Rządowy projekt ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, firmach audytorskich oraz o nadzorze publicznym

1) kieruje do firmy audytorskiej zalecenia, wraz z określeniem terminu usunięcia
nieprawidłowości;
2) składa wniosek do Krajowego Rzecznika Dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania
dyscyplinarnego przeciwko biegłemu rewidentowi;
3) składa wniosek do Krajowej Rady Biegłych Rewidentów o:
a) nałożenie na firmę audytorską kary pieniężnej w wysokości nieprzekraczającej
250 000 zł,
b) orzeczenie zakazu wykonywania czynności rewizji finansowej przez firmę
audytorską na okres od 6 miesięcy do lat 3,
c) skreślenie firmy audytorskiej z listy firm audytorskich,
d) podanie do publicznej wiadomości informacji o stwierdzonych nieprawidło-
wościach i karach nałożonych na firmę audytorską, jako karę dodatkową.
2. Krajowa Komisja Nadzoru przekazuje Komisji Nadzoru Audytowego raport z kontroli
uwzględniający protokół kontroli przeprowadzonej przez kontrolerów, wraz z wnioskami
pokontrolnymi zawierającymi stanowisko Krajowej Komisji Nadzoru do wniesionych
zastrzeżeń.
3. Raport z kontroli firm audytorskich, o których mowa w art. 26 ust. 3 pkt 1, podlega
zatwierdzeniu przez Komisję Nadzoru Audytowego. Przed zatwierdzeniem raportu, Komisji
Nadzoru Audytowego przysługuje prawo dostępu do akt kontroli, żądania wyjaśnień
i wprowadzania zmian do treści raportu. Po zatwierdzeniu raportu z kontroli, Krajowa
Komisja Nadzoru może podjąć działania, o których mowa w ust. 1 pkt 3.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, po upływie wyznaczonego terminu,
kontrolerzy i wizytatorzy dokonują kontroli realizacji zaleceń. Jeżeli zalecenia nie zostały
wykonane, stosuje się przepisy ust. 1 pkt 2 lub 3.
5. Kwoty z tytułu nałożonych kar, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a, stanowią przychód
Krajowej Izby Biegłych Rewidentów.
6. Krajowa Komisja Nadzoru sporządza roczne sprawozdanie z wykonania planów kontroli,
o których mowa w art. 26 ust. 8. Sprawozdanie jest przekazywane Komisji Nadzoru
Audytowego, w terminie do dnia 31 marca następnego roku.
7. Do uchwały Krajowej Rady Biegłych Rewidentów dotyczącej kar, o których mowa w ust. 1
pkt 3, mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego.

20
8. Odwołanie od uchwały, o której mowa w ust. 7, wnosi się do Komisji Nadzoru
Audytowego, za pośrednictwem Krajowej Rady Biegłych Rewidentów, w terminie 14 dni od
dnia jej doręczenia.
9. Krajowa Komisja Nadzoru określa, w formie uchwał, zatwierdzanych przez Komisję
Nadzoru Audytowego:
1) tryb wyboru kontrolerów i wizytatorów;
2) zasady doskonalenia zawodowego kontrolerów i wizytatorów;
3) wzór protokołu kontroli przeprowadzanych przez kontrolerów i wizytatorów.
10. Kontrolerzy i wizytatorzy są odpowiednio zatrudniani lub powoływani spośród osób,
które:
1) posiadają obywatelstwo polskie;
2) korzystają z pełni praw publicznych;
3) ukończyły studia wyższe w Rzeczypospolitej Polskiej lub zagraniczne studia wyższe
uznawane w Rzeczypospolitej Polskiej za równorzędne;
4) mają nieposzlakowaną opinię;
5) posiadają autorytet, wiedzę oraz doświadczenie, które dają rękojmię prawidłowego
przebiegu kontroli;
6) nie były skazane prawomocnym wyrokiem sądu za umyślnie popełnione przestępstwo
lub przestępstwo skarbowe.
11. Kontrolerzy i wizytatorzy przed przystąpieniem do kontroli składają oświadczenie, że
w okresie dwóch lat przed rozpoczęciem kontroli nie byli i nie są zatrudnieni ani w inny
sposób powiązani z kontrolowaną firmą audytorską, pod rygorem odpowiedzialności karnej
za fałszywe oświadczenie. Informacja o złożeniu oświadczenia jest przekazywana do Komisji
Nadzoru Audytowego.
12. Złożenie przez kontrolera lub wizytatora fałszywego oświadczenia lub zatajenie w nim
informacji stanowi podstawę do rozwiązania przez Krajową Izbę Biegłych Rewidentów
z

