eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPrawoGrupypl.soc.prawopomoc on line
Ilość wypowiedzi w tym wątku: 4

  • 1. Data: 2003-09-23 19:41:10
    Temat: pomoc on line
    Od: "_Rafi_" <r...@p...pl>

    Witam!

    Interesuje mnie otrzymanie pomycy on line na temat separacji malzenskiej.
    Czy ktos wie, gdzie moge zapoznac sie ze szczegolami?

    Bardzo prosze o powazne potraktowanie moje prosby.

    pozdrwiam

    --
    pozdro
    ------------------
    rafi carv :>
    ------------------



  • 2. Data: 2003-09-24 15:38:08
    Temat: Re: pomoc on line
    Od: "MS" <michal[!nospam!]@sympatia.pl>


    > Interesuje mnie otrzymanie pomycy on line na temat separacji malzenskiej.
    > Czy ktos wie, gdzie moge zapoznac sie ze szczegolami?

    Poszukaj w necie ustawy KODEKS RODZINNY I OPIEKUŃCZY, tam jest
    uregulowana kwestia separacji - jeżeli o taką pomoc ci chodzi !

    Pozdro

    sap



  • 3. Data: 2003-09-25 17:32:02
    Temat: Re: pomoc on line
    Od: "_Rafi_" <r...@p...pl>

    > Poszukaj w necie ustawy KODEKS RODZINNY I OPIEKUŃCZY, tam jest
    > uregulowana kwestia separacji - jeżeli o taką pomoc ci chodzi !


    dzieki

    --
    pozdro
    ------------------
    rafi carv :>
    ------------------



  • 4. Data: 2003-09-29 12:06:55
    Temat: Re: pomoc on line
    Od: "ania" <b...@h...com>

    Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy, Kodeks Cywilny, Kodeks Postępowania Cywilnego,
    oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 52 z 1999 r. poz. 532)
    Od strony materialnej separację normują przepisy działu V, tytułu I k.r.o.,
    a szczególnie zawarte tam przepisy art. art. 611-616 k.r.o.

    Natomiast w kwestiach formalnych, odnoszących się do postępowania w sprawach
    o separację przystosowano przepisy kodeksu postępowania cywilnego dotyczące
    rozwodu, tj. art. 425 i następne k.p.c. objęte rozdziałem 1 i 2, działu I,
    tytułu VII k.p.c. dotyczących postępowania w sprawach małżeńskich.

    Ponadto rozszerzone zostały przepisy art. 567 k.p.c. normujące w art. art.
    5671-5675 kwestie postępowań niepro-cesowych w razie jednoczesnego,
    wspól-nego wnioskowania małżonków o orzeczenie separacji na ich zgodny
    wniosek (z podstawy art. 611 § 3 k.r.o.), jak również o zniesienie separacji
    (art. 616 k.r.o.).

    II

    Wprowadzona obecnie do prawa polskiego separacja małżeńska jest - jak wyżej
    podkreślono - instytucją samodzielną i rzeczywiście niezależną od rozwodu,
    nie poprzedzającą rozwodu, ani nie zastępującą rozwodu. Tę niezależność
    ilustruje m.in. usytuowanie jej w k.r.o. po przepisach traktujących o
    rozwodzie.

    Celem tej nowej, mocno polemicznej przed uchwaleniem instytucji,
    wprowadzonej słusznie do polskiego prawa rodzinnego - jest zorganizowanie w
    sposób prawny, tak często spotykanej w życiu społecznym separacji
    faktycznej, tj. faktycznego rozłączenia małżonków.

    Jednocześnie separacja nie likwiduje, jak w przypadku rozwodu, możliwości
    pojednania się małżonków i przywrócenia wspólnoty małżeńskiej.

    Ma zatem niewątpliwy walor ochronny dla istniejącej rodziny, umożliwiający
    kontynuację małżeństwa i rodziny. Jest to szczególnie ważne ze względu na
    dobro wspólnych dzieci małżonków, jak również społeczne funkcje małżeństwa.



    III

    Art. 611 k.r.o. zawiera w swej treści przesłanki i materialne podstawy
    separacji: w § 1 przewiduje przesłankę pozytywną, która musi być spełniona w
    kierunku orzeczenia separacji, a mianowicie istnienie w małżeństwie jedynie
    rozkładu zupełnego, polegającego na ustaniu podstawowych więzi małżeńskich,
    tj. więzi uczuciowej, gospodarczej i fizycznego współżycia.

    w § 2 zaś zawiera przesłanki negatywne - przeciwne separacji, a więc wzgląd
    na dobro wspólnych małoletnich dzieci, jak również sprzeczność żądania i
    orzekania separacji z zasadami współżycia społecznego, np. z interesem
    szczególnie niesprawnych lub chorych dzieci pełnoletnich.

