W wiadomości news:hoppis$f9m$1@news.net.icm.edu.pl Paul
<e...@e...com> pisze:

>> Podstawy prawne zasadne dla takie sytuacji istnieją, tzn. mogą istnieć.
>> Niewłaściwe jest określenie "zamiast".
>> Emeryt może być zatrudniony na podstawie mianowania, zaś młodszy
>> nauczyciel na umowę o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy. Wówczas
>> przy braku godzin mianowany przejmie jego godziny, a jeśli dyrektor
>> postąpi inaczej to narazi się na z góry przegraną sprawę w sądzie pracy
>> (patrz KN).
>> Emeryt może być także związkowcem objętym ochroną na mocy ustawy o
>> związkach zawodowych.
> Jest dwóch nauczycieli mianowanych i dwóch dyplomowanych. Emeryt to
> jeden z dyplomowanych. Emeryt nie jest związkowcem.
> Jeśli dobrze rozumiem, to w tym przypadku zwolnienie zależy od
> widzimisię dyrektora?
Niekoniecznie.
Ważna jest forma zatrudnienia (należy odróżnić zatrudnienie na podst.
mianowania od stopnia awansu zawodowego "nauczyciel mianowany").
Aby odpowiedzieć na twoje pytanie musiałbym wiedzieć jak poszczególni z tych
4 są zatrudnieni (mianowanie - pełny wymiar, umowa o pracę - niepełny).
Ogólniej - jeżeli dyplomowany emeryt jest zatrudniony przez mianowanie, zaś
jeden czy dwóch z pozostałych nie, to jest raczej bezpieczny.
Nieformalnie - tzw. "organy" wywierają naciski na dyrektorów aby eliminować,
a przynajmniej jak najbardziej ograniczać zatrudnianie emerytów. Są to
bowiem zwykle nauczyciele mianowani i dyplomowani - a zatem najdrożsi
(finansowo ;)). Nie są także zainteresowani działaniami na rzecz awansu
zawodowego bo są na szczycie tej piramidki. Toteż nie są skłonni pracować za
friko, mają niski, ale pewny dochód (emerytura). No i relatywnie często
przebywają na zwolnieniach (wiek), co powoduje konieczność dodatkowego
płacenia za zastępstwa. Dyrektorzy są w lwiej części w pełni dyspozycyjni
zarówno wobec przedstawicieli organów nadzoru, jak i organów prowadzących
(czyli swoich zwierzchników). Nadmienię na koniec, że w obecnym stanie
prawnym dyrektor szkoły ma naprawdę spore możliwości uprzykrzyć
nauczycielowi życie tak (i to nie naruszając prawa), że nie jeden sam sobie
pójdzie.

--
Jotte