W dniu 2010-07-01 13:41, Frida pisze:
> Witam,
> dziecko ma teraz 10 lat ,ma nazwisko matki.
A w akcie urodzenia co jest wpisane? Ojciec nieznany, czy on? Czy są
jakieś "formalne" dowody na związek matki z ojcem dziecka? Co dziecko
wie na temat "taty"? To już ten wiek że na pewno masz tą rozmowę za sobą.
> "Tatuś" został osadzony w ZK /art.148 KK/ jak dziecko miało 3 lata.Kontaktów
> wcześniej nie utrzymywał, na dziecko nie płacił /matka miała dobrze
> prosperującą firmę/
> Teraz, zamierzając starać się o przerwę w odbywaniu kary nagle zaczął się
> troszczyć o byt dziecka...
No i tu chyba mamy clue programu. "Tatuś" sobie przypomniał, bo widzi w
tym szansę na wyjście na wolność.
> Chce dziecko uznać,płacić alimenty /ma pieniądze ze sprzedaży
> ziemi/,chce ...matce pomagać.
Powinnaś się skontaktować z jakąś organizacją wspierającą samotne matki.
Tu potrzeba wiedzy specjalisty prawnika od KRiO.
> Stąd moje pytanie, czy uznając dziecko i nabywając prawa rodzicielskie może
> starać się dziecko odebrać matce.
Starać się może, szanse ma mizerne.
> Matka ,obecnie zdrowa,jest chwilowo bez stałej pracy /ma zajęcie dorywcze/ -
> zamkneła firmę 2 lata temu z powodu choroby właśnie/ ma słabe warunki
> finansowe, choć byt dziecka nie jest zagrożony.
> Dziecko ma co jeść, w co się ubrać, jest zadbane.
Opinia psychologa, wywiad środowiskowy itd. Jeśli będą OK, to słabe
warunki finansowe nie są jeszcze przesłanką do odebrania dziecka.
> Matka obawia się,że "tatuś" wychodząc może zaoferować dziecku lepsze warunki
> bytowe, choć dziecko go nie zna, a jest silnie emocjonalnie związane z matką.
Tym bardziej brak przesłanek, żeby po 10 latach dziecko oddawać
całkowicie obcemu de facto facetowi, już pomijając przeszłość.
> Matka wie,że może nie zgodzić się na uznanie dziecka. "Kontaktu" z dzieckiem
> nigdy "biologicznemu" nie broniła, ale on nie widział potrzeby.Teraz
> nagle "ma potrzebę", bo chce wykorzystać sytuację, by wyjść na wolność.
> Co sądzicie ?
IMHO ostatnie zdanie podsumowuje całość. Tego bym się trzymał, dodatkowo
jeszcze upewnił się u prawnika, czy można zablokować w jakiś sposób
kontakt "tatusia" z 10latkiem, jeśli miałoby to odbić się negatywnie na
psychice dziecka. Żeby nie było: można robić błędy, można być
nieodpowiedzialnym, i próbować to po jakimś czasie wyprostować. Ale po
10 latach nieinteresowania się, to można sobie co najwyżej nagwizdać.
Niech czeka aż dziecko osiągnie wiek kiedy będzie można mu powiedzieć,
jak sytuacja wygląda i samo zdecyduje czy chce poznać i utrzymywać
kontakt z ojcem czy nie.

--
pozdrawiam
MZ