    Jak z powyższego wynika art. 611 k.r.o. nie powtarza negatywnej przesłanki
    rozwodu z art. 56 § 3 k.r.o., tj. nie uwzględnia zasady rekryminacji -
    wyłączającej możliwość domagania się separacji przez małżonka wyłącznie
    winnego rozkładu i braku zgody na to ze strony małżonka drugiego -
    niewinnego. Drugi małżonek został w postępowaniu o separację pozbawiony tej
    dyspozycyjności w sporze.

    Małżonek wyłącznie winny spowodowania rozkładu może więc swobodnie domagać
    się orzeczenia separacji.

    W porównaniu z instytucją rozwodu ustawowe przesłanki separacji są więc
    bardziej liberalne i dostępne dla zainteresowanych małżonków.

    Natomiast § 3 art. 611 k.r.o. wprowadza możliwość orzeczenia separacji na
    podstawie zgodnego żądania małżonków, wyrażonego we wspólnym wnio-

    sku, w trybie nieprocesowym przed właściwym sądem okręgowym, pod warunkiem,
    że małżonkowie ci nie mają wspólnych małoletnich dzieci. Musi przy tym być
    spełniona oczywista przesłanka separacji, a mianowicie realny rozkład
    zupełny w małżeństwie wnioskodawców.

    W każdym postępowaniu o separację sąd orzekający ma bowiem obowiązek badania
    i ustalenia istnienia pozytywnej przesłanki. W świetle § 3 art. 611 k.r.o. o
    separacji sąd może, ale nie musi orzec na podstawie zgodnego żądania
    małżonków. Sąd nadto może i powinien rozważyć, czy przeciwko orzeczeniu
    separacji nie przemawiają zasady współżycia społecznego chroniące np.
    pełnoletnie lecz kalekie dziecko wymagające pieczy obojga rodziców.

    W postępowaniu o separację sąd zawsze przeprowadza rozprawę, nawet w razie
    zgodnego wniosku. Ma też obowiązek skłaniania małżonków do pojednania i
    kontynuowania wspólnoty małżeńskiej (art. 5673 § 2, zd. 1 k.p.c.).
    Orzeczenie o separacji - na zgodny wniosek małżonków nie mających wspólnych
    małoletnich dzieci, mimo trybu nieprocesowego i orzekania sądu w składzie
    jednoosobowym (bez ławników) nie może być bowiem formalnością.

    Sąd orzekający w tym postępowaniu jak również w procesie o separację
    obowiązany jest zawsze przeprowadzić dowód z przesłuchania małżonków po
    myśli art. 432 k.p.c.

    Jeżeli z wnioskiem o separację wystąpi tylko jeden z małżonków, to
    zastosowanie § 3 art. 611 k.r.o. nie wchodzi w rachubę i rozpoznanie takiego
    żądania powinno nastąpić według przepisów art. 425 i nast. k.p.c.,
    traktujących o procesowych aspektach rozwodu i separacji. Natomiast w razie
    wycofania się ze zgodnego wniosku jednego z małżonków w toku postępowania
    nieprocesowego ulega ono umorzeniu (art. 5672 § 1 k.p.c.).

    Orzekane w sprawach o separację wyroki lub postanowienia mają skutek
    konstytutywny, tzn. tworzą, zmieniają prawo lub stosunek prawny, i to z
    chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.



    IV

    Art. 612 k.r.o. określa wzajemne relacje pomiędzy separacją a rozwodem.
    Instytucje te są wzajemnie niezależne, lecz determinowane treścią żądania
    małżonków i istnieniem materialnych podstaw. W postępowaniu rozwodowym, jak
    również w postępowaniu o separację sąd orzekający reaguje bowiem tylko na
    konkretne żądanie o rozwód albo o separację, odnosząc się pozytywnie do
    żądania w pełni uzasadnionego.

