Poselski projekt ustawy o sporcie

określające kwoty wolne od podatku w wysokości 4902 zł od każdego darczyńcy (osoby
obcej) z uwzględnieniem zasady kumulacji majątku nabytego od tej samej osoby (podmiotu)
w ciągu 5 lat.
Brak jest również uzasadnienia, aby minister właściwy do spraw sportu na finansowanie
zadań związanych z przeprowadzeniem analiz antydopingowych, zakup sprzętu służącego
do przeprowadzania tych analiz oraz na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem
akredytacji Światowej Organizacji Antydopingowej, przyznawał dotację podmiotową (art. 59
projektu ustawy). Z uwagi na charakter zadań, wsparcie finansowe powinno być udzielane w
formie dotacji celowej. Dodatkowo należy nadmienić, że propozycja podmiotowego
finansowania Instytutu Sportu w ww. zakresie nie jest spójna z określonym w ustawie z dnia
8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049),
systemem dofinansowania jednostek naukowych, gdzie dotacje podmiotowe na działalność
statutową związaną z prowadzonymi badaniami naukowymi przekazuje minister właściwy do
spraw nauki, różnicując wysokość przekazanych środków zależnie od kategorii przyznanej
danym podmiotom.
Należy ponadto zwrócić uwagę na proponowaną zmianę ustawy z dnia 4 września 1997 r.
o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437, z późn. zm.). Zgodnie z
propozycją dotychczasowy dział „kultura fizyczna i sport” otrzymuje nazwę „sport”, i
obejmuje sprawy dotyczące: sportu, w tym sportu dzieci i młodzieży oraz osób
niepełnosprawnych; rekreacji ruchowej oraz wychowania fizycznego. Pomimo przyjęcia
takiego zakresu działu „sport” w projekcie ustawy o sporcie brakuje jakiegokolwiek
nawiązania do rekreacji ruchowej.
Ponadto jako trzeci obszar działu sport projektodawca wskazał wychowanie fizyczne, w
związku z czym w projekcie przestawiono zmiany do ustawy z dnia 7 września 1991 r. o
systemie oświaty (Dz. U. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), które wprowadzają przepisy
regulujące liczbę godzin wychowania fizycznego w szkołach, na różnych poziomach
kształcenia (art. 69 poselskiego projektu ustawy). Należy wskazać, że w ustawie o systemie
oświaty nie reguluje się wymiaru godzin dydaktycznych z żadnego innego przedmiotu. Siatka
godzin dydaktycznych związana jest bowiem z podstawami programowymi określonymi dla
danego przedmiotu na konkretnym poziomie nauczania i regulowana jest w drodze
rozporządzenia wydawanego na podstawie upoważnienia zawartego w ustawie o systemie
oświaty. Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o systemie oświaty minister właściwy do spraw
oświaty i wychowania określa w drodze rozporządzenia ramowe plany nauczania, w tym
15

wymiar godzin do dyspozycji dyrektora szkoły, z uwzględnieniem w szczególności
obowiązującego wymiaru godzin zajęć edukacyjnych, a także wymiaru godzin zajęć
rewalidacyjnych dla uczniów niepełnosprawnych. Niecelowa wydaje się również regulacja
zawarta w art. 69 projektu, dotycząca art. 22 ust. 9 ustawy o systemie oświaty, ponieważ
funkcjonowanie klas i szkół sportowych oraz szkół mistrzostwa sportowego określają
przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 30 lipca 2002 r. w
sprawie warunków tworzenia, organizacji oraz działania klas i szkół sportowych oraz szkół
mistrzostwa sportowego (Dz. U. Nr 126, poz. 1078). W świetle obowiązujących przepisów
szkolenie sportowe, które musi być realizowane równolegle z programem szkolenia ogólnego
może odbywać się w oparciu o własny program szkolenia sportowego spełniający wymagania
rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 czerwca 2009 r. w sprawie
dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów
nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (Dz. U. Nr 89, poz. 730) lub
też wybrany program szkolenia sportowego opracowany dla danej dyscypliny sportu, który
posiada pozytywna opinię związku sportowego odpowiednio dla danej dyscypliny.
Program szkolenia sportowego może być realizowany przy współpracy z różnymi
podmiotami np. związkami sportowymi, klubami sportowymi, stowarzyszeniami działającymi
w zakresie kultury fizycznej i sportu, wyższymi uczelniami zgodnie z zawartymi umowami
o współpracy.
Należy również zwrócić uwagę, że zgodnie z nowym brzmieniem art. 22a ustawy z dnia 7
września 1991 r. o systemie oświaty, wprowadzonym ustawą z dnia 19 marca 2009 r. o
zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 56,
poz. 458) całkowicie odstąpiono od dopuszczania do użytku szkolnego, przez ministra
właściwego do spraw oświaty i wychowania, programów wychowania przedszkolnego oraz
programów nauczania. Wybrane przez nauczycieli programy wychowania przedszkolnego
oraz programy nauczania, w tym również własne programy opracowane przez nauczycieli
będzie, zgodnie określonymi przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania
szczegółowymi warunkami i trybem, dopuszczał do użytku szkolnego w danej szkole
dyrektor szkoły, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej oraz rady rodziców.

Rozwiązania dotyczące funkcjonowania klas i szkół sportowych oraz szkół mistrzostwa
sportowego zostały wyczerpująco uregulowane w projekcie rządowym ustawy o sporcie.

16

Przedłożony projekt ustawy wymaga również dopracowania pod względem
legislacyjnym. W tym zakresie można przykładowo wskazać na potrzebę doprecyzowania
upoważnień do wydania aktów wykonawczych, zwłaszcza w zakresie wytycznych
dotyczących treści aktu (np. art. 5 ust. 3, art. 13 ust. 2), poprawienie błędów w numeracji
artykułów i ustępów, błędów w odesłaniach (art. 23 ust. 6 pkt 1, art. 27 ust. 6 pkt 8, art. 41
ust. 5 pkt 2, art. 59, a szczególnie w rozdziale 14), błędów w metryczkach promulgacyjnych,
itd.

Reasumując, doceniając inicjatywę poselską, co do potrzeby dokonania zmian w „prawie
sportowym”, a jednocześnie mając na uwadze okoliczność, że rozpoczynają się prace Sejmu
nad rządowym projektem ustawy o sporcie (druk 2313), który kompleksowo reguluje
zagadnienia sportu w Polsce, Rada Ministrów proponuje dalsze procedowanie nad projektem
rządowym, z uwzględnieniem następujących rozwiązań zawartych w projekcie poselskim:
- w art. 11 – dotyczącym udostępniania obiektów sportowych pozostających we
władaniu szkół lub uczelni na potrzeby organizacji zajęć sportowych, z zastrzeżeniem, że
rozwiązania te będą wymagały doprecyzowania przez określenie zasad i warunków
udostępniania obiektów oraz zasad organizacji takich zajęć (np. wskazanie osób
prowadzących zajęcia i odpowiadających za bezpieczeństwo);
- w art. 20 ust. 3 – zgodnie z którym jeden polski związek sportowy działa w kilku
dyscyplinach sportu, jeżeli w tych dyscyplinach sportu działa jedna międzynarodowa
organizacja sportowa;
- w art. 50 – stwarzającym możliwość przyznawania trenerom, którzy nie otrzymują
wynagrodzenia w związku z wykonywaniem swojej funkcji, stypendiów trenerskich.

Pozostałe rozwiązania zaproponowane w poselskim projekcie ustawy o sporcie zostały już
ujęte w przedłożeniu rządowym albo nie zasługują na uwzględnienie z podanych wyżej
przyczyn.


17