W dniu 10.06.2020 o 10:14, ąćęłńóśźż pisze:

>> pomysł z przejęciem terenów w zrujnowanej Warszawie był merytorycznie

>> dobry
> Nie, nie był, bo przejmowano niezależnie od tego czy całą rodzinę
> wymordowali Niemcy i majątek prawnie przechodził na skarb państwa/m.
> Warszawa, czy właściciele żyli i wyzuwano ich z własności.

No właśnie nie do końca. Tym dekretem przejmowano ruiny, którymi nikt
się nie opiekował. Inaczej do dziś Warszawa by leżała w gruzach i
trwałoby ustalanie właścicieli.

> To był pomysł pilnowanej sowieckimi bagnetami władzy komunistycznej, że
> wszystko co prywatne jest złe, a szampana i kawior klasa robotnicza
> konsumuje ustami swoich najlepszych przedstawicieli do sowietów
> (sprawdź, kto otrzymywał przydziały mieszkań np. w nieziszczonej
> działaniami wojennymi bo zamieszkałej przez Niemców Alei Róż).

Szczegółów warszawskich nie znam. U nas tam, gdzie byli właściciele, to
nikt im własności nie odbierał. Jedynie zarząd był przymusowy, ale to
trochę coś innego, choć też bezprawne.

> I wówczas na prywatnych właścicielach spoczywałaby odbudowa zniszczonych
> budynków, więc byłby czysty zysk dla miasta.

O widzisz.

> A tak zabrano grunt, odbudowano budynki za państwowe, zakwaterowano
> lokatorów komunalnych  i teraz bujaj się z roszczeniami prywatnymi.

Ale mamy stolicę, a nie kupę gruzów.


--
Robert Tomasik