W odpowiedzi na pismo z czwartek 27 sierpień 2009 19:10
(autor PiotRek
publikowane na pl.soc.prawo,
wasz znak: <h76emc$ibs$1@inews.gazeta.pl>):

>> Swoją szosą, podział na parzyste i nieparzyste jest chory.
> Bynajmniej. Jak sobie wyobrażasz numerację bez tego podziału?

Normalnie, kolejno.

>> Moi dziadkowie
>> mieszkają na ulicy, gdzie są tylko domy po jednej stronie. Kiedyś było
>> normalnie 1-2-3-4-.... A potem wymyślili, że prawa strona to parzyste. No
>> i na ulicy są numery 2-4-6-... a nieparzystych nie ma w ogóle.
> No i jeżeli po nieparzystej stronie, na początku ulicy, zostanie
> wybudowany jakiś budynek,

Nie zostanie tam wybudowany, bo nie ma miejsca.

> to będzie mieć numer 1 (zgodnie z logiką), a nie
> od czapy.

Od czapy to jest teraz. Znaczy u dziadków jeszcze pół biedy, bo to mała
uliczka i poza kosztami wymiany dokumentów nie jest to dramat. Ale czasami
szukasz czegoś i znaleźć nie idzie, bo w Polsce oczywiście numery
powieszone są z rzadka, więc widzisz numer 347 a poszukujesz 348.
Teoretycznie w pobliżu. W praktyce może być pół miasta dalej. Albo się
rypniesz z numerku o 1 przy wysyłce. Jak są koło siebie, to na 99%
listonosz zna rejon i problem rozwiąże. A ja się kiedyś tak rypnąłem o 1 i
trafiło w całkiem inna pocztę. Bo właśnie droga była z 1 strony obsadzona
gęsto, a z drugiej praktycznie pusta i w efekcie dwa różne rejony to
oznaczało.

> BTW - współczuję Twoim dziadkom. Nie chciałbym mieszkać _na ulicy_.

A co, mieszkasz na placu albo w alei? Większość w kraju to jednak ulice.

--
Tristan

Niech nie wychodzi z waszych ust żadna mowa szkodliwa,
lecz tylko budująca, zależnie od potrzeby,
by wyświadczała dobro słuchającym. (Ef 4,29)