Użytkownik "India" <I...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:a8v392$h4t$1@news.onet.pl...
> Ostatnio, jako, że ukończyłam Medyczne Studium Zawodowe, dostałam wezwanie
> na komisję wojskową. Przykro mi, zle muszę stanowczo oświadczyć, że nie
mam
> zamiaru poświęcać się dla tego kraju, a to z bardzo prostej przyczyny -
TEN
> KRAJ nie umiał mnie obronić nawet przed własnym ojcem (mimo, że
teoretycznie
> istnieją instytucje, które powinny stać na straży praw dziecka i
obywatela).
> Kiedy, nie mogąc znieść już cierpień i upokorzeń, moja matka zaczęłam
mówić,
> że stary nas tłucze - owszem sprawa trafiła do sądu i komitetu ochrony
praw
> dziecka (miało to miejsce kilkanaście lat temu), cóż z tego jak nikt nie
> chciał nam wierzyć!!! Zmuszano mnie do opowiadania (a nadmienię w tym
> miejscu, że byłam wtedy niewiele rozumiejącym, zastraszonym dzieckiem) ze
> wszelkimi szczegółami aktów przemocy wobec nas, jacyś tzw. psycholodzy
> wypytywali np czy ojciec miał otwartą czy zamkniętą rękę i inne takie
> szczegóły - cholernie to bolało i nikt nie zwracał uwagi na łzy, siniaki,
> każdy tylko chciał znać sensacyjne szczegóły.... Potem gdy przyszło co do
> czego, ci tzw. psycholodzy pisali opinie do sądu, w których pisali mniej
> więcej coś takiego: "dzieci kłamią, są zastraszone przez matkę i mówią
> wszystko pod jej dyktando.." i inne takie wierutne bzdury, a myśmy
cierpieli
> nadal, tym bardziej , że trzeba było o tym wszystkim opowiadać obcym
> ludziom, a potem bać się czy czasem ojciec się o to znowu nie wścieknie.
Tym
> bardziej to wszystko bolało, że ojciec na zewnątrz grał wzorowego ojca i
> męża i nie raz słyszałam: "Jakiego ty masz fajnego ojca", albo do mojej
> mamy:"Jakiego ma pani kochanego męża". Nie będę więcej pisać, bo nadal
jest
> to dla mnie zbyt trudne (pisząc to łzy cisną mi się do oczu).Powiem tylko
> tyle - mając już nieco ponad 20lat nadal muszę "użerać" się z sądami, żeby
> łaskawie zechcieli nałożyć ojcu alimenty na moją rzecz, bo nie mam
> praktycznie środków do życia.
> Chcę tylko powiedzieć, że prędzej zrobię najgorsze głupstwo (ot, dla
> przykładu łyknę sobie kilka fiolek silnych środków nasennych) niż pozwolę
> się wcielić do wojska (mimo, że szanowna komisja raczyła mi dać kategorię
> A ).
> Na koniec chciałam oświadczyć, że nie kocham tego kraju, nie czuje się
jego
> obywatelką i absolutnie nie czuję się za niego odpowiedzialna (skoro ten
> kraj nie czuł się absolutnie odpowiedzialny za mnie!!!) i zrobię wszystko,
> żeby stąd jak najszybciej uciec!!!!.
> I ostatnie zdanie: Drodzy decydenci tego kraju, weżcie sobie do serca to
co
> napisałam i zróbcie WSZYSTKO, żeby cholera ŻADEN dzieciak nie musiał
patrzeć
> i przechodzić tego co ja przeszłam i nie znienawidził was na starcie swego
> dorosłego życia tak jak ja was NIENAWIDZĘ.
>
>
>
> Ps Jeśli ktoś mógłby mi pomóc legalnie "wywinąć" się z wojska to bardzo
> proszę o takową pomoc.

Kobieta i pobór? Pierwsze słyszę.

pozdr.
T.