Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw

3. Sąd stwierdza wykonalność orzeczenia Izby nadającego się do wykonania w drodze
egzekucji, nadając orzeczeniu klauzulę wykonalności.

Art. 198. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) regulamin postępowania przy rozpoznawaniu odwołań, określający w szczególności
wymagania formalne odwołania, sposób wnoszenia odwołania w formie elektronicznej,
postępowanie z wniesionym odwołaniem, przygotowanie posiedzenia i rozprawy, mając
na względzie potrzebę zapewnienia sprawnej organizacji posiedzenia i rozprawy,
szybkiego przebiegu postępowania odwoławczego oraz jawności rozprawy;
2) wysokość i sposób pobierania wpisu od odwołania oraz rodzaje kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposób ich rozliczania, mając na względzie zróżnicowaną wysokość
wpisu, zależną od wartości i rodzaju zamówienia, a także zasadność zwrotu stronie
kosztów koniecznych do celowego dochodzenia praw lub do celowej obrony.

Rozdział 3
Skarga do sądu

Art. 198a. 1. Na orzeczenie Izby stronom oraz uczestnikom postępowania odwoławczego
przysługuje skarga do sądu.
2. W postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi stosuje się odpowiednio
przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego o apelacji,
jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Art. 198b. 1. Skargę wnosi się do sądu okręgowego właściwego dla siedziby albo miejsca
zamieszkania zamawiającego.
2. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Izby w terminie 7 dni od dnia doręczenia
orzeczenia Izby, przesyłając jednocześnie jej odpis przeciwnikowi skargi. Złożenie skargi
w placówce pocztowej operatora publicznego jest równoznaczne z jej wniesieniem.
3. Prezes Izby przekazuje skargę wraz z aktami postępowania odwoławczego właściwemu
sądowi w terminie 7 dni od dnia jej otrzymania.

30
4. W terminie 21 dni od dnia wydania orzeczenia skargę może wnieść także Prezes Urzędu.
Prezes Urzędu może także przystąpić do toczącego się postępowania. Do czynności
podejmowanych przez Prezesa Urzędu stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia
17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego o prokuratorze.

Art. 198c. Skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma
procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, przytoczenie zarzutów,
zwięzłe ich uzasadnienie, wskazanie dowodów, a także wniosek o uchylenie orzeczenia lub
o zmianę orzeczenia w całości lub w części.

Art. 198d. W postępowaniu toczącym się na skutek wniesienia skargi nie można rozszerzyć
żądania odwołania ani występować z nowymi żądaniami.

Art. 198e. 1. Sąd na posiedzeniu niejawnym odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu
lub niedopuszczalną z innych przyczyn, jak również skargę, której braków strona nie
uzupełniła w terminie.
2. Jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej nie ze swojej winy, sąd na jej
wniosek przywraca termin. Postanowienie w tej sprawie może być wydane na posiedzeniu
niejawnym.
3. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu w terminie 7 dni od dnia
ustania przyczyny uchybienia terminowi.

Art. 198f. 1. Sąd rozpoznaje sprawę niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie
1 miesiąca od dnia wpływu skargi do sądu.
2. Sąd oddala skargę wyrokiem, jeżeli jest ona bezzasadna. W przypadku uwzględnienia
skargi sąd zmienia zaskarżone orzeczenie i orzeka wyrokiem co do istoty sprawy,
a w pozostałych sprawach wydaje postanowienie. Przepisy art. 192 – 195 stosuje się
odpowiednio. Przepisu art. 386 § 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks
postępowania cywilnego nie stosuje się.

31
3. Jeżeli odwołanie zostaje odrzucone albo zachodzi podstawa do umorzenia postępowania,
sąd uchyla wyrok lub zmienia postanowienie oraz odrzuca odwołanie lub umarza postępo-
wanie.
4. Sąd nie może orzekać co do zarzutów, które nie były przedmiotem odwołania.
5. Strony ponoszą koszty postępowania stosownie do jego wyniku; określając wysokość
kosztów w treści orzeczenia, sąd uwzględnia także koszty poniesione przez strony
w związku z rozpoznaniem odwołania.

Art. 198g. 1. Od wyroku sądu lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie nie
przysługuje skarga kasacyjna. Przepisu nie stosuje się do Prezesa Urzędu.
2. Do czynności podejmowanych przez Prezesa Urzędu stosuje się odpowiednio przepisy
o Prokuratorze Generalnym, określone w części I w tytule VI w dziale Va ustawy z dnia
17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego.”;

41) art. 199 otrzymuje brzmienie:
„Art. 199. Przepisów niniejszego działu nie stosuje się do zamawiających, o których mowa
w art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 i 5.”;

42) w art. 200 w ust. 1:
a) w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) z naruszeniem przepisów ustawy określających przesłanki stosowania trybów
udzielania zamówienia negocjacji bez ogłoszenia, wolnej ręki lub zapytania
o cenę,”,
b) uchyla się pkt 2 i 3;

43) w art. 202 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Prezes Urzędu nie nakłada kary pieniężnej, jeżeli w związku z naruszeniem przepisu
ustawy Izba lub sąd nałożyli karę finansową.”.


