Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie morskim

ROZPORZ DZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia……………..

w sprawie harmonogramu wyposażania statków w System Identyfikacji i ledzenia
Dalekiego Zasięgu


Na podstawie art. 16c ust. 4 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim
(Dz. U. z 2006 r. Nr 99, poz. 693, z 2007 r. Nr 107, poz. 732 i Nr 176, poz. 1238 oraz z 2008
r. Nr 171, poz.1055) zarządza się, co następuje:


§ 1. 1. Statki pasażerskie, niezależnie od pojemności, wszystkie inne statki o pojemności
brutto 300 i powyżej oraz ruchome platformy wiertnicze, zbudowane w dniu 31 grudnia 2008
r. lub później, podlegają wymaganiom wyposażenia w System Identyfikacji i ledzenia
Dalekiego Zasięgu (LRIT).
2. Statki pasażerskie, niezależnie od pojemności, wszystkie inne statki o pojemności brutto
300 i powyżej oraz ruchome platformy wiertnicze, zbudowane przed dniem 31 grudnia
2008 r. i dopuszczone do żeglugi w obszarach morza:
1) A1 i A2,
2) A1, A2 i A3
- powinny być wyposażone w System Identyfikacji i ledzenia Dalekiego Zasięgu (LRIT) nie
później niż od daty pierwszego przeglądu urządzeń radiowych statku przypadającego po dniu
31 grudnia 2008 r.
3. Statki pasażerskie, niezależnie od pojemności, wszystkie inne statki o pojemności brutto
300 i powyżej oraz ruchome platformy wiertnicze, zbudowane przed dniem 31 grudnia
2008r. i dopuszczone do żeglugi w obszarach morza A1, A2, A3 i A4 powinny być
wyposażone w System Identyfikacji i ledzenia Dalekiego Zasięgu (LRIT) nie później niż od
daty pierwszego przeglądu urządzeń radiowych statku przypadającego po dniu 1 lipca 2009 r.
4. W przypadku, gdy statki, o których mowa w ust. 3, uprawiają żeglugę w obszarach morza
A1, A2 i A3, stosuje się przepis ust. 2.

§ 2. Zwalnia się od obowiązku wyposażania w System Identyfikacji i ledzenia Dalekiego
Zasięgu (LRIT) statki, o których mowa w § 1, niezależnie od daty ich budowy, jeżeli są
wyposażone w System Automatycznej Identyfikacji (AIS) i odbywają podróże wyłącznie
w obszarze morza A1.

§ 3. Statki, o których mowa w § 1, co najmniej co 6 godzin przekazują do Europejskiego
Centrum Danych LRIT następujące informacje:
1) nazwa statku i numer IMO;
2) pozycja statku;
3) data i czas określenia pozycji statku.

§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


Minister Infrastruktury

1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2
pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu
działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 216, poz. 1594).

1
UZASADNIENIE


Projekt rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie harmonogramu wyposażania
statków w System Identyfikacji i ledzenia Dalekiego Zasięgu wykonuje upoważnienie
ustawowe, zwany dalej „rozporządzeniem”, o którym mowa w art. 16c ust. 4 ustawy z dnia 9
listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2006 r. Nr 99, poz. 693, z późn. zm.),
zwanej dalej „ustawą”.
Stosownie do zakresu delegacji zawartej w art. 16c ust. 4 ustawy, projekt
rozporządzenia wprowadza przepisy dotyczące terminów wyposażania statków w System
Identyfikacji i ledzenia Dalekiego Zasięgu (Long Range Identification and Tracking – LRIT)
– w zależności od ich kategorii i roku budowy, okoliczności zwolnienia statków z obowiązku
wyposażenia w LRIT oraz sposobu przekazywania i udostępniania informacji pochodzących z
systemu LRIT przez organy administracji morskiej Rzeczypospolitej Polskiej.
Potrzeba wprowadzenia rozporządzenia w przedmiotowej sprawie podyktowana
została działaniami na forum Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), w ramach
których w dniu 19 maja 2006 r. przyjęta została Rezolucja MSC.202(81) wprowadzająca
poprawki do Międzynarodowej Konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (SOLAS).
W rozdziale V ww. konwencji dodano Prawidło 19-1 wprowadzające obowiązek wyposażania
statków odbywających podróże międzynarodowe w System Identyfikacji i ledzenia
Dalekiego Zasięgu. System ten ma umożliwić poszczególnym państwom szybki dostęp do
informacji o lokalizacji interesujących je statków, co zdecydowanie pozytywnie wpłynie na
możliwość szybkiej reakcji przez administracje morskie w sytuacji zagrożenia
bezpieczeństwa morskiego, środowiska morskiego, a także podczas prowadzenia akcji
poszukiwawczo-ratowniczych przez służby SAR. Aby pozostawać w zgodzie z
postanowieniami rozdziału V konwencji SOLAS, każde Państwo-Strona tej konwencji
powinno poinformować Międzynarodową Organizację Morską (IMO) o wyborze Centrum
Danych LRIT, do którego statki podnoszące banderę danego państwa będą przekazywały
informacje wymagane Prawidłem V/19-1.5, tj.:
- identyfikację statku;
- jego pozycję oraz
- datę i czas wskazania pozycji statku.
Stosownie do powyższego, państwa Unii Europejskiej podczas 2821-go posiedzenia
Rady Unii Europejskiej w dniu 2 października 2007 r., przyjęły Rezolucję w sprawie
ustanowienia Unijnego Centrum Danych LRIT (EU LRIT Data Centre), którego zadaniem

