Przepściłem przez OCR. Ponieważ tego jest dużo to umieszczę całość na
następnym poscie, a ty wybranie, ciekawsze fragmenty:

Historia zainteresowanym znana - połączono dwie agencje rządowe, w celu
oszczędność - tradycyjnie wygaszono stosunki pracy bez uzasadnień. W
trakcie legislacji padło pytanie co z osobomi podlegającymi pod ochronę
przed zwolnieniem - Zbigniew Babalski (Sekretarz Stanu oraz osoba
merytorycznie odpowiedzialna za pojekt ustawy, z uzpoważanienia Premier
Beaty Szydło - wnoszącego projekt ustawy) odpowiedział, że "oczywiście
taka ochrona będzie". Oczywiście okazało się, że nie było.

Teraz fragmenty:


_1_ Od Prezesów Agencji Rynku Rolnego i Agencji Nieruchomości Rolnych
pełnomocnik otrzymał wykazy pracowników wraz ze zbiorem danych
koniecznych dla realizacji dyspozycji art. 51 ust. 1 ustawy z dnia
10.02.2017 r. - Przepisy prowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia
Rolnictwa oraz § 4 ust. 2 zarządzenia nr 10 Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi z dnia 27 marca 2017 r., w szczególności ze wskazaniem stanowisk
pracy poszczególnych pracowników, warunków zatrudnienia oraz posiadanych
kwalifikacji, _a_także_stażu_pracy_ w Agencji, według stanu na dzień
przekazania

Powyższe jest tłumaczeniem, że kluczem doboru nie był okres w którym
zatrudniano pracownika a jego staż (oczywiście preferowano tych krócej
zatrudnionych - najlepiej do dwóch lat;)

_2_ Poza dyskusją jest, że przywoływane przez strony przedmiotowego
postępowania przepisy ustaw:
a)wygaszają stosunki pracy,
b)nie wykluczają odwołania do sądu pracy,
c)nie określają, aby za naruszenie procedury wygaszania przysługiwały
pracownikowi roszczenia.


Tu pierwsza perełka - nie możesz dochodzić roszczeń z powodu wygaszenia
stosunku pracy wynikającego z przepisów szczególnych, chyba że
ustawodawca przewidział, że narusza prawo i zawarł w tych przepisach co
ci za to naruszenie prawa przysługuje. Nie narusza to jednak twojego
prawa do sądu - sprawę możesz wnieść sprawę, jedynie nie przysługuje ci
prawo do roszczenia. Co w takim razie wnieść jak nie roszczenie - tego
sąd nie napisał.

_3_ Stosunek pracy powódki uległ zatem wygaśnięciu.
Sam fakt, że KOWR przejął mienie, wierzytelności i zobowiązania, umowy i
porozumienia oraz inne prawa i obowiązki, nie oznacza, że spełniły się
warunki zastosowania w niniejszej sprawie art. 231 KP, który stanowi, że
w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę
staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy.
Dawni pracownicy ARR, a obecni pracownicy KOWR, świadczą bowiem pracę w
zupełnie innym niż wcześniej podmiocie. Nie doszło do przejścia zakładu
pracy -- doszło do jego likwidacji i utworzenia innego bytu prawnego.

Mamy tu doczynienia z zupełnie nowym podmiotem, który co prawda
przejmuje, nieruchomości, umowy, prawa i zobowiązania, większość
pracowników, a więc spełnia definicję par 22KP w sposób podręcznikowy, z
tym że nie spełnia bo ustawodawca stwierdza, że białe jest czarne i tyle.

_4_ Dalej, odnieść się należało do przywoływanych przez powódkę
przepisów aktu prawa unijnego - dyrektywy Rady 92/85/EWG z dnia 19
października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu
poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży,
pracownic, które niedawno rodziły i pracownic karmiących piersią.
W ocenie Sądu przywołana dyrektywa nie mogła znaleźć zastosowania w
sprawie. Przepis art. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie i
uchyleniu niektórych ustaw w związku z uzyskaniem przez Rzeczpospolitą
Polską członkostwa w Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. nr 96 poz. 959)
dodał do Kodeksu pracy odnośnik nr 1 w brzmieniu: ,,Niniejsza ustawa
dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw
Wspólnot Europejskich -- pkt 15 dyrektywy 92/85/EWG z dnia 19
października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu
poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży,
pracownic, które niedawno rodziły i pracownic karmiących piersią (Dz.
Urz. WEL 348 z 28.11.1992 r.)". Na mocy podanej wyżej ustawy dyrektywa
92/85/EWG stała się w sposób pośredni elementem polskiego systemu
prawnego. Państwo należące do Unii Europejskiej ma obowiązek wykonania
dyrektywy w drodze ustanowienia odpowiednich przepisów prawa krajowego.
W Polsce nastąpiło to przy pomocy podanej wyżej ustawy zanim stała się
ona członkiem UE.

