Użytkownik "bartek" <b...@...pl> napisał w wiadomości
news:hs4cod$kc$1@mx1.internetia.pl...
> eh
> malo wiesz o zyciu
> bo jak sie ma znajomych i sie dobrze z ludzmi zyje to sie wie wiecej.
>
będąc pracodawcą nie powinieneś podchodzić do tego tak emocjonalnie. Nie
opłaca się i zawał sobie zafundujesz.
Człowiek ma prawo zachorować, nawet gdy jest pracownikiem, także Twoim
pracownikiem. Masz nikłe bądź zerowe szanse by podważyć zasadność zwolnienia
na schorzenia neurologiczne lub somatyczne jak np depresja. Gdy pracownik
będzie chciał to cały przysługujący mu okres na zwolnieniu przesiedzi a
potem jeszcze będzie siedział na świadczeniu rehabilitacyjnym.


> a hakow szukam bo jak sie dawalo wiecej niz moglo, i bylo lepszym niz
> dobrym a tu taki cios w plecy to nie ma tak latwo
>
Znów emocje. Masz nauczkę. Biznes to biznes. Teraz wiesz że nie należy
"dawać więcej niż się może" bo nic dobrego z tego nie wyjdzie i wyciągnij z
tego wnioski na przyszłość. Zamiast dawać więcej trzeba było zatrudnić dwóch
pracowników ale tańszych lub dwóch ale nie na cały etat a nie opierać się na
jednej osobie i uzależniać od niej. Pracownika dyscyplinuje kilka rzeczy:
- gdy wie że nie jest niezastąpiony i wie że w każdej chili może zastąpić go
kto inny (i nie powinno mu się tego mówić - on powinien to wiedzieć i czuć)
- gdy wie że musi konkurowac o swą przyszłość zawodową np z innym
pracownikiem
- gdy wie że nie ma ciepłych kapci. Korzystaj z możliwości jakie daje pakiet
ustaw antykryzysowych

Pracowdawca powinien wiedziec że:
- jedna z najgorszych rzeczy jaką może zrobić to spoufalić się z
pracownikiem i dać sobie wejść na głowę. Można być na ty ale powinna być
zachowana relacja przełożony-podwładny. Sztuką jest zrobić takby to działało
- stałe dawanie więcej niż się powinno to błąd który demotywuje pracowników
i tylko rozbudza ich oczekiwania. Nagradzanie powinno być ściśle powiązane z
wynikami pracy i pracownik powinien jasno i wyraźnie mieć zakomunikowane za
co otrzymuje nagrodę i za co jej nieotrzymuje. Nagrody regulaminowe powinny
być wypłacane po spełnieniu warunków opisanych w regulaminie, a nagrody
uznaniowe po osięgnięciu celu pracodawcy w którego realizację pracownik
wniosł swój wymierny wkład. Pieniądz jest najsilniejszym motywatorem, ale
nieumiejętnie wypłacany może być demotywatorem i obrócić się przeciw
pracodawcy
- nie ma miejsca dla oponentów którzy nie zgadzają się z wizją pracodawcy.
Nawet gdy są to fachowcy należy się ich pozbyć bo będą jątrzyć i podburzać
innych. Przedsiębiorstwo musi osiągać wyznaczone cele a tacy ludzie będą to
skutecznie uniemożliwiać. Należy sprawić by odeszli lub ich po prostu
zwolnić. Pracodawca z klasą zrobi to tak by pracownik który odchodzi nie
poczuł się skrzywdzony. Po prostu musi wiedzieć że "nie pasuje" i z tego
powodu odchodzi. Jeżeli jest zwalniany to ze wszystkimi należnymi
świadczeniami. Extra gdy przed podjęciem ostatecznych decyzji dostanie
szansę na dostosowanie się. Pracodawca bez klasy zwali wszystko na
pracownika i jeszcze będzie szukał haków. Nie powinien się dziwić że
pracownik zrobi tak samo.
- uzależnianie się od pracownika to błąd. W zależności od branży i
stanowiska należy podjąć działania które zapobiegną uzależnieniu
przedsiębiorstwa od pracownika (podział kompetnecji danego stanowiska,
mentoring, odpowiednia polityka a zastępstw, praktyki, staże i gorąca
rezerwa kandydatów do pracy, odpowienio kontrolowana polityka gromadzenia
informacji w przesiębiorstwie)

To są bardzo proste zasady. Wymagają jedynie od pracodawcy zaangażowania się
w swoją rolę a nie spędzania całego życia na urlopie i lamentowania gdy coś
idzie nie tak.
--
Jackare