2
będzie identyfikacja i śledzenie statków podnoszących bandery państw członkowskich.
Zgodnie z wymaganiami Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), poszczególne centra
danych powinny osiągnąć operacyjność do końca 2008 r.
Z uwagi na fakt, iż Komisja Europejska opracowała projekt dyrektywy zmieniającej
dyrektywę 2002/59/WE z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającą wspólnotowy system
monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylającą dyrektywę 93/75/WE, w którym to
projekcie poruszona została kwestia systemu LRIT, podkreślając wagę tego systemu dla
zapewnienia szeroko rozumianego bezpieczeństwa morskiego, projektodawca zadecydował o
konieczności odpowiednio wczesnego wprowadzenia w prawie krajowym przepisów
określających wymagania w zakresie wyposażania statków w system LRIT.
Projekt rozporządzenia jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Projektowane
rozporządzenie nie podlega notyfikacji zgodnie z trybem
przewidzianym w przepisach dotyczących sposobu funkcjonowania krajowego systemu
notyfikacji norm i aktów prawnych.
Stosownie do art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej
w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414), projekt rozporządzenia został
zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie internetowej Ministerstwa
Infrastruktury. Podczas prac nad projektem rozporządzenia do Ministerstwa Infrastruktury nie
wpłynęły żadne zgłoszenia zainteresowania pracami nad projektem w trybie ustawy o
działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa.
Projekt rozporządzenia wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

3
OCENA SKUTKÓW REGULACJI (OSR)


1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja:
Projekt rozporządzenia będzie miał bezpośredni wpływ na sferę działania właścicieli i
armatorów statków morskich uprawiających żeglugę międzynarodową.

2. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety
jednostek samorządu terytorialnego:
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie wpłynie na sektor finansów publicznych, w tym
budżet państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego.

3. Wpływ regulacji na rynek pracy:
Wejście w życie projektu rozporządzenie nie wpłynie na rynek pracy.

4. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym
funkcjonowanie przedsiębiorstw oraz na sytuację i rozwój regionalny:
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie wpłynie na konkurencyjność gospodarki i
przedsiębiorczość, w tym funkcjonowanie przedsiębiorstw oraz na sytuację i rozwój
regionalny

5. Konsultacje społeczne.
Projekt rozporządzenia zostanie poddany szerokim konsultacjom społecznym z podmiotami
reprezentującymi środowisko morskie.




12/22si

4
Projekt
ROZPORZ DZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia





w sprawie monitorowania ruchu statków i przekazywania informacji2)

Na podstawie art. 27c ust. 2 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim
(Dz. U. z 2006 r. Nr 99, poz. 693, z 2007 r. Nr 107, poz. 732 i Nr 176, poz. 1238 oraz
z 2008 r. Nr 171, poz.1055) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:
1) organizację i sposób funkcjonowania Narodowego Systemu Monitorowania Ruchu
Statków i Przekazywania Informacji (National SafeSeaNet), zwanego dalej systemem
„NSSN-PL”;
2) obowiązki dotyczące monitorowania ruchu statków przez Służbę VTS;
3) sposób przekazywania informacji o statkach oraz podmioty, którym przekazuje się te
informacje;
4) sposób rozpowszechniania informacji o zdarzeniach, o których mowa w art. 27a ust. 1
ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim, zwanej dalej ustawą,
oraz o statkach, o których mowa w art. 27b ust. 1;
5) wymagania wobec systemów teleinformatycznych działających w ramach NSSN-PL
- w celu zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi i skuteczności ruchu statków morskich.

§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) system NSSN-PL - elektroniczny system monitorowania ruchu statków
i przekazywania informacji, którego działanie koordynuje dyrektor urzędu morskiego
w Gdyni;
2) Służba VTS – służbę, o której mowa w art. 39 ust. 5 pkt 1a ustawy o obszarach
morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej;
3) system tras żeglugowych – każdy system jednej lub więcej dróg morskich lub
środków wyznaczania dróg morskich, obejmujący systemy rozgraniczenia ruchu
statków, dwukierunkowe tory wodne, trasy przepływu, obszary żeglugi, których
należy unikać, strefy ruchu przybrzeżnego, obrotnice, obszary szczególnej uwagi i
tory głęboko-wodne, mający na celu redukcję potencjalnego zagrożenia dla
bezpieczeństwa żeglugi, życia i środowiska morskiego,
4) system zgłaszania statków - system meldunkowy przyjęty zgodnie z postanowieniami
prawidła 11 rozdziału V konwencji SOLAS przez Międzynarodową Organizację
Morską (IMO)

§ 3. 1. System NSSN-PL obejmuje:
1) System Wymiany Informacji Bezpieczeństwa
eglugi (SWIB ), zwany dalej
„Systemem Wymiany Informacji Bezpieczeństwa eglugi”;
2) System Kontrolno – Informacyjny dla Portów Polskich (PHICS), zwany dalej
„Systemem Kontrolno – Informacyjnym dla Portów Polskich”.
2. System Wymiany Informacji Bezpieczeństwa eglugi realizuje następujące funkcje:
1) monitorowania ruchu statków oraz przekazywania informacji na poziomie narodowym
oraz w ramach ogólnoeuropejskiego systemu SafeSeaNet;