kontrolerem umowy o pracę bez wypowiedzenia lub do rozwiązania umowy
cywilnoprawnej z wizytatorem.

Art. 28. 1. Organy Krajowej Izby Biegłych Rewidentów są obowiązane doręczać Komisji
Nadzoru Audytowego podjęte uchwały w terminie 14 dni od dnia ich uchwalenia.
2. Obsługę organizacyjno-kancelaryjną organów Krajowej Izby Biegłych Rewidentów
zapewnia Biuro Krajowej Izby Biegłych Rewidentów.


21
Art. 29. 1. Statut Krajowej Izby Biegłych Rewidentów, zatwierdzany przez Komisję Nadzoru
Audytowego, określa:
1) tryb tworzenia, zakres działania, strukturę organizacyjną, w tym funkcjonowanie
regionalnych oddziałów Krajowej Izby Biegłych Rewidentów, tryb działania, sposób
finansowania Krajowej Izby Biegłych Rewidentów oraz
2) sposób składania oświadczeń woli w imieniu Krajowej Izby Biegłych Rewidentów,
w zakresie nieuregulowanym w ustawie.
2. Zmiana statutu Krajowej Izby Biegłych Rewidentów wymaga zatwierdzenia przez Komisję
Nadzoru Audytowego.

Art. 30. 1. Krajowa Izba Biegłych Rewidentów wpłaca na rachunek budżetu państwa,
w terminie do dnia 31 marca, 20 % opłat z tytułu nadzoru, o których mowa w art. 52 ust. 1
pkt 2, za rok poprzedni, należnych od firm audytorskich wykonujących czynności rewizji
finansowej w jednostkach zainteresowania publicznego.
2. W przypadku niewywiązania się Krajowej Izby Biegłych Rewidentów z obowiązku,
o którym mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Audytowego wydaje decyzję administracyjną
określającą wysokość opłaty, która podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji.
3. Od opłat z tytułu nadzoru niewpłaconych w terminie przez Krajową Izbę Biegłych
Rewidentów pobiera się od Krajowej Izby Biegłych Rewidentów odsetki za zwłokę, na
zasadach określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U.
z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.11)).

Rozdział 4
Odpowiedzialność dyscyplinarna biegłych rewidentów

Art. 31. 1. Biegły rewident podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie
sprzeczne z przepisami prawa, ze standardami rewizji finansowej, zasadami niezależności
oraz z zasadami etyki zawodowej.
2. Karami dyscyplinarnymi są:
1) upomnienie;
2) nagana;
3) kara pieniężna;
4) zakaz wykonywania czynności rewizji finansowej na okres od roku do lat 3;

