Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych innych ustaw

organ jednostki samorządu terytorialnego, prowadzącej lub zlecającej prowadzenie ośrodka
wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi.
6. Organ, o którym mowa w ust. 5, może zwolnić osoby wnoszące odpłatność za usługi
w ośrodkach wsparcia, na ich wniosek, częściowo lub całkowicie z tej odpłatności. Przepis
art. 64 stosuje się odpowiednio.
7. Dochody z tytułu odpłatności za usługi ś wiadczone w ośrodkach wsparcia dla osób
z zaburzeniami psychicznymi stanowią dochód budżetu państwa.
Art. 51c. 1. Jednostka samorządu terytorialnego może w uzgodnieniu z wojewodą
utworzyć ośrodek wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi lub uruchomić nowe
miejsca w takim ośrodku, z uwzględnieniem możliwości ich sfinansowania ze środków
budżetu państwa.
2. Miesięczną kwotę dotacji z budżetu państwa na pokrycie bieżących kosztów
prowadzenia ośrodków wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi ustala wojewoda
jako iloczyn aktualnej liczby osób korzystających z usług w tych ośrodkach oraz średniej
wojewódzkiej miesięcznej kwoty dotacji na jednego uczestnika, nie wyższą jednak niż
średnia miesięczna kwota dotacji wyliczona dla województwa.
3. Wojewoda corocznie ustala średnią miesięczną wojewódzką kwotę dotacji na jednego
uczestnika odrębnie dla ś rodowiskowych domów samopomocy, klubów samopomocy dla
osób z zaburzeniami psychicznymi oraz innych ośrodków wsparcia dla osób
z zaburzeniami psychicznymi, nie wyższą jednak niż ś rednia miesięczna kwota dotacji
wyliczona dla województwa.
4. Kwota dotacji ustalana zgodnie z ust. 2 może być zwiększona lub zmniejszona, nie
więcej jednak niż o 20 %, w zależności od liczby uczestników oraz zakresu, jakości
i rodzaju świadczonych usług.”;
6) art. 56a otrzymuje brzmienie:
„Art. 56a. 1. Dom pomocy społecznej może być prowadzony w jednym budynku łącznie dla:
1) osób w podeszłym wieku oraz osób przewlekle somatycznie chorych;
2) osób przewlekle somatycznie chorych oraz osób niepełnosprawnych fizycznie;
3) osób w podeszłym wieku oraz osób niepełnosprawnych fizycznie;

5
4) osób
dorosłych
niepełnosprawnych
intelektualnie
oraz
dzieci
i
młodzieży
niepełnosprawnych intelektualnie.
2. Typy domów pomocy społecznej mogą być łączone w inny sposób niż określony w ust. 1,
pod warunkiem usytuowania każdego z nich w odrębnym budynku.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, dom pomocy społecznej świadczy usługi na
poziomie obowiązującego standardu odpowiednio dla każdego typu domu.”;
7) po art. 68 dodaje się art. 68a w brzmieniu:
„Art. 68a. Podmiot prowadzący placówkę zapewniającą całodobową opiekę osobom
niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku jest obowiązany:
1) prowadzić szczegółową dokumentację osób przebywających w placówce, zawierającą:
a) umowę o świadczenie usług w placówce,
b) dane identyfikacyjne osób przebywających w placówce, jak imię i nazwisko, miejsce
zamieszkania, numer PESEL lub numer dokumentu potwierdzającego tożsamość osoby,
w przypadku braku numeru PESEL,
c) imię i nazwisko opiekuna prawnego lub kuratora osoby przebywającej w placówce, jeżeli
został ustanowiony,
d) informacje dotyczące stanu zdrowia osoby przebywającej w placówce, w szczególności:
– informacje o wydanych orzeczeniach,
– zalecenia lekarskie,
– ewidencję przypadków korzystania ze świadczeń zdrowotnych na terenie placówki ze
wskazaniem daty i zakresu tych świadczeń oraz danych ś wiadczeniodawcy udzielającego
świadczeń zdrowotnych,
– ewidencję przypadków stosowania na terenie placówki przymusu bezpośredniego ze
wskazaniem daty i zakresu tego środka,
e) dane kontaktowe, jak adres zamieszkania i numer telefonu do najbliższej rodziny,
opiekuna prawnego lub innych osób wskazanych przez osobę przebywającą w placówce;
2) umieścić w widocznym miejscu na budynku, w którym prowadzi placówkę, tablicę
informacyjną zawierającą informację o rodzaju posiadanego zezwolenia oraz numer wpisu do

6
rejestru placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym,
przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku;
3) umieścić na tablicy ogłoszeń w widocznym miejscu w budynku, w którym prowadzi
placówkę, informacje dotyczące:
a) zakresu działalności prowadzonej w placówce,
b) podmiotu prowadzącego placówkę, w tym o siedzibie lub miejscu zamieszkania
podmiotu.”;
8) w art. 69 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W przypadku prowadzenia przez podmioty, o których mowa w art. 57 ust. 1 pkt 2,
w ramach działalności statutowej, placówek zapewniających całodobową opiekę osobom
niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, stosuje się art. 67
ust. 1 – 3, art. 68 i art. 68a.”;
9) art. 104 otrzymuje brzmienie:
„Art. 104. 1. Należności z tytułu wydatków na ś wiadczenia z pomocy społecznej, z tytułu
opłat określonych przepisami ustawy oraz z tytułu nienależnie pobranych świadczeń
podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
2. W przypadku posiadania uprawnień do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, kwoty
nienależnie pobranych świadczeń pieniężnych podlegają potrąceniu z bieżących wypłat.
3. Wysokość należności, o których mowa w ust. 1, podlegających zwrotowi oraz terminy ich
zwrotu ustala się w drodze decyzji administracyjnej.
4. W przypadkach szczególnie uzasadnionych, zwłaszcza jeżeli żądanie zwrotu wydatków na
udzielone ś wiadczenie, z tytułu opłat określonych w ustawie oraz z tytułu nienależnie
pobranych świadczeń, w całości lub w części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne
obciążenie lub też niweczyłoby skutki udzielanej pomocy, właściwy organ, który wydał
decyzję w sprawie zwrotu należności, o których mowa w ust. 1, na wniosek pracownika
socjalnego lub osoby zainteresowanej, może odstąpić od żą dania takiego zwrotu, umorzyć
kwotę nienależnie pobranych świadczeń w całości lub w części, odroczyć termin płatności
albo rozłożyć na raty.
5. Należności, o których mowa w ust. 1, ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat, licząc od
dnia, w którym decyzja ustalająca te należności stała się ostateczna.

