armar, bądź uprzejmy i przeczytaj to: "Paweł może widzieć się z
rodzicami przez dwie godziny dziennie: jednego dnia oni przyjeżdżają
do pogotowia, a kolejnego to on odwiedza rodzinny dom. Gdy nadchodzi
moment rozstania, kuli się w fotelu, popłakuje. Nie chce opowiadać o
życiu w pogotowiu opiekuńczym. - Nie mam tam kolegów. Zabawek też
lepiej nie przynosić, bo kradną. Chcę być z rodzicami - ucina." -
Dokładnie przeczytaj..a zrozumiesz, ze wg. slow Pawła szczęśliwy to on
w tym Pogotowiu nie jest. I nie argumentuj mi, ze jest za mały by
wiedzieć co dla niego najlepsze, bo jedyne czego dzieci potrzebują to
miłości rodziców. A wg. opinii psychologa i Biegłych jego rodzice są
w pełni sprawni by się dzieckiem zajmować.

Pozdrawiam
K.