Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw

26
do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników (wypłata dywidendy). Umowa
spółki może przewidywać inny sposób podziału zysku, np. przeniesienie go do
kapitału zapasowego lub innego funduszu celowego, przeznaczenie na pokrycie
strat lub na działalność inwestycyjną. rodki zgromadzone w tych funduszach to
przysługująca wspólnikom, a niepodzielona i niewypłacona dywidenda (art. 191
i 192 K.s.h.).
Problem pojawia się w momencie przekształcania spółki kapitałowej w spółkę
osobową wymienioną w Kodeksie spółek handlowych. Powstają bowiem
wątpliwości, czym dla celów podatkowych są środki zgromadzone na kapitale
zapasowym lub funduszu celowym, pochodzące z niepodzielonej i niewypłaco-
nej dywidendy (zysku) z lat poprzednich.
Propozycja zmiany art. 24 ust. 5 ustawy (dochody z tytułu udziału w zyskach
osób prawnych), polegająca na dodaniu pkt 8, ma na celu wskazanie w jedno-
znaczny sposób, iż w takim przypadku niepodzielone zyski w spółce kapitałowej
będą stanowiły przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych i tym sa-
mym będą podlegały opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.
Art. 1 pkt 11 projektu dotyczy art. 25 ustawy (podmioty powiązane).
Wprowadzenie do art. 25 ustawy nowych ust. 6b i 6c związane jest z koniecz-
nością uregulowania w przepisach prawa polskiego zasad prowadzenia postępo-
wania porozumiewawczego oraz arbitrażowego, w związku z przystąpieniem
Polski do Konwencji zawartej w dniu 23 lipca 1990 r. w sprawie eliminowania
podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków powiązanych) (dalej:
konwencja arbitrażowa) oraz przyjęciem przez Radę Unii Europejskiej Kodeksu

4) Ustawa z dnia 8 czerwca 2006 r. o ratyfikacji Konwencji, sporządzonej w Brukseli dnia 8 grudnia
2004 r., w sprawie przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Re-
publiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej
Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Konwencji w sprawie eliminowania podwójne-
go opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych, sporządzonej w Bruk-
seli dnia 23 lipca 1990 r., zmienionej Konwencją w sprawie przystąpienia Republiki Austrii, Republiki
Finlandii, Królestwa Szwecji do Konwencji w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w
przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych, sporządzoną w Brukseli dnia 21 grudnia
1995 r., oraz Protokołem zmieniającym Konwencję w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowa-
nia w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych, sporządzonym w Brukseli dnia 25 ma-
ja 1999 r. (Dz. U. Nr 144, poz. 1039).

27
postępowania wspierającego skuteczne wykonanie konwencji arbitrażowej
(dalej: kodeks postępowania), stanowiącego zobowiązanie polityczne skierowane
do państw członkowskich UE.
Zmienionym art. 25 ust. 8 ustawy Minister Finansów zobowiązany zostanie do
określenia, przy uwzględnieniu zobowiązań wynikających z konwencji arbitra-
żowej oraz kodeksu postępowania, ogólnych zasad prowadzenia procedur, zmie-
rzających do wyeliminowania negatywnych skutków dokonania przez organ po-
datkowy jednego państwa korekty zysków przedsiębiorstwa powiązanego
z przedsiębiorstwem położonym w innym państwie członkowskim.
Zasady te będą mogły mieć również zastosowanie do procedur wzajemnego po-
rozumiewania się prowadzonych w oparciu o umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania, których stroną jest Polska.
Art. 1 pkt 12 projektu dotyczy art. 26 ustawy (odliczenia od podstawy opodat-
kowania).
Art. 1 pkt 12 lit. a nadaje nowe brzmienie ostatniemu zdaniu w pkt 2 w ust. 1
oraz dodaje w ust. 1 pkt 2a.
Zmiana ostatniego zdania w pkt 2 w ust. 1 jest zmianą porządkową i polega na
zastąpieniu wyrazów „wolny od podatku na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c” wy-
razami „zwolniony od podatku na podstawie ustawy”.
Dodanie pkt 2a w ust. 1 oraz ust. 13b i 13c w art. 26 ustawy (tj. zmiana zapropono-
wana w lit. c), umożliwia podatnikom odliczenie od dochodu składek zapłaconych
za granicą na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne i pozostaje w związku z orze-
czeniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt K 18/06.
Zgodnie z pkt 1 tego orzeczenia, art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodo-
wym od osób fizycznych w zakresie, w jakim wyłącza możliwość odliczenia
przez podatników, o których mowa w art. 27 ust. 9 tej ustawy, od dochodu lub
podatku z działalności wykonywanej poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej
zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne, w sytuacji gdy składki te nie
zostały odliczone od dochodu w państwie członkowskim Unii Europejskiej, na

