> Jeszcze jedno pytanko:
> Na sprawie pojednawczej żona pojawiła się z adwokatem.
> W jakim celu? Co on tam mógł sobie notować?
> Zbyt wiele nie mówiłem. Mówiłem jedynie, o bólu z rozstania, o utracie
> nadzieji, o żalu za fałszywe oskarżenia i takie tam.
> Byłem pierońsko zdenerwowany, głos mi się łamał...
> To nerwy.
>
> olaf


Papuga jest po to, żeby wychwycić jakieś Twoje błędy. Ty też masz prawo do
adwokata. Możesz się z nim pojawić na sprawie, a nawet jeśli udzielisz mu
stosownego pełnomocnitwa , to adwokat może się za Ciebie rozwieść. Jeśli
coś notował, to znaczy, że będzie kombinował żeby jak najbardziej Ci
zaszkodzić. Moja rada - jeśli nie poczuwasz się do winy i uważasz, że
rozwód nie ma sensu, to staraj się mówić niewiele, ale za to całą prawdę.
W tym budynku się nie kłamie w takich sprawach. Nie denerwuj się. Skoro
podjęła już taką decyzję, to albo kogoś ma albo zaraz sobie znajdzie, i
nie masz na to wpływu. Ja też przeżyłem rozstanie z synem ( ma 14 lat),
ale po jakimś czasie powoli wszystko się ułożyło. Teraz zorganizowałem
sobie życie sam, powiem uczciwie że jak potrzebuję to jadę na dziwki, nikt
mi tyłka nie zawraca, a z dzieckiem się widuję bardzo często, wręcz
codziennie, i tak jest o wiele lepiej.
Nie załamuj się. Na pewno sobie poradzisz. W sądzie staraj się mówić z
sensem, odpowiadać pełnymi zdaniami, nie nerwowo i jeśli ktoś Ci przerywa,
to mu zwróć uwagę. Uważaj tylko na sędziego,

Pozdrawiam.
--
Używam programu pocztowego Opery: http://www.opera.com/mail/