>> Johnson, pojdz na ryby, to naprawde uspokaja i zmienia nastawienie do
>> ludzi...
>
> Ja po prostu nie wierze w zbiegi okoliczności ...
> A ludzie jacy są każdy widzi ...

Ja tez nie wierzylem w zbiegi okolicznosci, dopoki nie zdalem sobie sprawy,
ze to objaw rozgoryczenia, utraty wiary w ludzi i zaufania do nich. Taki
pierwszy objaw depresji. Uwierz mi, ze wiara w ludzi daje duzo wiecej
zyskow, niz strat. Chocby z takiej prostej przyczyny, ze gdy wierzysz w
drugiego czlowieka, to dajesz mu prawo do wierzenia w Ciebie.

Jesli chodzi o Krzyska - intuicja mowi mi, ze ta opowiesc jest prawdziwa,
nawet jezeli nie w 100%, to przynajmniej w przewazajacej wiekszosci.
Swiadczy o tym chocby jej chaotycznosc. Przebija z niej tez w sumie obawa o
posadzenie o brak prawdomownosci, co sugeruje, ze kolega Krzysiek naciaga
rzeczywistosc, ktora jednak nie przedstawia sie w jasnych barwach.
Naciaganie zapewne podyktowane jest obawa o wynik, ktory (jak wiadomo z
opinii obiegowych) na pozycji ojca kontra matka jest niemal z gory
przesadzony. Dalej - sam Krzysiek chyba jest osoba niezbyt poradna. Tlumaczy
to dlugie utrzymywanie sie status quo i jego brak obycia, reakcji, itd.
Ogolnie... przeczytaj uwaznie to, co napisal i postaraj sie naprawde wcielic
w skore autora. Bardzo malo osob naprawde umie tworzyc tak misterne
konstrukcje epistolarne, zeby byc w stanie wymyslic opowiesci podyktowane
emocjami. Chyba, ze mamy do czynienia z pisarzem, ale samo wejscie na
www.chodor.com.pl sugeruje, ze jest to maly przedsiebiorca, ktory ciezko
pracuje na swoje utrzymanie i zapewne cale zycie marzyl o rodzinie ;-) To
byc moze rowniez tlumaczy naiwnosc (?) w doborze partnerki...

Pozdrawiam,

Tiger