eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPrawoAkty prawneProjekty ustawRządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw

Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw

projekt dotyczy: wdrożenia przepisów dyrektywy UE dot. przeciwdziałania praktyce "prania brudnych pieniędzy"; zwiększenia przejrzystość przepływów finansowych w polskim systemie gospodarczym przez rozszerzenie katalogu tzw. instytucji obowiązanych, czyli podmiotów uczestniczących w obrocie finansowym, mających obowiązek rejestracji określonych transakcji oraz powiadamiania o nich Generalnego Inspektora Informacji Finansowej

projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej

  • Kadencja sejmu: 6
  • Nr druku: 1660
  • Data wpłynięcia: 2009-02-02
  • Uchwalenie: Projekt uchwalony
  • tytuł: o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw
  • data uchwalenia: 2009-06-25
  • adres publikacyjny: Dz.U. Nr 166, poz. 1317

1660

4. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, po przekazaniu Prezesowi Rady Ministrów,
minister właściwy do spraw instytucji finansowych udostępnia na stronie Biuletynu
Informacji Publicznej Ministerstwa Finansów.”;
9) w art. 4b ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Generalny Inspektor podlega wyłączeniu od wykonywania zadań, o których mowa
w art. 18 i 18a oraz art. 21 ust. 1, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że
mogłaby wywołać wątpliwość co do jego bezstronności.”;
10) uchyla się art. 6;
11) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie:
„Obowiązki instytucji obowiązanych”;
12) w art. 8:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Instytucja obowiązana przeprowadzająca transakcję, której równowartość przekracza
15 000 euro, ma obowiązek zarejestrować taką transakcję, również w przypadku gdy
jest ona przeprowadzana za pomocą więcej niż jednej operacji, których okoliczności
wskazują, że są one ze sobą powiązane i zostały podzielone na operacje o mniejszej
wartości z zamiarem uniknięcia obowiązku rejestracji.”,
b) uchyla się ust. 1c i 1d,
c) po ust. 1d dodaje się ust. 1e w brzmieniu:
„1e. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy:
1) przelewu z rachunku na rachunek lokaty terminowej, które należą do tego samego
klienta w tej samej instytucji obowiązanej;
2) przelewu na rachunek z rachunku lokaty terminowej, które należą do tego samego
klienta w tej samej instytucji obowiązanej;
3) przelewów przychodzących, z wyjątkiem przelewów przychodzących z zagranicy;
4) transakcji związanych z gospodarką własną instytucji obowiązanych;
5) transakcji zawieranych na rynku międzybankowym;
6) przypadków określonych w art. 9d ust. 1.”,
d) uchyla się ust. 2,

10
e) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Instytucja obowiązana przeprowadzająca transakcję, której okoliczności wskazują, że
wartości majątkowe mogą pochodzić z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, lub mogą
mieć związek z finansowaniem terroryzmu, ma obowiązek zarejestrować taką transakcję, bez
względu na jej wartość i charakter.”,
f) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:
„3a. W przypadku gdy instytucja obowiązana nie przyjmuje dyspozycji lub zlecenia do
przeprowadzenia transakcji, obowiązek, o którym mowa w ust. 3, stosuje się także, gdy
instytucja ta wie lub przy zachowaniu należytej staranności powinna wiedzieć o takich
okolicznościach w związku z wykonaniem umowy z klientem.
3b. Instytucje obowiązane będące adwokatami, radcami prawnymi oraz prawnikami
zagranicznymi, obowiązek, o którym mowa w ust. 3, instytucje te wykonują, gdy wiedzą lub
przy zachowaniu należytej staranności powinny wiedzieć o takich okolicznościach w związku
ze świadczeniem klientowi pomocy w planowaniu lub przeprowadzaniu transakcji
dotyczących:
1) kupna i sprzedaży nieruchomości lub przedsiębiorstw;
2) zarządzania pieniędzmi, papierami wartościowymi lub innymi wartościami majątkowymi;
3) otwierania rachunków lub zarządzania nimi;
4) organizacji wpłat i dopłat na kapitał zakładowy i akcyjny, tworzenia i prowadzenia
działalności przez spółki lub zarządzania nimi;
5) tworzenia, działalności przedsiębiorców w innej formie organizacyjnej, a także zarządzania
nimi.”,
g) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Rejestr transakcji, o których mowa w ust. 1 i 3, jest przechowywany przez okres
5 lat, licząc od pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym
transakcje zostały zarejestrowane. W przypadku likwidacji, połączenia, podziału
oraz przekształcenia instytucji obowiązanej, do przechowywania rejestrów
i
dokumentacji stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 ustawy z dnia
29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn.
zm.10)).”,