    Wynika to z treści § 1 art. 612 k.r.o. stanowiącego, że "Jeżeli jeden z
    małżonków żąda orzeczenia separacji, a drugi orzeczenia rozwodu, i żądanie
    to jest uzasadnione, sąd orzeka rozwód", oraz z § 2 art. 612 k.r.o., że
    "Jeżeli jednak orzeczenie rozwodu nie jest dopuszczalne" z braku wszystkich
    przesłanek prawem przewidzianych, a żądanie orzeczenia separacji jest
    uzasadnione, sąd orzeka separację".

    V

    Art. 613 k.r.o. traktuje o zakresie i przed-miocie rozstrzygnięć, które poza
    zagadnieniem głównym powinny lub mogą nastąpić w sprawach o separację.

    Według § 1 art. 613 k.r.o. przy orzekaniu w procesie stosuje się podobnie
    jak w rozwodzie - przepisy art. 57 § 1-2 oraz art. 58 § 1-4 k.r.o., zaś w
    myśl § 2 tego przepisu w postępowaniu (nieprocesowym) na zgodny i wspólny
    wniosek małżonków sąd nie orzeka o winie. Sąd nie orzeka o winie również w
    procesie wskutek zmiany stanowisk stron, gdy ostatecznie zgodnie wnieśli i
    zażądali aby sąd zaniechał orzekania o winie. Ma tu zastosowanie art. 57 § 2
    k.r.o.

    Stosowanie zaś art. 58 § 1-4 k.r.o. na gruncie sprawy o separację jest
    analogiczne do rozwodu.

    Sąd z urzędu musi rozważać zagadnienie winy, orzekać o władzy rodzicielskiej
    nad wspólnymi małoletnimi dziećmi, o alimentach i o zakresie korzystania
    przez małżonków po orzeczeniu separacji z mieszkania wspólnie zajmowanego.

    Na żądanie jednej strony sąd może orzec eksmisję drugiego małżonka ze
    wspólnie zajmowanego mieszkania i o podziale majątku wspólnego, jeśli nie
    będzie tamowało to postępowania, oraz o kontaktach osobistych (widzeniach) z
    małoletnimi dziećmi małżonków, a na zgodny wniosek stron - o podziale
    wspólnego mieszkania, jeśli jest możliwy, oraz o przyznaniu wspólnego
    mieszkania jednemu z małżonków, jeśli drugi wyraża zgodę na opuszczenie tego
    mieszkania bez otrzymania innego lokalu.



    VI

    Art. 614 k.r.o. odnosi się do skutków orzeczenia separacji, która - jak
    wskazano wyżej - powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu w
    formie wyroku lub postanowienia.

    Orzeczenie separacji prowadzi przede wszystkim do uchylenia prawnego
    obowiązku małżonków wspólnego pożycia i wyłącza wierność małżeńską.

    Powoduje rozdzielność majątkową, likwiduje domniemanie prawne pochodzenia
    dziecka od męża matki, jeśli urodziło się po upływie 300 dni od
    uprawomocnienia się orzeczenia o separacji, uprawnia do dochodzenia
    alimentów z podstawy art. 60 § 1 i 2 k.r.o., z wyłączeniem § 3. Powoduje też
    ustanie obowiązku z art. 24 k.r.o., wygaśnięcie obowiązku z art. 27 k.r.o.,
    niemożliwość stosowania art. 28 k.r.o. Wyłączone zostaje również wzajemne
    dziedziczenie z ustawy separowanych małżonków (art. 935 § 1 k.c.), jak
    również dziedziczenie małżonka, jeśli spadkodawca wystąpił o orzeczenie
    separacji z jego winy, a żądanie to było uzasadnione (art. 940 § 1 k.c.).

    Prawomocne orzeczenie o separacji stanowi, podobnie jak przy rozwodzie,
    podstawę wpisania wzmianki o separacji do aktu małżeństwa. Jest przekazywane
    do urzędu stanu cywilnego, w którym zarejestrowane zostało małżeństwo.

    W szczególności orzeczenie separacji rodzi skutki jak przy rozwodzie, chyba
    że ustawa stanowi inaczej (§ 1); małżonek pozostający w separacji nie może
    zawrzeć innego małżeństwa (§ 2); małżonkowie pozostający w separacji
    obowiązani są do wzajemnej pomocy, gdy wymagają tego względy słuszności (§
    3); alimentacja małżonków pozostających w separacji jest możliwa według art.
    60 § 1 i 2 z wyłączeniem § 3 tego przepisu (§ 4); a w myśl § 5 - w razie
    orzeczenia separacji nie wchodzi w rachubę przepis art. 59 k.r.o. o powrocie
    do poprzedniego nazwiska; jest to możliwe tylko według ustawy o zmianie
    imion i nazwisk w postępowaniu administracyjnym (Dz.U. Nr 59 z 1963 r.,poz.
    328 z późn. zm.).

