Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw

35


1) ustanowienie kuratora do reprezentowania małoletniego w
postępowaniu o nadanie statusu uchodźcy i
2) umieszczenie małoletniego w placówce opiekuńczo-
-wychowawczej.
2. Jeżeli okoliczność, że wnioskodawcą jest małoletni bez opieki,
wyjdzie na jaw w toku postępowania, z wnioskiem, o którym mowa

w ust. 1, występuje Szef Urzędu.
3. Szef Urzędu, w miarę możliwości, uwzględniając art. 9, podejmuje
działania mające na celu odnalezienie krewnych małoletniego bez opieki.

Art. 62. 1. Organ przyjmujący wniosek doprowadza małoletniego bez opieki
do zawodowej niespokrewnionej z dzieckiem rodziny zastępczej o charakterze
pogotowia rodzinnego lub placówki opiekuńczo-wychowawczej.
2. Małoletni bez opieki przebywa w zawodowej niespokrewnionej z
dzieckiem rodzinie zastępczej o charakterze pogotowia rodzinnego lub placówce
opiekuńczo-wychowawczej, do czasu wydania orzeczenia przez sąd opiekuńczy.

Art. 63. Koszty pobytu małoletniego bez opieki w zawodowej
niespokrewnionej z dzieckiem rodzinie zastępczej o charakterze pogotowia rodzinnego
lub placówce opiekuńczo-wychowawczej oraz koszty opieki medycznej, do
zakończenia postępowania w sprawie nadania statusu uchodźcy decyzją ostateczną, są
finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do
spraw wewnętrznych, ze środków będących w dyspozycji Szefa Urzędu.

Art. 64. 1. Szef Urzędu zawiadamia kuratora małoletniego bez opieki o
terminie i miejscu przesłuchania.
2. Zawiadomienie powinno być doręczone kuratorowi w terminie
umożliwiającym mu poinformowanie małoletniego bez opieki o znaczeniu i możliwych
skutkach przesłuchania oraz o sposobie przygotowania się do przesłuchania, nie później
niż 7 dni przed terminem przesłuchania.


36



Art. 65. 1. Szef Urzędu przed przesłuchaniem poucza małoletniego bez
opieki o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na wynik
postępowania o nadanie statusu uchodźcy, oraz o możliwości zgłoszenia żądania, aby
przesłuchanie odbyło się w obecności wskazanej przez niego osoby dorosłej.
2. Przesłuchanie odbywa się w języku zrozumiałym dla małoletniego
bez opieki, w sposób dostosowany do jego wieku, stopnia dojrzałości i rozwoju
umysłowego, z uwzględnieniem okoliczności, że może mieć on ograniczoną wiedzę o
faktycznej sytuacji w kraju pochodzenia.
3. Małoletniego bez opieki przesłuchuje się w obecności:
1) kuratora;
2) wskazanej przez niego osoby dorosłej, jeżeli nie utrudni to
postępowania;
3) psychologa lub pedagoga, który sporządza opinię o stanie
psychofizycznym małoletniego.
4. Podczas przesłuchania kurator może zadawać pytania lub zgłaszać
uwagi.
5. Organ prowadzący postępowanie informuje kuratora o możliwości
utrwalenia przebiegu przesłuchania za pomocą urządzenia rejestrującego obraz lub
dźwięk.

Art. 66. Czynności w postępowaniu o nadanie statusu uchodźcy
z udziałem małoletniego bez opieki może dokonywać osoba, która spełnia co najmniej
jeden z następujących warunków:
1) ukończyła studia wyższe magisterskie na kierunku prawo i posiada
2-letni staż pracy w instytucjach, których zakres działania
obejmuje opiekę nad dzieckiem;
2) ukończyła studia wyższe magisterskie lub wyższe zawodowe i
posiada 2-letni staż pracy w administracji publicznej oraz odbyła


37


przeszkolenie w zakresie prowadzenia postępowań o nadanie
statusu uchodźcy z udziałem małoletnich;
3) ukończyła studia wyższe magisterskie na kierunkach: pedagogika,
psychologia lub socjologia oraz posiada 2-letni staż pracy w
administracji publicznej.

Art. 67. 1. Małoletniego bez opieki, wobec którego w decyzji o odmowie
nadania statusu uchodźcy orzeczono o wydaleniu, pozostawia się w placówce
opiekuńczo-wychowawczej do czasu przekazania go organom lub organizacjom kraju
pochodzenia, do których zadań statutowych należą sprawy małoletnich.
2. Koszty pobytu małoletniego bez opieki w placówce opiekuńczo-
wychowawczej i opieki medycznej w przypadku, o którym mowa w ust. 1, są
finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do
spraw wewnętrznych, ze środków będących w dyspozycji Komendanta Głównego
Straży Granicznej.

