Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług

5. Składający informacje podsumowujące za okresy kwartalne, u których:
1) całkowita wartość transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, bez podatku od
wartości dodanej, przekroczyła w danym kwartale kwotę 250.000 zł, lub
2) całkowita wartość transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, bez podatku, przekroczyła
w danym kwartale kwotę 50.000 zł
– są obowiązani do składania informacji podsumowujących za okresy miesięczne,
z uwzględnieniem ust. 6.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, informacje podsumowujące za poszczególne
miesiące, które upłynęły od rozpoczęcia danego kwartału, są składane w terminie do
15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przekroczono odpowiednio kwotę
250.000 zł lub 50.000 zł, z tym że, jeżeli przekroczenie kwoty nastąpiło w trzecim
miesiącu kwartału, składana jest jedna informacja podsumowująca za ten kwartał.
7. Informacje podsumowujące składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej
składa się do 25. dnia miesiąca następującego po okresie, o którym mowa w ust. 3 – 6.
8. Informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:
1) nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz
jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez
naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji,
o których mowa w ust. 1;
2) właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych
nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej
lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem nabywającego towary lub usługi,
zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
3) właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych
nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej
dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od
wartości dodanej – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
4) łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31,
łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość
dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług,
o których mowa w ust. 1 pkt 4 – w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

15
9. W przypadku transakcji, o której mowa w art. 136, informacja podsumowująca
powinna dodatkowo zawierać adnotację, że nabycie i dostawa zostały dokonane w ramach
wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych.
10. Dla potrzeb ust. 1 pkt 4 zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej na
terytorium państwa członkowskiego, na którym, zgodnie z art. 28b, ma miejsce
świadczenie usług, jest usługobiorca, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 15, będący
usługodawcą nie posiada na terytorium tego państwa członkowskiego:
1) siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności;
2) siedziby lub stałego miejsca zamieszkania, posiada natomiast na tym terytorium stałe
miejsce prowadzenia działalności, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności
lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy, jeżeli usługodawca posiada takie
inne miejsce prowadzenia działalności na tym terytorium, nie uczestniczy w tych
transakcjach.
11. Dla potrzeb określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa
w ust. 3 i 4, w zakresie świadczenia usług wymienionych w ust. 1 pkt 4 – przepisy art. 19
ust. 19a i 19b stosuje się odpowiednio.”;
11) w art. 109 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium
kraju, są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać nazwę usługi, wartość usługi bez
podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając
moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług
świadczonych na terytorium kraju. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b,
stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 19a i 19b.”;
12) w art. 131 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) państwie członkowskim konsumpcji – rozumie się przez to państwo członkowskie,
w odniesieniu do którego zgodnie z art. 28k przyjmuje się, że na jego terytorium ma
miejsce świadczenie usług elektronicznych.”.
Art. 2. W okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. w przypadku świadczenia usług w dziedzinie
kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi
i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez

16
organizatorów usług w tych dziedzinach, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie
usługi są faktycznie świadczone.
Art. 3. 1. Podatnicy, inni niż wymienieni w art. 97 ust. 1 – 3 ustawy zmienianej w art. 1, mogą
od dnia 1 grudnia 2009 r. zawiadamiać naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu
rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96 ustawy zmienianej w art. 1, o zamiarze rozpoczęcia
wykonywania czynności, o których mowa w art. 97 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, w
brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
2. Naczelnik urzędu skarbowego potwierdza, zgodnie z art. 97 ustawy zmienianej w art. 1,
zarejestrowanie z dniem 1 stycznia 2010 r. podatników, o których mowa w ust. 1, jako
podatników VAT UE.
Art. 4. W okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. kwota ustalona w wysokości 250.000 zł, o której
mowa w art. 100 ust. 4 – 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą, wynosi 500.000 zł.
Art. 5. W przypadku usług wykonanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy
stanowiących import usług, w stosunku do którego, zgodnie z art. 19 ustawy zmienianej
w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie
powstał obowiązek podatkowy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, obowiązek
podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu
dotychczasowym.
Art. 6. Do wniosków o zwrot podatku złożonych do dnia 31 grudnia 2009 r., zgodnie
z przepisami wydanymi na podstawie art. 89 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu
dotychczasowym, przez podmioty nieposiadające siedziby lub miejsca zamieszkania lub
stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, niezarejestrowane na potrzeby
podatku na terytorium kraju, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2010 r., z wyjątkiem:
1) art. 3, który wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 2009 r.;
2) art. 1 pkt 6 w zakresie art. 28g, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2011 r.
17



1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Rady:
1) dyrektywy Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do
miejsca świadczenia usług (Dz. Urz. UE L 44 z 20.02.2008, str. 11),
2) dyrektywy Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określającej szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości
dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie
członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim (Dz. Urz. UE L 44 z 20.02.2008,
str. 23),
3) dyrektywy Rady 2008/117/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie
wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w celu zwalczania uchylania się od opodatkowania w związku
z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L 14 z 20.01.2009, str. 7).
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 14, poz. 113, Nr 90, poz. 756, Nr 143, poz. 1199
i Nr 179, poz. 1484, z 2006 r. Nr 143, poz. 1028 i 1029, z 2007 r. Nr 168, poz. 1187 i Nr 192, poz. 1382, z 2008 r. Nr 74,
poz. 444, Nr 130, poz. 826, Nr 141, poz. 888 i Nr 209, poz. 1320 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11.


16/06/BS

18
U Z A S A D N I E N I E

Projekt ustawy zawiera zmiany do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), których celem jest implementacja do przepisów o podatku
od towarów i usług zmian wprowadzonych:
a) dyrektywą Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniającą dyrektywę
2006/112/WE w odniesieniu do miejsca świadczenia usług,
b) dyrektywą Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określającej szczegółowe
zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie
2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim
zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim,
c) dyrektywą Rady 2008/117/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. zmieniającą dyrektywę
2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w celu
zwalczania uchylania się od opodatkowania w związku z transakcjami
wewnątrzwspólnotowymi.
Należy podkreślić, że celem wprowadzanych dyrektywą Rady 2008/8/WE zmian, w tym
fundamentalnej zmiany jaką jest modyfikacja ogólnej zasady dotyczącej miejsca świadczenia
usług w transakcjach między podatnikami VAT z miejsca siedziby usługodawcy na miejsce
siedziby usługobiorcy, jest głównie usprawnienie funkcjonowania rynku wewnętrznego przez
modernizację i uproszczenie działania wspólnego systemu VAT. Proponowane zmiany
w odniesieniu do miejsca świadczenia usług wprowadzają w szerokim zakresie rozwiązania
zmierzające do opodatkowania usług w miejscu ich konsumpcji. W przypadku trangranicznego
świadczenia usług na rzecz podatników oraz osób prawnych niebędących podatnikami
zidentyfikowanych dla potrzeb podatku VAT w innym niż państwo siedziby usługodawcy
państwie członkowskim, obowiązek ich rozliczenia zgodnie z projektowanymi zmianami ma
spoczywać, co do zasady, na usługobiorcy. Kontrolę prawidłowości rozliczania przez
usługobiorców usług świadczonych w ramach Wspólnoty ma wspierać obowiązek składania
przez usługodawców informacji podsumowujących.