    Obowiązek wzajemnej pomocy separowanych małżonków na zasadzie słuszności nie
    jest równoznaczny z zasadą równej stopy życiowej i odnosi się nie tylko do
    kwestii materialnych, lecz innych, np. pomocy duchowej, psychicznego
    wsparcia.

    Uchylanie się od tego obowiązku małżonków pozostających w separacji może
    skutkować w przyszłym procesie rozwodowym w sferze winy VII

    Art. 615 k.r.o. przewiduje konsekwencje separacji w postaci rozdzielności
    majątkowej. Rozdzielność ta powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia
    o separacji i w obecnym stanie prawnym nie ma możliwości orzekania przy
    separacji o wcześniejszym ustaniu wspólności majątkowej. Rozdzielność
    majątkowa powstaje z mocy prawa i nie jest ilustrowana w samym orzeczeniu o
    separacji. Orzeczenie separacji, skutkujące rozdzielnością majątkową, daje
    więc możliwość dokonania podziału majątku wspólnego małżonków na zasadach
    określonych w przepisach art. art. 42-46 k.r.o.

    VIII

    Art. 616 k.r.o. wprowadza instytucję zniesienia separacji. Następuje na
    zgodne żądanie separowanych małżonków, wyrażone we wspólnym wniosku, w
    trybie nieprocesowym przed właściwym sądem okręgowym (§ 1 art. 616 k.r.o.
    oraz art. 5671 i następne k.p.c.). Z chwilą uprawomocnienia się
    konstytutywnego postanowienia o zniesieniu separacji ustają skutki separacji
    (§ 2 art. 616 k.r.o.) i następuje przywrócenie stanu prawnego sprzed
    orzeczenia separacji - "Z chwilą zniesienia separacji ustają jej skutki".

    Znosząc separację sąd obowiązany jest z urzędu rozstrzygnąć o władzy
    rodzicielskiej nad wspólnymi małoletnimi dziećmi małżonków, a na zgodny
    wniosek małżonków orzeka o utrzymaniu rozdzielności majątkowej (§ 3 art. 616
    k.r.o.).

    W postępowaniu o zniesienie separacji sąd jest związany zgodnym wnioskiem
    małżonków, niezależnym od czasu, przy czym zachodzi tu domniemanie
    pojednania, powrotu małżonków do wspólności i kontynuowania małżeństwa,
    nawet gdy nie jest to w pełni zgodne z rzeczywistością, a małżonkowie fakt
    pojednania zgodnie przedłożą sądowi.

    Niedopuszczalne jest orzeczenie o zniesieniu separacji, gdy zażąda tego
    tylko jeden z małżonków. Jeśli w toku postępowania o zniesienie separacji
    choćby jeden z małżonków wycofał się ze wspólnego wniosku, to sąd musi
    postępowanie w tym przedmiocie umorzyć.

    Jeśli w postępowaniu o zniesienie separacji małżonkowie nie wystąpią ze
    zgodnym żądaniem o utrzymanie rozdzielności majątkowej, to następuje
    przywrócenie systemu majątkowego poprzedzającego orzeczenie separacji, a
    małżonkowie mogą stanowić o jego ewentualnej zmianie w drodze umowy.

    IX

    Dla rozstrzygania zagadnień separacji ustawodawca przyjął właściwość
    rzeczową sądów okręgowych, wyłącznie właściwych miejscowo w procesie według
    art. 41 k.p.c., zaś w postępowaniu nieprocesowym realizowanym na wspólny i
    zgodny wniosek małżonków według art. 5671 k.p.c. Do procesu z powództwa o
    orzeczenie separacji stosuje się przepisy art. 425 i nast. k.p.c., w tym na
    podstawie art. 432 k.p.c. w każdej sprawie powinien być przeprowadzony dowód
    z przesłuchania stron (art. 432 k.p.c.), jak również z mocy art. 436 k.p.c.
    musi być przeprowadzone posiedzenie pojednawcze przed merytorycznym
    rozpoznaniem sprawy.

    Wpis od pozwu o separację jest stały i wynosi 500 zł, natomiast od zgodnego
    wniosku wynosi 100 zł.

