Tiger napisał(a):

>
> Johnson, pojdz na ryby, to naprawde uspokaja i zmienia nastawienie do
> ludzi...
>

Ja po prostu nie wierze w zbiegi okoliczności ...
A ludzie jacy są każdy widzi ...


--
@ Johnson

--- za treść postu nie odpowiadam
"Większość naszych błędów jest bardziej wybaczalna niż środki,
którymi staramy się je ukryć."

do góry

adwokat to po pierwsze, on ci podpowie jak to rozwiazac, jest pewnie
wiele wyjsc, to zalezy czy laska sie zlamie czy bedzie isc w zaparte,
postrasz ja ze jak nie odda ci dzieciaka to bedziesz placil zasadzone
400 zeta, powiedz ze masz juz swiadkow na to jak rozwiazle prowadzi
zycie twoja exi masz juz adwokata, jak jej zmieknie rura to ci da
dziecko i juz spokojnie bedziesz mogl rozwiazywac sprawe w sadzie,
natomiast jesli sie uprze i nie da , to czym predzej do sadu z tym
adwokatem lec, swiadkowie(najlepiej rodzina, wspolpracownicy, ale nie
koledzy z pilki ;), opinie itp. i zycze zeby ci sie udalo

--
Pozdro Harry
gg 833844
!!! Popraw adres przy odpowiadaniu !!!

do góry

Witam.

Z tego co mi wiadomo, matce jest ciężko odebrać dziecko, nawet w przypadku
braku zameldowania.
Myslę, że naprawdę beż DOBREGO adwokata się nie uda, a wrazie procesu licz
się z tym, że będą prane naprawdę wielkie brudy, sprawa taka nie trwa
miesiąc, może przeciągnąć się dłóżej ( takie nasze sądy ).


Cóz jednak życzę Ci powodzenia na tej "wojennej" ścieżce.
Mam nadzieję, że Ci się uda, bo tak naprawdę ojcowie to nie ostatecznośc
ani zło konieczne.


Pozdrawiam

Andrzej Neuman


Andrzej Neuman

do góry

>> Johnson, pojdz na ryby, to naprawde uspokaja i zmienia nastawienie do
>> ludzi...
>
> Ja po prostu nie wierze w zbiegi okoliczności ...
> A ludzie jacy są każdy widzi ...

Ja tez nie wierzylem w zbiegi okolicznosci, dopoki nie zdalem sobie sprawy,
ze to objaw rozgoryczenia, utraty wiary w ludzi i zaufania do nich. Taki
pierwszy objaw depresji. Uwierz mi, ze wiara w ludzi daje duzo wiecej
zyskow, niz strat. Chocby z takiej prostej przyczyny, ze gdy wierzysz w
drugiego czlowieka, to dajesz mu prawo do wierzenia w Ciebie.

Jesli chodzi o Krzyska - intuicja mowi mi, ze ta opowiesc jest prawdziwa,
nawet jezeli nie w 100%, to przynajmniej w przewazajacej wiekszosci.
Swiadczy o tym chocby jej chaotycznosc. Przebija z niej tez w sumie obawa o
posadzenie o brak prawdomownosci, co sugeruje, ze kolega Krzysiek naciaga
rzeczywistosc, ktora jednak nie przedstawia sie w jasnych barwach.
Naciaganie zapewne podyktowane jest obawa o wynik, ktory (jak wiadomo z
opinii obiegowych) na pozycji ojca kontra matka jest niemal z gory
przesadzony. Dalej - sam Krzysiek chyba jest osoba niezbyt poradna. Tlumaczy
to dlugie utrzymywanie sie status quo i jego brak obycia, reakcji, itd.
Ogolnie... przeczytaj uwaznie to, co napisal i postaraj sie naprawde wcielic
w skore autora. Bardzo malo osob naprawde umie tworzyc tak misterne
konstrukcje epistolarne, zeby byc w stanie wymyslic opowiesci podyktowane
emocjami. Chyba, ze mamy do czynienia z pisarzem, ale samo wejscie na
www.chodor.com.pl sugeruje, ze jest to maly przedsiebiorca, ktory ciezko
pracuje na swoje utrzymanie i zapewne cale zycie marzyl o rodzinie ;-) To
byc moze rowniez tlumaczy naiwnosc (?) w doborze partnerki...

