Rządowy projekt ustawy o zasadach finansowania nauki

1) budowy nowych obiektów budowlanych;
2) przebudowy lub rozbudowy obiektów budowlanych lub zakupu nieruchomości;
3) udziału w inwestycyjnym przedsięwzięciu budowlanym podejmowanym na
podstawie umowy międzynarodowej;
4) inwestycji budowlanych współfinansowanych ze środków funduszy
strukturalnych.
2. Wniosek o finansowanie inwestycji budowlanej współfinansowanej z innej części
budżetu państwa jest składany po zasięgnięciu opinii dysponenta tej części.
3. W przypadku gdy inwestycja budowlana będzie wykorzystywana do realizacji
zadań innych niż badania naukowe lub prace rozwojowe, ze środków finansowych na naukę
finansuje się jedynie tę część kosztów inwestycji, która służy potrzebom badań naukowych
lub prac rozwojowych.
4.
rodki finansowe na naukę przeznaczone na finansowanie inwestycji
budowlanych służących potrzebom badań naukowych lub prac rozwojowych są
przekazywane jednostce naukowej, uczelni, lub jednostce naukowej reprezentującej
konsorcjum naukowe, w formie dotacji celowej.
5. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria
i tryb przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na cele określone w ust. 1, w tym:
1) sposób oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania,
2) sposób oceny realizacji zadań,
3) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych, w tym umarzania lub
odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,
4) wzory wniosków o finansowanie inwestycji budowlanych, raportów zawierających
informacje o realizacji inwestycji i rozliczenie finansowe poniesionych kosztów
oraz wzory innych niezbędnych dokumentów
– mając na uwadze znaczenie przewidzianych do finansowania inwestycji budowlanych dla
realizacji celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę
zwiększenia roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, ocenę dotychczasowej
działalności jednostki naukowej, a także prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych
środków finansowych na naukę.

15
6. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
przyznawania pomocy publicznej na cele określone w ust. 1, w tym:
1) przeznaczenie pomocy,
2) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą,
3) sposób kumulowania pomocy,
4) maksymalne wielkości pomocy
– z uwzględnieniem wymagań dotyczących dopuszczalnej intensywności pomocy publicznej
określonych w przepisach prawa wspólnotowego.
Art. 23. 1. Finansowanie współpracy naukowej z zagranicą obejmuje:
1) projekty realizowane we współpracy z partnerem zagranicznym, obejmujące
badania naukowe, prace rozwojowe lub działalność upowszechniającą naukę,
realizowane w ramach międzynarodowych programów, inicjatyw lub
przedsięwzięć badawczych, współfinansowane z zagranicznych środków
finansowych niepodlegających zwrotowi;
2) działania wspomagające uczestnictwo jednostek naukowych i innych
podmiotów w
programach, inicjatywach lub przedsięwzięciach badawczych,
o których mowa w pkt 1;
3) opłacanie składek na rzecz instytucji lub organizacji międzynarodowych,
wynikających z zawartych umów międzynarodowych, z wyłączeniem składek od
osób fizycznych;
4) wniesienie wkładu krajowego na rzecz wspólnego międzynarodowego
programu lub przedsięwzięcia, w ramach którego są finansowane badania
naukowe lub prace rozwojowe.
2. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb
przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na cele określone w ust. 1, w tym:
1) sposób oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania,
2) sposób oceny realizacji finansowanych zadań,
3) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych, w tym umarzania lub
odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,

16
4) wzory wniosków o finansowanie współpracy naukowej z zagranicą, raportów
zawierających informacje o realizacji finansowanych zadań wraz z rozliczeniem
finansowym poniesionych kosztów oraz wzory innych niezbędnych dokumentów
– mając na uwadze znaczenie finansowania współpracy naukowej z zagranicą dla realizacji
celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę zwiększenia
aktywności jednostek naukowych na arenie międzynarodowej, ocenę dotychczasowej
działalności jednostki naukowej lub innego uprawnionego podmiotu, a także prawidłowość
wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę.
3. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
przyznawania pomocy publicznej na cele określone w ust. 1, w tym:
1) przeznaczenie pomocy,
2) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą,
3) sposób kumulowania pomocy,
4) maksymalne wielkości pomocy
– z uwzględnieniem wymagań dotyczących dopuszczalnej intensywności pomocy publicznej
określonych w przepisach prawa wspólnotowego.
Art. 24. Współfinansowanie zadań realizowanych i finansowanych ze środków
funduszy strukturalnych lub z niepodlegających zwrotowi środków pomocy udzielonej przez
państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) odbywa się
na podstawie kryteriów i trybu przyznawania oraz rozliczania środków finansowych
określonych w przepisach dotyczących Programów Operacyjnych lub w przypadku zadań
finansowanych z niepodlegających zwrotowi środków pomocy udzielonej przez państwa
członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), zgodnie z umowami
międzynarodowymi.
Art. 25. 1. Finansowanie działalności upowszechniającej naukę obejmuje:
1) promowanie przedsięwzięć innowacyjnych wykorzystujących wyniki badań
naukowych lub prac rozwojowych;
2) upowszechnianie, promowanie i popularyzowanie osiągnięć naukowych lub
naukowo-technicznych;