    Ustawodawca zmusza adwokatów do uiszczenia tych opłat stałych od razu na
    pismach przygotowawczych - pozwach albo wnioskach inicjujących postępowanie
    w przedmiocie orzeczenia separacji, jak również jej zniesienia.

    Rozporządzenie nowelizujące przepisy o wpisach w sprawach cywilnych zawarte
    zostało w Dz.U. Nr 91 z 1999 r., poz. 1038.

    Petitum żądania głównego w sprawach o separację sprowadza się do wnios-

    kowania o orzeczenie separacji w małżeństwie stron, zawartym w konkretnym
    czasie przed kierownikiem konkretnego urzędu stanu cywilnego,
    zarejestrowanym pod określoną pozycją - ze wskazaniem winy jednej strony lub
    winy obu stron.

    Jest to sytuacja analogiczna jak przy żądaniu rozwodu. Natomiast wniosek o
    orzeczenie separacji w trybie nieprocesowym nie zawiera żądania o winie,
    również nie wymaga tego pozew o orzeczenie separacji z zaniechaniem
    orzekania o winie.

    Dalsze wnioski przewidziane art. 58 § 1-4 k.r.o. formułujemy jak w pozwach
    rozwodowych, w tym mają tu zastosowanie również przepisy o przysądzeniu
    kosztów, jak również o rozstrzygnięciach tymczasowych na gruncie art. 443 i
    nast. k.p.c.

    Uzasadnienie żądania separacji jest podobne jak przy żądaniu rozwodu, oparte
    na dokumentach stanu cywilnego, rozkład zupełny pożycia małżeńskiego musi
    wynikać co najmniej z przesłuchania małżonków, lub innych dowodów, z reguły
    osobowych, które muszą również obrazować sytuację i interes wspólnych
    małoletnich dzieci małżonków.

    Ustawa nie zawiera zakazu przekształcenia przedmiotowego powództwa przez
    powoda z rozwodu na separację i odwrotnie na podstawie art. 193 § 3 k.p.c.

    Ma tu odniesienie teza 15 do art. 193 k.p.c. w komentarzu sędziów Sądu
    Najwyższego T. Erecińskiego, J. Gutowskiego i M. Jędrzejewskiej zawarta w
    tomie I na str. 378 o treści jak następuje:

    "Zmiana powództwa, która prowadzi do wystąpienia z nowym roszczeniem zamiast
    pierwotnie dochodzonego zawiera w sobie dorozumiane cofnięcie pierwotnie
    zgłoszonego żądania. Sytuacja taka odpowiada swoim charakterem takiej, jaka
    powstaje w wyniku cofnięcia pozwu. Dlatego też w takim przypadku zmiana
    powództwa powinna być uzależniona od zgody pozwanego (art. 203 § 1). Jeżeli
    zatem pozwany nie wyrazi zgody na proponowaną zmianę powództwa, pozostaje do
    rozważenia albo rezygnacja z tej zmiany, albo potraktowanie jej jako
    samodzielnego powództwa i rozpatrzenie w odrębnym postępowaniu".

    Orzeczenie separacji nie tamuje możliwości dochodzenia rozwodu nawet przez
    małżonka, z którego winy orzeczono separację, jeśli wykaże on drugiemu
    małżonkowi współwinę w przyczynieniu się do utrwalenia małżeńskiego
    rozkładu, lub uzyska jego zgodę na orzeczenie rozwodu.

    Takim przykładem współwiny w rozwodzie, mimo orzeczenia separacji z winy
    jednego małżonka, może być np. brak pozytywnej reakcji drugiego małżonka na
    prośby udzielenia pomocy przewidzianej w przepisach art. 614 § 3 i 4 k.r.o.


    Użytkownik "_Rafi_" <r...@p...pl> napisał w wiadomości
    news:3f70a1d7@news.home.net.pl...
    > Witam!
    >
    > Interesuje mnie otrzymanie pomycy on line na temat separacji malzenskiej.
    > Czy ktos wie, gdzie moge zapoznac sie ze szczegolami?
    >
    > Bardzo prosze o powazne potraktowanie moje prosby.
    >
    > pozdrwiam
    >
    > --
    > pozdro
    > ------------------
    > rafi carv :>
    > ------------------
    >
    >


strony : [ 1 ]


Szukaj w grupach

Szukaj w grupach

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1