28
terenie którego działalność ta była wykonywana, jest niezgodny z art. 32
w związku z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Z tych względów należało dokonać zmiany polegającej na dodaniu w art. 26
ustawy pkt 2a w ust. 1 oraz ust. 13b i 13c (lit. c projektu).
Na podstawie pkt 2a w ust. 1 w art. 26 ustawy (lit. a projektu), podatnik będzie
mógł odliczyć od dochodu składki zapłacone na obowiązkowe ubezpieczenie
społeczne w państwie należącym do UE, EOG oraz Konfederacji Szwajcarskiej,
pod warunkiem że składki te nie zostały odliczone od dochodu lub podatku
w państwie należącym do UE, EOG oraz Konfederacji Szwajcarskiej, gdzie wy-
konywał działalność (lit. c projektu – w zakresie dodawanego ust. 13b).
Mimo iż wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wyłącznie państw należą-
cych do UE, należało przepis ten rozciągnąć na państwa należące do EOG oraz
na Konfederację Szwajcarską:
– ponieważ przepisy aktów prawnych UE mają zastosowanie także do państw
należących do EOG (w skład którego wchodzą wszystkie państwa członkow-
skie UE oraz Islandia, Norwegia i Lichtenstein),
– z uwagi na zawartą przez Wspólnotę Europejską i jej państwa członkowskie
umowę z Konfederacją Szwajcarską w sprawie swobodnego przepływu osób
(Dz. Urz. WE L 114 z 30.04.2002 r., str. 6).
Brak takiej możliwości mógłby skutkować zaskarżeniem przepisu do ETS,
z uwagi na nieprzestrzeganie postanowień TWE, gwarantującego swobodny
przepływ osób w ramach należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego.
Odliczenie składek zapłaconych za granicą będzie dotyczyło wyłącznie tych
składek, których podstawą wymiaru jest dochód podlegający opodatkowaniu.
Takie samo zastrzeżenie występuje przy odliczeniu składek opłacanych
w polskim systemie ubezpieczeń społecznych.
Natomiast dodawany ust. 13c wprowadza zasadę mającą na celu zapewnienie
organom podatkowym możliwości weryfikacji informacji dotyczących odlicze-
nia od dochodu składek na ubezpieczenie społeczne zapłaconych w innych

29
państwach członkowskich UE, EOG lub w Konfederacji Szwajcarskiej. Nie-
zbędne jest zatem istnienie podstawy prawnej do wymiany informacji między
Rzecząpospolitą Polską a innymi państwami członkowskimi UE, EOG lub Kon-
federacją Szwajcarską.
Przepis ten zapewnia wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego.
Przepisy te muszą wejść w życie z dniem 1 grudnia 2008 r., gdyż zgodnie
z wyrokiem art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy traci moc obowiązującą z dniem
30 listopada 2008 r.
Art. 1 pkt 12 lit. b nadaje nowe brzmienie pkt 2 w ust. 6e. Podstawa prawna do
wymiany informacji może wynikać nie tylko z umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania, ale także z innych umów międzynarodowych, ratyfikowanych
przez Rzeczpospolitą Polską, np. Konwencji Strasburskiej o wzajemnej pomocy
administracyjnej w sprawach podatkowych, sporządzonej w Strasburgu dnia
25 stycznia 1988 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 141, poz. 913). Z tego powodu należało
uwzględnić w przepisie także inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, które
dają podstawę do wymiany informacji podatkowych.
Art. 1 pkt 13 projektu dotyczy art. 27b ustawy (odliczenie składek na ubezpie-
czenie zdrowotne).
Art. 1 pkt 13 projektu nadaje nowe brzmienie ust. 1 i dodaje ust. 4, umożliwiając
podatnikom zmniejszenie podatku o zapłacone za granicą składki na obo-
wiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.
Zmiany te pozostają w związku z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego
z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt K 18/06.
Zgodnie z pkt 2 tego orzeczenia, art. 27b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym
od osób fizycznych, w zakresie w jakim wyłącza możliwość odliczenia przez
podatników, o których mowa w art. 27 ust. 9 tej ustawy, od podatku należnego
z tytułu działalności wykonywanej poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej
zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne, w sytuacji gdy składki te nie
zostały odliczone od dochodu w państwie członkowskim UE, na terenie którego

30
działalność ta była wykonywana jest niezgodny z art. 32 w związku z art. 2 Kon-
stytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Z tych względów należało dokonać zmiany polegającej na nadaniu nowego
brzmienia ust. 1 oraz dodaniu ust. 4 w art. 27b ustawy.
Na podstawie pkt 2 w ust. 1 w art. 27b ustawy (lit. a projektu), podatnik będzie
mógł odliczyć od podatku składki zapłacone na obowiązkowe ubezpieczenie
zdrowotne w państwie należącym do UE, EOG oraz Konfederacji Szwajcarskiej,
pod warunkiem że składki te nie zostały odliczone od dochodu lub podatku
w państwie należącym do UE, EOG oraz Konfederacji Szwajcarskiej, gdzie
wykonywał działalność lub na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2a (lit. b projektu –
dodawany ust. 4).
Pomimo, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wyłącznie państw nale-
żących do UE, należało przepis ten rozciągnąć na państwa należące do EOG oraz
na Konfederację Szwajcarską:
– ponieważ przepisy aktów prawnych UE mają zastosowanie także do państw
należących do EOG (w skład którego wchodzą wszystkie państwa członkow-
skie UE oraz Islandia, Norwegia i Lichtenstein),
– z uwagi na zawartą przez Wspólnotę Europejską i jej państwa członkowskie
umowę z Konfederacją Szwajcarską w sprawie swobodnego przepływu osób
(Dz.Urz. WE L 114 z 30.04.2002, str. 6).
Brak takiej możliwości mógłby skutkować zaskarżeniem przepisu do ETS,
z uwagi na nieprzestrzeganie postanowień TWE, gwarantującego swobodny
przepływ osób w ramach należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego.
Ponadto w dodawanym ust. 4 wprowadzono zasadę mającą na celu zapewnienie
organom podatkowym możliwości weryfikacji informacji dotyczących odli-
czenia od podatku składek na ubezpieczenie zdrowotne zapłaconych w innych
państwach członkowskich UE, EOG lub w Konfederacji Szwajcarskiej. Nie-
zbędne jest zatem istnienie podstawy prawnej do wymiany informacji pomiędzy
Rzecząpospolitą Polską a innymi państwami członkowskimi UE, EOG lub