Przy potracaniu kwot z wynagrodzenia za prace to pracodawca decyduje ile
przekazuje komornikowi. Komornik przesyla tylko zajecie wynagrodzenia a
pracodawca musi potracic to na co zezwala prawo. Niech wiec pracownica tego
zakladu wezmie przepisy, z nimi sie zapozna i zacznie je stosowac do czego
jest zobowiazana. Jak nie to PIP i odpowiedzialnosc dyscyplinarna. O tym ile
mozna potracic traktuje art. 87 par. 3 pkt 2 Kodeksu Pracy - mowi sie tu o
polowie wynagrodzenia. Ale jest jeszcze akt wykonawczy do tego artykulu:
Rozporzadzenie Rady Ministrow z dnia 6 grudnia 1977 r. w sprawie kwot
wynagrodzenia za prace wolnych od potracen z innych tytulow niz swiadczenia
alimentacyjne (Dz. U. Nr 37, poz. 165). Tam sa zasady ktore prosto sobie
mozecie przeliczyc i sprawdzic czy 450 zl to jest ok czy za duzo. Na moje
oko chyba jest za duzo ale dopiero dokladne dane pozwola na 100% pewnosci.
Poza tym jesli komornik toczy egzekucje za kredyt na ich dwoje to w swojej
kwestii nie moze nic zdzialac nie zwolni sie od tego obowiazku. Moze niejako
sobie ulzyc wskazujac na majatek meza - jego zarobki z roznorakich zrodel co
sprawi ze komornik je zajmie i splata kredytu spadnie rowniez na niego.
Co do pozwu to nalezy go zlozyc szybko niezaleznie od waszego przygotowania.
Jesli dzialacie bez adwokata to sad z urzedu ma obwiazek was pouczyc
ewentualnie wezwac do uzupelnienia brakow pozwu. Razem z pozwem zalaczcie
wniosek o zwolnienie z kosztow sadowych ewentualnie o obronce z urzedu.
Na mysl przychodzi mi jeszcze art. 209 Kodeksu Karnego - uchylanie sie od
spelniania obowiazku alimentacyjnego to przestepstwo. Trzeba zlozyc wniosek
do prokuratury ewentualnie do Policji o wszczecie postepowania. Dalej
wszystko potoczy sie z urzedu.
Pozdrawiam i zycze powodzenia
derski