W wiadomości news:ea65cd$scf$1@nemesis.news.tpi.pl Robert Tomasik
<r...@g...pl> pisze:

>> O ile pamiętam konieczne jest złożenie oświadczenia, że nie będzie się
>> sprzeciwiać posiadaniu dzieci, praktykowaniu na nich i przez nich
>> elementów obrządku katolickiego, ani ich wychowaniu religijnemu. W
>> ten sposób de facto z góry zrzeka się wpływu na sporą część
>> wychowania własnych dzieci, kształtowania ich światopoglądu
>> pozostawiając je w wyłącznej gestii żony (która jako wierna ma
>> obowiązek wychowania dzieci w wierze, od chrztu począwszy). Nie wiem
>> na ile takie oświadczenie jest prawnie obowiązujące.
> W kwestii formalnej, to brak sprzeciwu do wychowania w wierze wcale nie
> przeszkadza podejmowaniu kroków mających na celu przedstawienie dziecku
> innych możliwych światopoglądów. Dziecko ma możliwość późniejszego
> wyboru. Tak wiec nie dramatyzował bym tak od razu z tym zrzekaniem się
> wpływu.
Nie ma mowy o dramatyzowaniu. Przedstawiłem, co pamiętam z opowiadania
kolegi.
Niemniej jeśli to oświadczenie jest faktycznie praktykowane, to dochodzi do
zrzeczenia się pewnych praw do współdecydowania. A w tym konkretnym obrządku
to potomek chcący w przyszłości dokonać wyboru innego światopoglądu będzie
musiało chyba zacząć od aktu apostazji.

--
Pozdrawiam
Jotte