11
h) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu:
„4a. Informacje o transakcjach przeprowadzanych przez instytucje obowiązane oraz
dokumenty dotyczące transakcji są przechowywane przez okres 5 lat, licząc od
pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym dokonano ostatniego
zapisu związanego z transakcją.
4b. Przepisy ust. 4 i 4a stosuje się odpowiednio do informacji zarejestrowanych na
podstawie ust. 3a i 3b.”,
i) uchyla się ust. 5;
13) po art. 8 dodaje się art. 8a i 8b w brzmieniu:
„Art. 8a. 1. Instytucje obowiązane prowadzą bieżącą analizę przeprowadzanych
transakcji, zwanej dalej „analizą”. Wyniki analiz powinny być dokumentowane
w formie papierowej lub elektronicznej.
2. Wyniki analiz przechowywane są przez okres 5 lat, licząc od pierwszego dnia roku
następującego po roku, w którym zostały przeprowadzone. W przypadku likwidacji,
połączenia, podziału oraz przekształcenia instytucji obowiązanej, do
przechowywania dokumentacji stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 ustawy
z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.
Art. 8b. 1. Instytucje obowiązane, z wyłączeniem Narodowego Banku Polskiego oraz
operatora publicznego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 lit. m, przy świadczeniu usług
przekazów pieniężnych, stosują wobec swoich klientów środki bezpieczeństwa
finansowego. Zakres stosowania jest określany na podstawie oceny ryzyka prania
pieniędzy i finansowania terroryzmu, zwaną dalej „oceną ryzyka”, dokonanej
w wyniku analizy, z uwzględnieniem w szczególności rodzaju klienta, stosunków
gospodarczych, produktów lub transakcji.
2. rodki bezpieczeństwa finansowego, o których mowa w ust. 1, polegają na:
1) identyfikacji klienta i weryfikacji jego tożsamości na podstawie dokumentów
lub informacji publicznie dostępnych;
2) podejmowaniu czynności, z zachowaniem należytej staranności, w celu
identyfikacji beneficjenta rzeczywistego i stosowaniu, uzależnionych od oceny
ryzyka, odpowiednich środków weryfikacji jego tożsamości, w celu uzyskania

