W dniu 20.04.2013 09:09, Dominik & Co pisze:
> Dnia 19.04.2013 Przemysław Adam Śmiejek <n...@s...pl> napisał/a:
>
>> Ano tak, zapomniałem, że czteroosobową rodziną się zarządza tak samo jak
>> kilkudziesięciomilionowym narodem.
>
> Chciałbyś płacić 100 zł "składki żywieniowej", w zamian za co Państwo gwarantowało
> by Ci stołówkowy państwowy obiad z mnóstwem wartości odżywczych?

Ale naprawdę nie rozumiesz, czy tylko udajesz?

Jeść musi każdy, a leczyć się różnie na różnych poziomach. I przy modelu
,,leczę się tyle, na ile MNIE stać'' sporo osób byłoby w czarnej dupie,
jak mawia młodzież. Dlatego społeczeństwo uznało, że dla swojego dobra,
wprowadzi ogólnonarodową ściepę zdrowotną, która pozwoli zapewnić jakiś
tam koszyk medyczny tym, którzy potrzebują leczenia, a ich nie stać.

W przypadku jedzenia, to głodu w Polsce nie ma i dokarmiać ratunkowo
trzeba tylko jednostki chore, więc nie ma potrzeby takiej składki
żywieniowej.

Gdyby w Polsce panował głód i istniała by grupa bogaczy najadających się
do syta oraz znaczna rzesza umierających z głodu, to można by rozważyć
właśnie taką składkę żywieniową, jeśliby społeczeństwo uznało, że
umierający z głodu na ulicach są niewskazani.

> Korzystać nie musisz, płacić tak. A może się nie rozdrabniać- od razu pełny
kołchoz-
> pieniędzy nie ma, w zamian za pracę Panstwo gwarantuje świadczenia?

To kwestia dyskusji i kompromisów i etyki społecznej. W tej chwili etyka
społeczna jest mniej więcej na poziomie pomagania tym co chorują,
głodują, nie mają gdzie mieszkać. Być może jak osiągniemy poziom wyższy,
to będziemy pomagać tym, co ich los pokarał i nie mają samochodu.
Oczywiście to trochę żart, bo szanse na to, że osiągniemy taki stopień
bogactwa, są chyba zerowe, ale przedstawiam mechanizm.


> Dlaczego akurat usługi medyczne są takie szczególne?

Bo dotyczą ostatecznej i najważniejszej wartości nieduchowej, życia i
zdrowia.

> Brak jedzenia przecież jest jeszcze groźniejszy dla życia!

Owszem, ale w Polsce on nie występuje, więc zaczniemy składkę żywieniową
rozważać, jak zacznie.


> Po co w ogóle jest ten miś (NFZ)? Zgadzasz się chyba, że 50 zł "składki"
> (po odliczeniu prowizji) ma taką samą siłę nabywczą jak 50 zł
> wyjęte wprost z kieszeni?

Po to jest, żeby dokonać pewnego uśrednienia. Żebym ja mógł mieć 5
operacji ratujących życie i zdrowie, w których zużyto materiałów za
kilkadziesiąt tysięcy, co było możliwe dzięki temu, że w tym samym
czasie Ty, Gotfryd, Maruda i jeszcze iluśtam innych zdrowych nie
potrzebowało takiej operacji, więc zafundowaliście mi te operacje, które
miałem i które będę jeszcze miał.

Stosując etykę ,,słabe jednostki do piachu'' możemy oczywiście
zlikwidować NFZ i inne.
Jak chłop panu padł na polu, to go inni chłopi zaorali i luz. Ale potem
z wiekami wykształcała się etyka nieco inna. I to tak nie do końca nawet
altruistycznie. Bo w sumie jak za dużo tych chłopów panu na polu padło,
to już nie bardzo kto miał ziemię obrabiać. Do tego walające się zwłoki
źle działają na sumienie. I tak kroczek po kroczku wypracowano, nie bez
udziału chrześcijaństwa, etykę pomagania zdrowotnego tym, którzy tego
potrzebują.