32
Art. 2. W ustawie z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny
finansów publicznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 14, poz. 114 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 79,
poz. 551 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 101) w art. 17:
1) w ust. 1 w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) przesłanek stosowania trybów udzielenia zamówienia publicznego negocjacji bez
ogłoszenia, wolnej ręki lub zapytania o cenę,”;
2) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) przed ogłoszeniem orzeczenia przez Krajową Izbę Odwoławczą, z naruszeniem
przepisów o zamówieniach publicznych.”.

Art. 3. W ustawie z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz. U.
Nr 19, poz. 101) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 27 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zainteresowanemu podmiotowi, który ma lub miał interes w zawarciu umowy koncesji
i który poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku czynności podjętych przez
koncesjodawcę z naruszeniem przepisów ustawy, przysługuje prawo do wniesienia skargi
do sądu administracyjnego.”;

2) art. 30 otrzymuje brzmienie:
„Art. 30. 1. Sąd nie może orzekać co do zarzutów i wniosków, które nie były zawarte
w skardze.
2. Sąd, uwzględniając skargę, może uchylić czynności podjęte przez koncesjodawcę, jeżeli
stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ na wynik postępowania
o zawarcie umowy koncesji.
3. Sąd, uwzględniając skargę, unieważnia umowę, jeżeli została zawarta z naruszeniem
terminu określonego w art. 21 ust. 1 albo w okresie wstrzymania prawa do zawarcia
umowy, o którym mowa w art. 29 ust. 1, oraz jeżeli uniemożliwiło to sądowi
administracyjnemu uwzględnienie skargi przed zawarciem umowy.
4. W uzasadnionych przypadkach, w szczególności gdy nie jest możliwy zwrot świadczeń
uzyskanych na podstawie umowy podlegającej unieważnieniu, sąd może utrzymać w mocy
postanowienia umowy zawartej w okolicznościach wskazanych w ust. 3 w zakresie
spełnionych świadczeń. W takim przypadku sąd nakłada karę finansową.

33
5. Sąd nie orzeka unieważnienia umowy zawartej w okolicznościach wskazanych w ust. 3
w przypadku stwierdzenia, że utrzymanie umowy w mocy leży w ważnym interesie
publicznym lub umowa została już w całości wykonana. W takim przypadku sąd nakłada
karę finansową lub orzeka o skróceniu okresu obowiązywania umowy.
6. Ważnego interesu publicznego w rozumieniu ust. 5 nie stanowi interes gospodarczy
związany bezpośrednio z zawarciem umowy koncesji, obejmujący w szczególności
konsekwencje poniesienia kosztów wynikających z opóźnienia w wykonaniu przedmiotu
koncesji, z wszczęcia nowego postępowania o zawarcie umowy koncesji, zawarciem
umowy koncesji z innym wykonawcą oraz z zobowiązań prawnych związanych
z unieważnieniem umowy. Interes gospodarczy w utrzymaniu ważności umowy może być
uznany za ważny interes publiczny wyłącznie w sytuacji, gdy unieważnienie umowy
spowoduje niewspółmierne konsekwencje.
7. W przypadku zawarcia umowy koncesji w trybie art. 29 ust. 2 sąd, uwzględniając skargę,
może odstąpić od uchylenia czynności koncesjodawcy podjętych w postępowaniu
o zawarcie umowy koncesji w uzasadnionych przypadkach, w których uchylenie czynności
mogłoby wywołać niewspółmierne negatywne skutki dla interesu publicznego.
8. Unieważnienie umowy odnosi skutek od momentu jej zawarcia.
9. Kary finansowe, o których mowa w ust. 4 i 5, nakłada się w wysokości do 10 %
szacunkowej wartości koncesji, biorąc pod uwagę rodzaj i zakres naruszenia, za które kara
jest orzekana, oraz okoliczności, w jakich naruszenie zostało popełnione.”;

3) po art. 30 dodaje się art. 30a – 30c w brzmieniu:
„Art. 30a. Sąd, w przypadku stwierdzenia naruszenia przepisu art. 21 ust. 1 albo art. 29
ust. 1, które nie było połączone z naruszeniem innego przepisu ustawy, nakłada karę
finansową w wysokości do 5 % szacunkowej wartości koncesji, biorąc pod uwagę
okoliczności, w jakich naruszenie zostało popełnione.
Art. 30b. 1. Karę finansową uiszcza się w terminie 30 dni od dnia uprawomocnienia się
orzeczenia sądu o nałożeniu kary finansowej, na rachunek bankowy Urzędu Zamówień
Publicznych.
2. Prezes sądu rozpatrującego skargę przesyła niezwłocznie Prezesowi Urzędu Zamówień
Publicznych odpis prawomocnego orzeczenia dotyczącego nałożenia kary finansowej.

34