12
przez instytucję obowiązaną danych dotyczących tożsamości beneficjenta
rzeczywistego w tym ustalanie struktury własności i zależności klienta;
3) uzyskiwaniu informacji dotyczących celu i zamierzonego przez klienta
charakteru stosunków gospodarczych;
4) bieżącym monitorowaniu stosunków gospodarczych z klientem, w tym badanie
przeprowadzanych transakcji, w celu zapewnienia, że przeprowadzane
transakcje są zgodne z wiedzą instytucji obowiązanej o kliencie i profilu jego
działalności oraz z ryzykiem, a także w miarę możliwości, badanie źródła
pochodzenia wartości majątkowych oraz bieżące aktualizowanie posiadanych
dokumentów i informacji.
3. rodki bezpieczeństwa finansowego są stosowane w szczególności:
1) przy zawieraniu umowy z klientem;
2) przy przeprowadzaniu transakcji, której równowartość przekracza 15 000 euro
bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja
czy kilka operacji, których okoliczności wskazują, że są one ze sobą powiązane;
3) gdy istnieje podejrzenie prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu bez
względu na wartość transakcji, formę organizacyjną oraz rodzaj klienta;
4) gdy zachodzi wątpliwość, czy otrzymane dane, o których mowa w art. 9, są
prawdziwe lub pełne.
4. W przypadku gdy instytucja obowiązana nie może wykonać obowiązków, o których
mowa w ust. 2 pkt 1 – 3, nie przeprowadza transakcji, nie podpisuje umowy
z
klientem lub rozwiązuje zawarte umowy oraz przekazuje Generalnemu
Inspektorowi, według ustalonego wzoru, w uzasadnionych przypadkach
z uwzględnieniem ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu,
informacje o danym kliencie wraz z posiadanymi informacjami o planowanej przez
niego transakcji.
5. Instytucje obowiązane, na żądanie organów informacji finansowej i organów,
o których mowa w art. 21 ust. 3, wykazują, że zastosowane przez nie środki
bezpieczeństwa finansowego są odpowiednie do ryzyka prania pieniędzy oraz
finansowania terroryzmu ustalonego na podstawie przeprowadzonej analizy.”;

13
14) art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. 1. Identyfikacja, o której mowa w art. 8b ust. 2 pkt 1, obejmuje:
1) w przypadku osób fizycznych i ich przedstawicieli – ustalenie i zapisanie cech
dokumentu stwierdzającego na podstawie odrębnych przepisów tożsamość
osoby, a także imienia, nazwiska, obywatelstwa oraz adresu osoby dokonującej
transakcji, a ponadto numeru PESEL lub daty urodzenia w przypadku osoby
nieposiadającej numeru PESEL lub numeru dokumentu stwierdzającego
tożsamość cudzoziemca lub kodu kraju w przypadku przedstawienia paszportu;
2) w przypadku osób prawnych – zapisanie aktualnych danych z wyciągu z rejestru
sądowego lub innego dokumentu, wskazującego nazwę (firmę), formę
organizacyjną osoby prawnej, siedzibę i jej adres, numer identyfikacji
podatkowej oraz rodzaj i numer aktualnego dokumentu potwierdzającego
umocowanie osoby do reprezentowania tej osoby prawnej, a także danych
określonych w pkt 1, dotyczących osoby reprezentującej;
3) w przypadku jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej – za-
pisanie danych z dokumentu wskazującego formę organizacyjną i adres jej
siedziby, numer identyfikacji podatkowej oraz rodzaj dokumentu
potwierdzającego umocowanie osób dokonujących transakcji do
reprezentowania tej jednostki, a także danych określonych w pkt 1, dotyczących
osoby reprezentującej.
2. Identyfikacja, o której mowa w art. 8b ust. 2 pkt 1, dotyczy także stron transakcji
niebędących klientami i obejmuje ustalenie i zapisanie ich nazwy (firmy) lub
imienia i nazwiska oraz adresu, w zakresie, w jakim dane te instytucja obowiązana
może ustalić przy zachowaniu należytej staranności.
3. Identyfikacja, o której mowa w art. 8b ust. 2 pkt 2, obejmuje ustalenie i zapisanie
imienia, nazwiska i adresu oraz dodatkowo innych danych identyfikacyjnych,
o których mowa w ust. 1, w zakresie, w jakim instytucja obowiązana może je
ustalić.”;
15) po art. 9 dodaje się art. 9a – 9k w brzmieniu:

14
strony : 1 ... 2 . [ 3 ] . 4 ... 10 ... 20 ... 22

Dokumenty związane z tym projektem:



Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Akty prawne

Rok NR Pozycja

Najnowsze akty prawne

Dziennik Ustaw z 2017 r. pozycja:
1900, 1899, 1898, 1897, 1896, 1895, 1894, 1893, 1892

Monitor Polski z 2017 r. pozycja:
938, 937, 936, 935, 934, 933, 932, 931, 930

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: