Opisywałam już kilka razy moje spotkania z komornikiem, może ktoś śledzi,
więc opiszę co było dalej.
Przypominam, że sprawa dotyczy 36 zł, o które pozwała mnie gazownia (gazu
nie odłączyli). Sprawę przegapiłam, ze swojej niewiedzy, bo mi nie przyszło
do głowy, że poczta nie przekierowuje pism z sądu. Bo oczywiście pisma
przychodziły na adres, pod który od jakichś dwóch lat nie mieszkam. Sprawa
wyszła jak dostałam pismo od komornika.

Po trzech miesiącach komornik i wierzyciel ustalili, że jednak ja gazowni
nic nie jestem dłużna. Czekam więc na zwrot pieniędzy od komornika. Wysłał.
Owszem. Pocztą. Na stary adres. Cała wcześniejsza korespondencja, zarówno
moja, jak i komornika, wymieniana była z adresem nowego mieszkania.
Pytam się dlaczego wysłano pieniądze pocztą. W dodatku na adres, pod którym
wiadomo, że nie mieszkam. I się dowiedziałam. Uhahałam się przy tym po same
pachy. Otóż - przy wysyłaniu na konto - można się np. pomylić z jego
numerem. Nadmienię tylko, że egzekucja polegała na tym, że zostały mi zajęte
środki z konta (firmowego).
Ale - jak się dowiedziałam - mam się nie martwić pieniędzmi, bo już 31
sierpnia zostały one wysłane do mnie pocztą, tym razem na nowy adres. Trochę
się martwię, bo jeszcze nigdy pieniądze wysłane pocztą nie szły do mnie
dłużej niż 3 dni.

Wczoraj byłam, bo chciałam przejrzeć akta sprawy, żeby wnieść skargę na
czynności (egzekucja była wszczęta już po tym jak zapłaciłam, po prostu
wierzyciel się ociągał z powiadomieniem o tym, że dostał kasę), bo chcę
oddzyskać to co wziął komornik jako opłatę za czynności. Grzecznie proszę, i
otrzymuję odpowiedź: proszę przyjść jutro.

Na koniec małe pytanie. Czy to standard stosować zniechęcanie ludzi do
podejmowania jakichkolwiek działań związanych z komornikiem?

A.