17
3) tworzenie, przetwarzanie, udostępnianie i upowszechnianie informacji
naukowych i naukowo-technicznych;
4) sporządzanie ekspertyz, opinii i ocen naukowych;
5) podejmowanie innych działań szczególnie ważnych dla rozwoju nauki.
2. rodki finansowe przeznaczone na finansowanie działalności upowszechniającej
naukę przyznaje się na realizację zadań określonych w ust. 1:
1) Polskiej Akademii Nauk;
2) Polskiej Akademii Umiejętności;
3) podmiotom działającym na rzecz nauki.
3. rodki finansowe przeznaczone na finansowanie działalności upowszechniającej
naukę przyznaje się bibliotekom naukowym, niewchodzącym w skład jednostek naukowych,
o których mowa w art. 2 pkt 8 lit. a – c, na:
1) utrzymanie i poszerzanie zasobów bibliotecznych;
2) działalność wydawniczą;
3) opracowywanie zasobów naukowych bibliotek oraz informacji bibliotecznej.
4. Wniosek o przyznanie środków finansowych bibliotekom naukowym wymaga
zaopiniowania przez organizatora sprawującego nadzór nad biblioteką.
5. Minister może przyznać środki finansowe ministrom kierującym działami
administracji rządowej i kierownikom centralnych organów administracji rządowej na ich
potrzeby własne dotyczące zadań, określonych w ust. 1.
6. Potrzeby własne Ministra dotyczące zadań, określonych w ust. 1, są finansowane
ze środków finansowych wyodrębnionych w planie finansowym, o którym mowa w art. 6
ust. 1. Do finansowania zadań wynikających z potrzeb własnych Ministra nie stosuje się
przepisu art. 13 ust. 1.
7. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb
przyznawania oraz rozliczania przyznanych środków finansowych na cele określone w ust. 1,
w tym:
1) sposób oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania,
2) sposób oceny realizacji finansowanych zadań,
3) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych, w tym umarzania lub
odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,

18
4) wzory wniosków o finansowanie zadań z zakresu działalności upowszechniającej
naukę, raportów z realizacji zadań i innych niezbędnych dokumentów
– mając na uwadze znaczenie zadań przewidzianych do finansowania dla realizacji celów
polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę i znaczenie
upowszechniania informacji o roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju,
a także prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę.
8. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
przyznawania pomocy publicznej na cele określone w ust. 1, w tym:
1) przeznaczenie pomocy,
2) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą,
3) sposób kumulowania pomocy,
4) maksymalne wielkości pomocy
– z uwzględnieniem wymagań dotyczących dopuszczalnej intensywności pomocy publicznej
określonych w przepisach prawa wspólnotowego.
Art. 26. 1. Finansowanie programów lub przedsięwzięć ustanawianych przez Ministra
obejmuje działania dotyczące realizacji określonych przez Ministra zadań wynikających
z polityki naukowej i naukowo-technicznej państwa.
2. Minister właściwy do spraw nauki określa, w drodze rozporządzenia, programy
i przedsięwzięcia, o których mowa w ust. 1, w tym:
1) sposób oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania,
2) sposób oceny realizacji zadań,
3) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych na naukę, w tym
umarzania lub odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,
4) warunki udzielania pomocy, z uwzględnieniem warunków dopuszczalności
pomocy publicznej określonych w prawie wspólnotowym – jeżeli program lub
przedsięwzięcie przewiduje udzielanie pomocy publicznej
– mając na uwadze znaczenie zadań przewidzianych do finansowania dla realizacji celów
polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę zwiększenia roli
nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, ocenę dotychczasowej działalności
jednostki naukowej lub innego uprawnionego podmiotu, a także prawidłowość wykorzystania
wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę.

19