Przeciwnie zatemdo twierdzeń powódki, nie sposób mówić o bezpośredniej
skuteczności przepisów wyżej powołanej dyrektywy 92/85/EWG. Twierdzenia
powódki w zakresie powyższego zarzutu były ogólnikowe, natomiast ocena
ewentualnych zastrzeżeń co do sposobu implementacji dyrektywy do
polskiego porządku prawnego pozostawała poza kognicją Sądu orzekającego
w niniejszej sprawie, która nie miała charakteru unijnego.

Kolejny mój komentarz - Sąd stoi na stanowisku, że skoro KP jest
implemantacją dyrektywy, to dyrektywa przestaje mieć moc obowiązującą -
nawet jeśli zapisy _prawa_szczegółowego_ stoją w jawnej sprzeczności z
dyrektywą (dyrektywa wymaga _pisemnego_ uwasadnienia i podjęcia przez
państwo środków przeciw berzprawnwym zwolnieniom - co jak widać ustawa
nie tylko czyni, ale pozbawia prawa do sądu)

_5_ Odnośnie ponoszonych przez powódkę zarzutów dotyczących naruszenia
przepisów Konstytucji RP, Sąd zważył, że ocena działań ustawodawcy
związanych z doborem przez niego trybu przekształcenia organów pozostaje
poza oceną sądu pracy w niniejszym postępowaniu, a wątpliwości co do
skutków działań ustawodawcy, wyrażone przez powódkę czy nawet Rzecznika.
Praw Obywatelskich w przytaczanych w toku sprawy stanowiskach, nie mogą
zostać rozstrzygnięte na kanwie niniejszej sprawy.

No i super - nawset nei wiem jak skomentować. W skrócie - sąd nie może
oceniać władzy;)

_6_ wygaśnięcie stosunków pracy jako skutek tej likwidacji nie budzi
wątpliwości; tryb dobierania pracowników do zatrudnienia w nowym
podmiocie wykonał organ niezależny od obu pracodawców, powołany
zarządzeniem ministra.

Tak - zupełnie niezależny - agencja podlega pod ministerstwo,
pełnomocnika powołuje minister. Ponadto - od kiedy zarządzenie ministra
stanowi jakiekolwiek źródło prawa.

_7_ Na pytanie Sądu podczas przesłuchania powódki co do naruszenia przez
pozwanego zasad współżycia społecznego powódka podała, że według niej
doszło do naruszenia prawa, albowiem kobiety będące na urlopie
macierzyńskim powinny być szczególnie chronione. Co do zasady powódka ma
rację, przy czym ochrona ta nie jest _absolutna_.

W skrócie - twoje prawa mogą być naruszone, a ty zostaniesz pozbawiony
prawa do sądu (a w zasadzie jak było wcześniej wyjasnione - do sądu
możesz iść, bo nikt ci tego nie zabroni, po prostu nie możesz zgłaszać
roszczeń;)

_8_ Dodać należało, że argumentacja powódki w zasadniczej mierze
odnosiła się do kwestionowania zgodności z ustawą zasadniczą oraz prawem
unijnym i międzynarodowym przepisów, będących postawą wygaśnięcia jej
stosunku pracy. Natomiast ocena tych zarzutów pozostawała poza
kompetencją Sądu orzekającego w sprawie.

Tu jest najciekawsze - sąd w imieniu RP uznaje wyższość pisiej ustawy
nad Konstytucja i prawem unijnym, ponieważ jego zdaniem branie
powyższych pod uwagę nie wchodzi w zakres jego kompetencji. Jest to
nieprawdą - utrwalona praktyka dopuszcza stosowanie zarówno Konstytucji
jak i Dyrektyw w prost w rozstrzygnięciach indywidualnych. Pozostaje
również zadawanie pytań do TK w sprawie Konstytucji, jak i TSUE.

Dodać należy iż - sąd nie zbadał wątku dyskryminacji - liczba osób
którym zaproponowano zatrudnienie była znacznie niższa niż wynikało to z
prostej redukcji etatów o 30% - zamiast 70% poniżej 50%. Nie odniosł się
również do faktu iż likwidacja stanowiska pracy była fikcyjna -
ogłoszenie odpowiadające _dokładnie_ stanowisku powódki miało numer dwa.

Przemyślenia pozostawiam wam. Moje jest takie, że miałem rację mówiąc że
to już nie jest moje państwo a po prostu wróg. A i jeśli ktoś myśli, że
ma jakieś prawa, to tylko do czasu aż państwo zdecydyje, ze nie ma
ochoty swoich zobowiązań realizować. Wtedy nie masz nawet prawa do sądu...



--
Shrek