W dniu piątek, 13 maja 2016 09:55:32 UTC+2 użytkownik Marek napisał:
> On Thu, 12 May 2016 06:03:37 -0700 (PDT), m...@g...com
> wrote:
> > Załóżmy że ktoś ma taką życiową zas
> > adę że nic nikomu nie obiecuje, nie przysięga na nic i za ni
> > c i nie "ślubuje" czegokolwiek komukolwiek. Mniejsza o powód (np.
> > ewangeliczną radę: Mt5,33-37). Co sąd na takie dictum przy
>
> Chodzi o uniemożliwienie zastosowania przez sąd art 276 kpc par. 1?

Nie. Po prostu ślubowanie to forma przyrzeczenia/przysięgi/zobowiązania które jest
formą związania woli (zniewolenia) i jako takie jest sprzeczne z zasadą
chrześcijańskiej (humanistycznej) wolności sumienia obowiązującej wszędzie i zawsze
("wy zaś niczemu nie oddawajcie się w niewolę", "Wszystko mi wolno, ale ja niczemu
nie oddam się w niewolę" (1 Kor 6,12) a ponadto owe przysięganie/ślubowanie jako
takie zawsze powinno być dobrowolne.

> Dobre pytanie ale wydaję mi się, że argument jaki podałeś sąd i tak
> uzna za nieuzasadniony i co mu pan zrobisz.

A jednak byłem świadkiem jak sąd uznał za uzasadniony - na podstawie wolności
wyznania i obowiązywania w sumieniu nakazów wyznawanej wiary, ale kodeksów nie
zacytuję choć mógłbym sprawdzić w aktach. :)
Swoją drogą ciekawe czy z tego jakiś ferment w środowisku sądowniczym nie wyniknie ;)