7
6. Bieg przedawnienia przerywa odroczenie terminu płatności należności lub rozłożenie
spłaty należności na raty. Po przerwaniu biegu terminu przedawnienia biegnie on na nowo od
dnia następującego po dniu ustalonym jako ostatni dzień spłaty odroczonej należności lub po
dniu ustalonym jako ostatni dzień spłaty ostatniej raty należności.
7. Nie wydaje się decyzji o zwrocie nienależnie pobranych świadczeń , jeżeli od terminu ich
pobrania upłynęło więcej niż 10 lat.
8. Należności, o których mowa w ust. 1, podlegają zwrotowi na rachunek bankowy
odpowiednio gminy, powiatu lub samorządu województwa.”;
10) po art. 106 dodaje się art. 106a w brzmieniu:
„Art. 106a. 1. Jeżeli osoba uprawniona nie podejmuje świadczeń pieniężnych przez dwa
kolejne miesiące kalendarzowe, wstrzymuje się wypłatę tych świadczeń oraz wszczyna
postępowanie wyjaśniające w celu sprawdzenia przyczyn nieodbierania świadczeń.
2. W przypadku udzielenia przez osobę niepodejmującą świadczeń pieniężnych wyjaśnień
dotyczących przyczyny nieodbierania świadczeń , wypłaca się jej ś wiadczenia za okres
wstrzymania wypłaty świadczeń, jeżeli osoba spełnia warunki określone w ustawie.
3. W przypadku gdy z osobą, o której mowa w ust. 1, nie można przeprowadzić rodzinnego
wywiadu ś rodowiskowego i, mimo prawidłowo dostarczonego wezwania do stawienia się
w ośrodku pomocy społecznej celem złożenia wyjaśnień, osoba nie stawiła się
w wyznaczonym terminie, stwierdza się w drodze decyzji administracyjnej wygaśnięcie
decyzji przyznającej świadczenie.”;
11) w art. 117 w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) przeprowadzanie postępowania w zakresie nadawania stopni specjalizacji zawodowej
oraz egzaminu dla pracowników socjalnych ubiegających się o II stopień specjalizacji
zawodowej w terminie wyznaczonym przez Komisję oraz informowanie osób ubiegających
się o dopuszczenie do egzaminu na II stopień specjalizacji zawodowej o terminie
egzaminu;”;
12) w art. 127 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Czynności, o których mowa w art. 126, w imieniu i z upoważnienia wojewody
przeprowadza zespół pracowników komórki organizacyjnej do spraw nadzoru i kontroli
w pomocy społecznej właściwego do spraw pomocy społecznej wydziału urzędu
wojewódzkiego, w składzie co najmniej dwóch osób, zwany dalej „zespołem inspektorów.”;

8
13) po art. 127a dodaje się art. 127b w brzmieniu:
„Art. 127b. W wydziale właściwym do spraw pomocy społecznej urzędu wojewódzkiego
w komórce organizacyjnej do spraw nadzoru i kontroli w pomocy społecznej zatrudnia się
nie mniej niż 1 inspektora do spraw nadzoru i kontroli w pomocy społecznej na 25 jednostek
organizacyjnych pomocy społecznej oraz placówek zapewniających całodobową opiekę
osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku,
działających w danym województwie.”;
14) w art. 130:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Kto bez zezwolenia prowadzi placówkę zapewniającą całodobową opiekę osobom
niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, w której przebywa:
1) nie więcej niż 10 osób – podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000 zł;
2) więcej niż 10 osób – podlega karze pieniężnej w wysokości 20 000 zł.”,
b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:
„4. Kto, po uprawomocnieniu się decyzji o nałożeniu kary pieniężnej za prowadzenie bez
zezwolenia
wojewody
placówki
zapewniającej
całodobową
opiekę
osobom
niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, nie zaprzestał jej
prowadzenia, podlega karze pieniężnej w wysokości 40 000 zł.
5. W przypadku stwierdzenia zagrożenia życia lub zdrowia osób przebywających w placówce
zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub
osobom w podeszłym wieku prowadzonej bez zezwolenia, wojewoda może, poza nałożeniem
kary pieniężnej, wydać decyzję nakazującą wstrzymanie prowadzenia tej placówki
z nadaniem rygoru natychmiastowej wykonalności, do czasu uzyskania zezwolenia.”;
15) po art. 131 dodaje się art. 131a w brzmieniu:

„Art. 131a. 1. O nałożonej karze, o której mowa w art. 130 ust. 2, 4 lub 5, wojewoda
niezwłocznie informuje:
1) ośrodek pomocy społecznej i powiatowe centrum pomocy rodzinie właściwe ze względu
na położenie placówki, celem podjęcia działań zmierzających do zapewnienia pomocy
osobom przebywającym w placówce oraz nawiązania kontaktu z członkami rodziny,
opiekunami prawnymi lub kuratorami osób przebywających w placówce;

9