W dniu 17.05.2019 o 18:07, Sonn pisze:

> Nie od dzisiaj wiadomo, że nadzór kuratorski to zwykła fikcja, głównie z
> uwagi na zbyt mała liczbę kuratorów.
>
No więc źle wiadomo. Podstawowym celem kuratora nie jest nadzorowanie
dozorowanego, tylko wspomożenie go we wkroczeniu na drogę prawa i
sprawiedliwości. Jak w tym dowcipie o psychologu i żarówce. Wiecie ilu
psychologów trzeba do wkręcenia jednej żarówki? Wystarczy jeden, ale pod
warunkiem, że żarówka da się wkręcić.

Kurator może pomóc załatwić pracę. Może wystąpić o jakąś tam pomoc
socjalną. Ma sprawdzać, czy facet podjął normalną pracę, bo jak nie ma
źródła dochodu, to będzie kradł. Jak ktoś wcześniej chlał i to było
powodem popełniania przestępstw, to może sprawdzić, czy się leczy.
Pogadać z rodziną, czy trwale zaprzestał wszczynania awantur. Do tego
kurator nie musi "śledzić" nadzorowanego.

Oczywiście możemy dyskutować, czy te dane są sądowi potrzebne co
tydzień, miesiąc, kwartał czy rok. Mnie się wydaje, że to też trzeba
indywidualnie weryfikować. Jak ktoś ma "zawiasy" za znęcanie się nad
rodziną, to na dobrą sprawę wystarczy, jak kurator się z małżonkiem
dogada i będzie czekał na sygnał telefoniczny. Jeśli żona nie będzie
chciała kuratorowi powiedzieć, że mąż ją leje, to wizyta kuratora
niewiele zmieni, bo też mu nie powie.

Jeśli sąd nałoży na skazanego obowiązek naprawienia szkody poprzez
zapłatę kwoty, to na dobrą sprawę można się z pokrzywdzonym i emailem
porozumieć, by to sprawdzić i osobiste bieganie za skazanym w ogóle nic
nie da. Natomiast raz na trzy miechy można się z nim skontaktować i
zażądać dowodów przelewu.