Art.
68.
1.
Cudzoziemcowi, który informuje organ prowadzący
postępowanie, że był poddany przemocy albo jest niepełnosprawny, lub którego stan
psychofizyczny stwarza domniemanie, że był poddany przemocy, Szef Urzędu
zapewnia przeprowadzenie badań lekarskich lub psychologicznych w celu
potwierdzenia tych okoliczności.
2. W przypadku gdy badanie lekarskie lub psychologiczne
potwierdzi, że cudzoziemiec był poddany przemocy lub jest niepełnosprawny,
w postępowaniu o nadanie statusu uchodźcy wykonywanie czynności następuje:
1) w warunkach zapewniających swobodę wypowiedzi,
w
sposób szczególnie taktowny, dostosowany do stanu
psychofizycznego cudzoziemca;
2) w terminie dostosowanym do jego stanu psychicznego
i fizycznego, wyznaczonym przy uwzględnieniu terminów
korzystania przez cudzoziemca ze świadczeń zdrowotnych;


38


3) z udziałem psychologa lub lekarza oraz, w miarę potrzeby, z
udziałem tłumacza płci wskazanej przez cudzoziemca.
3. W szczególnych przypadkach, gdy uzasadnia to stan zdrowia
cudzoziemca, wykonywanie czynności w postępowaniu o nadanie statusu uchodźcy
odbywa się w miejscu pobytu cudzoziemca.
4. Cudzoziemcowi przebywającemu w ośrodku, gdy wymaga tego
jego stan fizyczny lub psychiczny, zapewnia się przewóz w celu złożenia zeznań i
oświadczeń w postępowaniu o nadanie statusu uchodźcy lub skorzystania ze świadczeń
zdrowotnych.

Art. 69. W stosunku do cudzoziemca, którego badanie lekarskie potwierdziło,
że był poddany przemocy lub jest niepełnosprawny, czynności w postępowaniu o
nadanie statusu uchodźcy oraz związane z udzielaniem pomocy w ośrodku mogą być
wykonywane przez osobę płci wskazanej przez cudzoziemca, która odbyła szkolenie
przygotowujące do pracy z osobami poszkodowanymi na skutek przestępstwa lub
poddanymi przemocy i z osobami niepełnosprawnymi.

Rozdział 5
Pomoc dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy

Art. 70. 1. Wnioskodawcy oraz osobie, w imieniu której wnioskodawca
występuje, zapewnia się pomoc socjalną i opiekę medyczną oraz można zapewnić
pomoc w dobrowolnym powrocie do kraju, do którego mają prawo wjazdu, zwaną dalej
„pomocą w dobrowolnym powrocie”.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do cudzoziemca, który:
1) korzysta z ochrony uzupełniającej,
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie zgody na pobyt tolerowany
– po upływie okresów, o których mowa w art. 74 ust. 1;


39


3) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony,
zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt
rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich;
4) przebywa w placówce opiekuńczo-wychowawczej;
5) przebywa w strzeżonym ośrodku lub w areszcie w celu
wydalenia;
6) jest tymczasowo aresztowany lub odbywa karę pozbawienia
wolności.
3. Wniosek cudzoziemca, o którym mowa w ust. 2, o udzielenie
pomocy socjalnej, medycznej lub w dobrowolnym powrocie pozostawia się bez
rozpoznania.
4. Cudzoziemcowi, który przed upływem 2 lat od dnia udzielenia mu
pomocy w dobrowolnym powrocie, złożył kolejny wniosek o nadanie statusu uchodźcy,
przysługuje wyłącznie pomoc medyczna oraz pomoc socjalna w postaci świadczenia
pieniężnego w wysokości jednej trzeciej świadczenia pieniężnego udzielanego w
przypadkach, o których mowa w art. 72.
5. Jeżeli w toku postępowania prowadzonego w związku z kolejnym
wnioskiem o nadanie statusu uchodźcy okaże się, że istnieją nowe okoliczności
prześladowania w stosunku do podnoszonych przez cudzoziemca w poprzednim
postępowaniu, Szef Urzędu, w drodze decyzji, przyznaje cudzoziemcowi pomoc na
zasadach ogólnych.

Art. 71. 1. Pomoc socjalna obejmuje:
1) pomoc udzielaną w ośrodku, w tym:
a) zakwaterowanie,
b) całodzienne wyżywienie zbiorowe lub ekwiwalent
pieniężny w zamian za wyżywienie,
c) kieszonkowe na drobne wydatki osobiste,