> A jak chodzi o to, by i menel mógł się leczyć, bo mu się "należy", bo demokracja
> jest-

Nie bo demokracja jest, tylko bo demokracja ustaliła, że ma taką etykę,
że wszyscy są równi i do tego należy pomagać tym, co ich nie stać na
leczenie.

Demokracja, jak słusznie Gotfryd zauważył, sama w sobie nie jest dobra
ani zła etycznie. Jak demokracja uzgodni odstrzał słabych jednostek, to
to też będzie demokratyczne, choć niekoniecznie dobrze etycznie (jeśli
oczywiście zastosować (post)chrześcijańską etykę, bo etyka odstrzału
słabych także się może pojawić, jeśli odrzuci się jedyne obiektywne (bo
zewnętrzne) źródło etyki, jakim jest Bóg)

> to nie lepiej wprost uznać, że to się należy kazdemu (jak np szkolnictwo)
> i rozpędzić na 4 wiatry cały NFZ, a świadczenia (koszyk do określenia)
> finansować wprost z budżetu? Taniej i bez udawania, że to cokolwiek
> innego niż socjalizm...

Budżet nie jest jednolitym workiem bez dna, z którego można czerpać w
nieskończoność. Dlatego dzieli się go na konkretne fragmenty celowe.
Część na autostrady, część na szkolnictwo, część na leczenie, cześć na
cośtam jeszcze. NFZ jest fragmentem budżetu, tylko że jawnie wydzielonym
i wprost masz powiedziane że tyle a tyle podatku dajesz na NFZ, tak jak
tyle a tyle podatku dajesz na OPP.

W przypadku NFZ jest spora specyfika tematu, nie tylko dlatego że jest
on wydzielony jawnie z podatku, ale też dlatego, że niestety jest bardzo
trudny do opanowania i planowanie często zmienia się z miesiąca na
miesiąc. Jak masz koszyk autostrad i planowanie budowy, to całość się
ciągnie dziesięcioleciami, można robić przestoje wieloletnie czy nawet
właśnie ciągnące się dziesięciolecia. W przypadku leczenia masz ciągłą
zmienność.

Zmienia się liczba chorych i to nie tylko na poziomie chory/zdrowy ale
na poziomie ,,czego potrzebuje z kwadryliona usług''. Podpisujesz
kontrakt na 20 okulistów i 1 ortopedę, bo tak było dobrze w 2012, a
potem okazuje się, że w 2013 okuliści się nudzą a do ortopedy jest
kolejka do 2017 zaklepana.

Zmieniają się medyczne sposoby. Koleżanka z pracy żony miała to samo co
ja 8 lat temu i wieźli ją do Pragi, bo polskie medyki się poddały. A
teraz już jest nieco takich punktów w kraju, co to robią. Trzeba nad tym
panować, a jak się nie zapanuje, to potem naród krzyczy, że jakiejś tam
dziewczynce przeprowadza się 4 operacje nogi zamiast 1 nowszą metodą, bo
NFZ refunduje 4 w sumie droższe no i co ważniejsze, dające poczwórne
obciążenie psychiczne i fizyczne. Tylko niestety bezwładność systemu
oraz mnogość nie do ogarnięcia metod i sposobów uniemożliwia stworzenie
bezbłędnego koszyka świadczeń (co nie znaczy, że mówię, iż się nie da
zreformować NFZ-tu i ulepszyć procedur i zarządzania).

>> Masz rację, zlikwidujmy rząd, parlament, NFZ. Po prostu spotykajmy się
>> wszyscy przy stole po kolacji w pierwszą niedzielę miesiąca i ustalajmy
>> sobie jak wykorzystać budżet.
>
> Nie, lepiej niech Sejm zdecyduje, na co PAŚ czy Dominik mają przeznaczyć
> swoje pieniądze.

