Witam

Ponad rok temu (czerwiec 2004) dobry znajomy mojego brata poprosił mnie o
krótkoterminową pożyczkę (2-4 tygodnie) znacznej kwoty (4 tys. zł). Ponieważ
sprawiał wrażenie osoby wiarygodnej (choćby dlatego, że reprezentuje grupę
zawodową, która powinna charakteryzować się wysokim poziomem etyki) -
przystałem na jego prośbę i udzieliłem pożyczki.

Do tej pory nie doczekałem się zwrotu choćby części kwoty. Wielokrotne monity
telefoniczne przyniosły skutek jedynie w postaci obietnicy rychłego uregulowania
należności - oczywiście nie została ona dotrzymana.
Od pewnego czasu ten człowiek ani jego żona nie odbierają w ogóle telefonów.

Prosżę o pomoc - czy słusznie przypuszczam, że umowa zawarta ustnie również
niesie ze sobą rygor wymagalności?
czy powyższy przypadek można zakwalifikować jako wyłudzenie i sądownie
dochodzić swoich roszczeń?

Nadmieniam, że udzieliłem pożyczki wpłacając ww. kwotę przelewem na rachunek
tego Pana, co można potwierdzić stosownym wyciągiem.
Być może dowodem mógłby być takze zapis rozmowy telefonicznej, w której ten
Pan poprosił mnie o pożyczkę dzwoniąc na mój telefon komórkowy (operatorzy
GSM chyba archiwizują rozmowy abonentów). Rozmowa i przelew miały miejsce
tego samego dnia, zatem fakty te można ze sobą powiązać.

Dodam jeszcze tylko, że z moich informacji wynika, że mój dłużnik nie jest
bynajmniej niewypłacalny. Obecnie pracuje na menedżerskim stanowisku w firmie z
kapitałem zagranicznym.

Pozdrawiam,
Bogusław


--
Wysłano z serwisu Usenet na stronach PomocPrawna.INFO
-> http://usenet.pomocprawna.info