Pozdrawiam,

Tiger

do góry

Tiger napisał(a):
>>>Johnson, pojdz na ryby, to naprawde uspokaja i zmienia nastawienie do
>>>ludzi...
>>
>>Ja po prostu nie wierze w zbiegi okoliczności ...
>>A ludzie jacy są każdy widzi ...
>
>
> Ja tez nie wierzylem w zbiegi okolicznosci, dopoki nie zdalem sobie sprawy,
> ze to objaw rozgoryczenia, utraty wiary w ludzi i zaufania do nich.

To objaw realizmu, a nie depresji.


> Naciaganie zapewne podyktowane jest obawa o wynik, ktory (jak wiadomo z
> opinii obiegowych) na pozycji ojca kontra matka jest niemal z gory
> przesadzony.

A to jest stereotyp.




--
@ Johnson

--- za treść postu nie odpowiadam
"Większość naszych błędów jest bardziej wybaczalna niż środki,
którymi staramy się je ukryć."

do góry

Przede wszystkim boje sie straty dziecka...

nasza historia jest prawdziwa do granic mozliwosci i nawet nie
podkoloryzowana. byc moze czasami ciezko uwiezyc we wszystko, natomiast
pozostaje wam faktycznie wczuc sie troche w moja sytuacje.

wiecie czego sie boje? boje sie ze strace malutka i ze zostanie ona podo
opieka tej kobiety. ciezko mi wyobrazic sobie moje dziecko wychowujace sie w
tych warunkach co teraz, gdzie musi sie ciulac po jakichs melinach w
skrajnej nedzy... gdzie matka przewala jej kase na imprezach... a z drugiej
strony ja... 22 latek ktory ma w zyciu wszystko to co nie jeden 40-50 latek
chcialby miec... wlasny dom pod Wroclawiem, ogrod, dobry samochod, spora
firme. wlasnie to mnie przeraza, ze wymiar sprawiedliwosci moze powiezyc
wychowanie dziecka osobie ktora nie dorosla nawet do tego zeby isc do pracy
i poukladac sobie zycie.

doradzcie mi co mam robic.
w poniedzialek chce zaczac przyspieszac dzialania, nie wiem czy pierw jechac
do sadu, czy szukac adwokata a jesli to gdzie takowego znajde? a moze
najpierw do tych organizacji obrony praw ojca?

pozdrawiam weekendowo
Krzysiek
Użytkownik "Harry" <U110936510538200_USUNTO_@_WYTNIJTO_neostrada.pl> napisał
w wiadomości news:di6d5n$q63$1@nemesis.news.tpi.pl...
> adwokat to po pierwsze, on ci podpowie jak to rozwiazac, jest pewnie wiele
> wyjsc, to zalezy czy laska sie zlamie czy bedzie isc w zaparte, postrasz
> ja ze jak nie odda ci dzieciaka to bedziesz placil zasadzone 400 zeta,
> powiedz ze masz juz swiadkow na to jak rozwiazle prowadzi zycie twoja exi
> masz juz adwokata, jak jej zmieknie rura to ci da dziecko i juz spokojnie
> bedziesz mogl rozwiazywac sprawe w sadzie, natomiast jesli sie uprze i nie
> da , to czym predzej do sadu z tym adwokatem lec, swiadkowie(najlepiej
> rodzina, wspolpracownicy, ale nie koledzy z pilki ;), opinie itp. i zycze
> zeby ci sie udalo
>
> --
> Pozdro Harry
> gg 833844
> !!! Popraw adres przy odpowiadaniu !!!

do góry