu dostarczania
towarów i świadczenia usług siłom zbrojnym USA (tzw. wykonawców kontraktowych USA).

2