| Zgadza się, przepisy te są niejawne, zgodzę się z tym i tu masz całkowita
| rację, że materiały operacyjne nie są gromadzone w aktach, ale ich wynik
| tak.

Niekoniecznie. Czasem wynik trafia do akt kontrolnych i poza policjantem
prowadzącym nikt do tego nie ma dostępu, choć formalnie jest jawne. Nawet
prokurator. A czasem, jak wynik nie wnosi nic nowego do sprawy, to nigdzie
nie trafia, albo jest tylko notatka, że przeprowadzone czynności nie
doprowadziły do wykrycia sprawcy. Przy czym nie dobieraj sobie do głowy i
nie myśl, że przy gównianej sprawie latają całe tabuny policjantów starające
się ją wykryć. Ta notatka, to często taka kurtuazja dla pokrzywdzonego, żeby
nie myślał, że go olano. A za notatką bardzo często nic nie stoi. Praca
wykrywcza, to rzadko polega na bieganiu za jedną określoną sprawą. To jest
trochę inaczej zorganizowane w praktyce.

| Nie zgodzę się natomiast z tobą, w tym ze w postępowaniach
przygotowawczych
| nie prowadzi się pracy operacyjnej. Oczywiście nie w każdym.
|
Sprzeciw przeciwko słowu "w". Czynności operacyjne prowadzi się równolegle z
postępowaniem, a nie "w". Generuje to kilka skutków. Przede wszystkim często
brak dotyczących tych czynności materiałów w aktach sprawy.
|
| Co do reszty to w chwili obecnej przyznaję Ci racje, od 1 lipca 2003r to
| przełożony będzie nadzorował pracę dochodzeniowca.

Uwierz, że drzewiej też tak było. W praktyce, to często prokurator nie miał
czasu przeczytać akt. Przełożony w tzw. karcie nadzoru wpisywał polecenia,
policjant to wykonywał. A prokurator, to wynikiem się interesował, jak
trzeba było zamknąć sprawę albo przedłużyć. Ewentualnie wówczas coś
dorzucał. Policjanci, to nawet czasem za prokuratorów pisali postanowienia.
W tym zakresie, to nowela kpk po prostu zbliżyła prawo do praktyki.
Prokuratorzy i tak tego nie nadzorowali, bo nie mieli takiej możliwości.
Szczególnie w większych miejscowościach.
U nas dziennie na jednego proroka przybywa jedna-dwie sprawy statystycznie.
I to nie zależnie od tego, czy niedziela czy dzień powszedni. No to biorąc
pod uwagę, że średnio postępowanie trwa gdzieś koło dwóch miesięcy (strzelam
z głowy, bo nie liczyłem), to każdy ma na głowie ze 60-120 spraw równolegle
(w praktyce koło 100). Nie ma siły, by nad tym panował. A z tego co wiem, to
u nas jest wielkie spoko i w innych miastach jest gorzej.

| Czy to dobrze? - to już inna sprawa.

Zależy dla kogo. Dla prokuratorów zdecydowanie tak. Dla policjantów, to
praktyka pokaże. Dla stron, to już różnie. Skróci się czas oczekiwania na
decyzję, bo przełożony zawsze bliżej niż prokurator, ale za to wzrośnie
podatność na błędy, bo prokurator zawsze stanowił jakąś tam przeciwwagę i
spojrzenie z innego punktu widzenia. A dla bezpieczeństwa obywateli
rozumianego ogólnie, to nie podejmuję się oceny. Przyszłość pokaże.


--
Serwis Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/