kam <k...@p...onet.pl> napisał(a):

> Wydaję mi się, że i tak w nią wpadasz. Co rozumiesz przez stwierdzenie,
> że osoba trzecia będzie dłużnikiem? - jak by nie patrzeć wypełni to
> hipotezę art 391.


Nie wpadam. Musisz rozróżnić dwie konstrukcje:

1. (moja) Osoby A i B umawiają się, że osoba C będzie ich dłużnikiem lub
będzie dłużnikiem osoby D. Jest to coś sprzecznego z sama naturą zobowiązania
i jako takie ipso iure nieważne.
Bardziej rażącym (o ile może być bardziej rażący od powyższego ;) przykładem
jest, sytuacja, że osoba A umawia się z osobą B w ten sposób, że osoba A
czyni osobę C swoim dłużnikiem. Jak widzisz jest to przykład podobny to
pierszego przypadku opisanego powyżej, ale jeszcze bardziej unaoczniający, że
taka konstrukcja jest w ogłe sprzeczna z naturą zobowiązania.

2. (kosntrukcja umowy o świadczenie przez osobę trzecią) Osoby A i B umawiają
się w ten sposób, że osoba A zastrzega wobec osoby B, że osoba C zaciągnie
zobowiązanie wobec osoby B lub spełni świadczenie wobec osoby B. Osoba A jest
wtedy odpowiedzialna względem osoby B, że tak się stanie. Ale póki osoba C
nie zaciągnie zobowiązania lub nie spełni świadczenia nie jest ona dłużnikiem
osoby B.

Pozdrawiam
Paweł Hajdys
h...@l...msk.pl


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/