22
5) wydalenie z samorządu biegłych rewidentów.
3. Biegły rewident może być także, w związku z naruszeniami określonymi w ust. 1,
zobowiązany do odbycia szkolenia.
4. Odbycie szkolenia, o którym mowa w ust. 3, powinno nastąpić do końca następnego roku
kalendarzowego po uprawomocnieniu się orzeczenia. W razie nieodbycia szkolenia Krajowy
Sąd Dyscyplinarny wymierza karę określoną w ust. 2 pkt 3 lub 4.
5. Karę pieniężną wymierza się w granicach od 5-krotności do 50-krotności rocznej składki
członkowskiej. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią przychód Krajowej Izby Biegłych
Rewidentów.
6. Kary upomnienia i nagany ulegają zatarciu po roku od uprawomocnienia się orzeczenia.
Kara pieniężna ulega zatarciu po roku od dnia jej zapłaty.
7. Kara zakazu wykonywania czynności rewizji finansowej ulega zatarciu po 3 latach od
upływu okresu, na który zakaz został orzeczony.
8. Kara wydalenia z samorządu biegłych rewidentów ulega zatarciu po 5 latach od dnia
skreślenia z rejestru. Ponowny wpis można uzyskać po spełnieniu warunków określonych
w art. 5 ust. 2.
9. Nałożenie kar, o których mowa w ust. 2 pkt 4 i 5, podlega ujawnieniu na stronie
internetowej Krajowej Izby Biegłych Rewidentów.
Art. 32. 1. Stronami w postępowaniu dyscyplinarnym są oskarżyciel i obwiniony. Do
postępowania na prawach strony może przystąpić również Komisja Nadzoru Audytowego
lub pokrzywdzony.
2. Oskarżycielem w postępowaniu dyscyplinarnym jest Krajowy Rzecznik Dyscyplinarny lub
jego zastępcy, z zastrzeżeniem art. 37 ust. 5.
3.
Obwinionym jest biegły rewident, przeciwko któremu toczy się postępowanie
dyscyplinarne.
4.
Pokrzywdzonym jest osoba, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone
postępowaniem biegłego rewidenta w trakcie wykonywania czynności rewizji finansowej.

Art. 33. Obwiniony może ustanowić jednocześnie nie więcej niż trzech obrońców, spośród
członków Krajowej Izby Biegłych Rewidentów, adwokatów lub radców prawnych, na
każdym etapie postępowania.


23
Art. 34. Postępowanie dyscyplinarne toczy się niezależnie od postępowania karnego za
przestępstwo lub przestępstwo skarbowe stanowiące ten sam czyn. Postępowanie
dyscyplinarne może być jednak zawieszone do czasu ukończenia postępowania karnego.

Art. 35. 1. W razie śmierci obwinionego przed zakończeniem postępowania dyscyplinarnego
toczy się ono nadal, jeżeli zażąda tego, w terminie 2 miesięcy od dnia zgonu obwinionego,
jego małżonek, krewny w linii prostej lub rodzeństwo.
2. Nie wszczyna się postępowania dyscyplinarnego, jeżeli od chwili popełnienia przewinienia
dyscyplinarnego upłynęły 3 lata.
3. Jeżeli czyn zawiera znamiona przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, przedawnienie
przewinienia dyscyplinarnego nie następuje wcześniej niż przedawnienie przewidziane
w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.12))
albo w ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r.
Nr 111, poz. 765, z późn. zm.13)) dla tego przestępstwa.
4. Karalność przewinienia dyscyplinarnego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło
5 lat.
Art. 36. Postępowanie dyscyplinarne obejmuje:
1) dochodzenie dyscyplinarne;
2) postępowanie przed Krajowym Sądem Dyscyplinarnym;
3) postępowanie wykonawcze.

Art. 37. 1. Wszczęcie przez Krajowego Rzecznika Dyscyplinarnego dochodzenia
dyscyplinarnego jest poprzedzone postępowaniem wyjaśniającym co do okoliczności
skutkujących odpowiedzialnością dyscyplinarną.
2. Krajowy Rzecznik Dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające również na
wniosek Komisji Nadzoru Audytowego, Krajowej Rady Biegłych Rewidentów, Krajowej
Komisji Nadzoru lub Ministra Sprawiedliwości.
3. W razie zebrania przez Krajowego Rzecznika Dyscyplinarnego, w toku dochodzenia
dyscyplinarnego, dowodów popełnienia przez biegłego rewidenta przewinienia
dyscyplinarnego, Krajowy Rzecznik Dyscyplinarny, w terminie 14 dni od dnia zamknięcia
dochodzenia dyscyplinarnego, sporządza wniosek o ukaranie i niezwłocznie wnosi go do
Krajowego Sądu Dyscyplinarnego.

24