No na tym polega zarząd. W dowolnej skali. Podawałem przykład, że jak
jest blok i jest fundusz remontowy, to zarząd decyduje czy remontować
dach czy piwnicę. Tylko oczywiście w przypadku bloku łatwiej
zorganizować ,,referendum'' (choć i tak wiem, jaki był cyrk, jak robiono
u nas akcję ,,chcecie domofony?'' i dopiero jak bezdomni opanowali
klatkę, to udało się uzyskać jakiś ruch oddolny żeby to poszło).

> Przecież wiedzą lepiej od Ciebie czy mnie, nieprawdaż?

No w wielu aspektach zapewne wiedzą lepiej, bo siedzą w temacie.
Tak jak np. zarząd spółki akcyjnej wie jak wydawać pieniądze akcjonariuszy.
Oczywiście to nie znaczy, że są bezbłędni i że nie wymaga to zmian. Albo
że się różne opcje polityczne nie ścierają i zwolennicy innej niż ta
przy władzy.

Nie ma takiej możliwości, żeby dogodzić wszystkim. Nie da się też
rządzić metodą ,,no to w każdą niedzielę po południu zbieramy się, my
Naród Polski i ustalamy. Nawet jakby dało się realnie spotkać w te 36
mlnów, to

a) i tak nie podjęto by decyzji zadowalającej wszystkich i i tak różne
Marudy by jojczyły, że Motłoch Za Mnie Zdecydował.

b) decyzja podjęta na gorąco, bez znajomości tematu, ekspertyz, analiz
wcale nie będzie statystycznie rzecz biorcą lepsza niż decyzja podjęta
przez specjalistę.

> Przecież wspólnota mieszkaniowa oprócz remontu wspólnego dachu świetnie może
> dyskutować, na jakiego lekarza mieszkańcy mają kasę wydawać i w którym
> supermarkecie kupować, nie?

Owszem, czemu nie. Jeżeli wspólnota np. uzgodni, że będzie składka na
siłownię i fitnesklub i siłownię i fitnesklub w piwnicy[1], a ty jeden
uznasz, że wolisz siedzieć na dupie przed kompem i nie będziesz
korzystać, to też wydawać ci się będzie, że to jest głupia decyzja i że
decydują za ciebie. A dla pozostałych może być świetna.


>>> Zawsze lepiej wesprzeć potrzebującego bezpośrednio.
>>
>> Ależ oczywiście, spotkajmy się z narodem przy stole raz do roku, zrzućmy
>> się do kapelusza, pójdźmy kupić sprzęt dla szpitali i rozejdźmy się.
>
> Nie lepiej dać sąsiadowi, co to go na to czy owo nie stać?

I tak i nie. Już podawałem przykład, że owszem, jak masz przynieść węgla
starej i schorowanej sąsiadce, to lepiej tak niż powołać Fundację
Noszenia Węgla. Z drugiej jednak strony w ten sposób da się robić tylko
małe przedsięwzięcia.

Jak budujesz chodnik do domku , to może i lepiej działać samemu. Jak
budujesz dom, to już skrzykniesz rodzinę do pomocy, a może i przyjaciół.
Ale jak budujesz odcinek Zabrze-Gliwice Drogowej Trasy Średnicowej, to
nie masz wyjścia, musi być większa struktura, zarząd, planowanie etc.

Wracając do mojego przykładu: Jak mi brakuje na syrop na gardło, to może
mogę się do ciebie zwrócić o pomoc[1], ale dałbyś mi (nawet jakbym był
twoim sąsiadem) wspomniane kilkadziesiąt tysięcy na operacje?


[1] choć i tak ja uważam, że takim domokrążcom proszącym o pomoc nie
należy pomagać i lepiej dać na organizację charytatywną, która co prawda
część zje na obsługę działania, ale rozezna lepiej niż ja czy ten
potrzebujący jest potrzebujący a nie oszust z mafii żebraczej.

--
Przemysław Adam Śmiejek

Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych,
ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba,
aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają. (Ef 4,29)