On 4 Wrz, 00:03, witek <w...@g...pl.invalid> wrote:

>
>
> > Dochodzi do tego jeszcze czynnik tego czy ojciec (ktory od pol roku tu
> > nie mieszka a czy bedzie tego nie wiem.. prawdopodobnie tak..) moze nie
> > wyrazic zgody na sprowadzenie kogos "pod swoj dach" gdzie ma 45% wlasnosci.
>
> Własnośc ma się do tego nijak.
> Jeżeli ty zajmujesz 100% mieszkania (domu) to jesteś POSIADACZEM 100%
> mieszkania domu i fakt własności nie ma nic do tego.
> Gdyby ojciec chciał się tam wprowadzić, a nie miał tam swojego kąta to
> nie za bardzo ma się do czego wprowadzać. masz prawo go nawet nie
> wpuścić do mieszkania (formalnie)  " którym on nie włada".
>
> prawo własności jest rzeczą odrębną od prawa posiadania.

Kodeks nie zna czegoś takiego jak "prawo posiadania", zna tylko
posiadanie jako stan faktyczny. Z prawem własności wiążą się pewne
prawa, a mianowicie prawo korzystania i rozporządzania rzeczą.
Wnioski, które wyciągnąłeś wynikają nie z żadnego "prawa posiadania"
ale z posiadania jako takiego i jego ochrony (nawet gdy nie stoi za
nim żadne prawo). Ojciec ma prawo, na drodze sądowej (a następnie z
komornikiem), domagać się umożliwienia współposiadania lokalu.



>
> Właścicielem samochodów w leasingu, tudziez na kredyt pozostaje bank,
> leasingodawca, co nie znacza, że w każdej chwili może przyjść zażądać
> kluczyków i powiedzieć, że jedzie sobie "swoim" samochodem na zakupy.
> Samochód był w jego posiadania tak długo jak długo ci go nie dał w
> posiadania. Ty jesteś posiadaczem, on jest włascicielem.
> Załapałeś?

Mylisz prawa ograniczone rzeczowe z posiadaniem. W przykładzie z
leasingiem mamy do czynienia z prawem rzeczowym ograniczonym, w
przeciwieństwie do sytuacji z ojcem.
Coby była jasność: praktyczne wnioski są te same.